21 jun 2007
Terwijl artsen en voorlichters ons op het hart drukken dat bijna niets
zo ongezond is als een dikke buik, zijn duizenden dikkerds zo gezond
als een vis. Een Wageningse promovendus heeft vermoedelijk ontdekt
waarom. Grote vetlagen zijn waarschijnlijk minder gevaarlijk voor de
gezondheid naarmate daarin meer gezonde vetten zijn opgeslagen.
Grote vetreserves verhogen de kans op hart- en vaatziekten en
diabetes-2, en misschien ook de kans op reuma en sommige vormen van
kanker. Dat komt, zegt dr. Rinke Stienstra van de afdeling Humane
Voeding van Wageningen Universiteit, omdat grote vetreserves in het
lichaam een constante ontsteking veroorzaken.
Als vetlagen groeien, lokken ze meer immuuncellen aan. Die
immuuncellen geven op hun beurt weer ontstekingseiwitten af. Die
kunnen medeoorzaak zijn van dichtgeslibde bloedvaten en diabetes.
Omdat Stienstra wilde onderzoeken of grote vetlagen zich onder alle
omstandigheden ontpoppen als ontstekingshaarden, mestte hij muizen vet
en gaf ze daarna een week het diabetesmedicijn rosiglitazone.
Rosiglitazone maakt zich in vetcellen vast aan het eiwitje PPAR, dat
normaliter reageert op gezonde onverzadigde vetzuren en hun
metabolieten. De toediening van rosiglitazone geeft dan ook een idee
van wat er gebeurt in een dikke buik die niet is opgebouwd uit de
ongezonde vetten uit bijvoorbeeld roomboter, maar uit de gezonde
vetten in zonnebloemolie.
Stienstra ontdekte dat het prikkelen van PPAR niet kon verhinderen dat
er immuuncellen naar de vetreserves verhuisden. âIntegendeel, het
aantal immuncellen nam spectaculair toe na prikkeling van het
eiwitjeâ, zegt begeleider dr. Sander Kersten. âHet opmerkelijke was
dat dit volledig op het conto kwam van immuuncellen van een type dat
waarschijnlijk geen schadelijke gezondheidseffecten heeft. Het zijn
immuuncellen die je ook vindt in spieren en niet-ontwikkelde
vetweefsels in slanke mensen.â
Die immuuncellen maken minder ontstekingseiwitten aan en meer eiwitten
als Interleukine-10 en arginase-1, die de groei en ontwikkeling van
weefsels bevorderen. âWaarschijnlijk stimuleren deze goede
immuuncellen ook de groei van de vetweefsels, waardoor die beter
vetzuren kunnen opslaanâ, besluit Kersten. âZo voorkomen ze dat vrije
vetzuren door het lichaam zwerven en schade veroorzaken.â
Rinke Stienstra promoveerde op 18 juni bij prof. Michael Müller,
hoogleraar Voeding, metabolisme en genomics.
Willem Koert
Bovenstaand bericht is geproduceerd door de redactie van Resource, het
weekblad voor Wageningen Universiteit en Researchcentrum. Het wordt u
aangeboden door de afdeling Corporate Communicatie. Meer informatie
bij Pers- en wetenschapsvoorlichting van Wageningen UR, e-mail:
pers.communicatie@wur of bij de redactie van Resource, e-mail:
resource@cereales.nl. Zie archief (inclusief Wb-artikelen) op
http://www.resource-online.nl.
Wageningen Universiteit