SGP
SGP » jongeren >>
20 - 06 - 07 | Debat beleidsprogramma 2007â2011
'Wacht op onze daden' is door het kabinet -tot op heden althans- niet
waargemaakt.
Wel hoge verwachtingen gewekt, maar niet, of maar zeer beperkt
waargemaakt
SGP mist concrete maatregelen op het punt van de
- islamisering van Nederland,
- wettelijke waarborg gewetensbezwaarde ambtenaren,
- beloofde abortusalternatieven,
- een volwaardig kindgebonden budget.
Positief lijkt te zijn dat gemeenten nu tóch bordelen kunnen weren.
Positief is óók dat nu serieus werk lijkt te worden gemaakt van de
leerwerkplicht.
De SGP dringt aan op onder meer:
- een officieel staatsbezoek aan Israel ter gelegenheid van het
60-jarig bestaan in 2008;
- vernietiging van de besluiten van gemeenten die gewetensbezwaarde
ambtenaren in de ban hebben gedaan;
- dwingende maatregelen om 'verloederende' uitzendingen te voorkomen.
Had Balkenende-2 als motto: eerst het zuur, dan het zoet, Balkenende-4
lijkt uit te gaan van 'eerst het zoet, dan het zuur'.
Debat beleidsprogramma 2007â2011
19 juni 2007
Van der Vlies
Mevrouw de Voorzitter! âWacht op onze daden.â Vice-premier Rouvoet
citeerde deze woorden van de liberale staatsman Thorbecke bij de start
van diens kabinet in 1849. Thorbeckeâs eminente tegenstander, Groen
van Prinsterer vond dat het veel te lang duurde voordat de regering
met voorstellen kwam. Hij zei: âMen verwachtte inlichtingen omtrent
het voornemen (â¦) der Regering, met betrekking tot een regelmatig
afwerken der bij de grondwet opgelegde taak; mededeeling van
Gouvernementswege nopens den vermoedelijken gang van het gemeen
overleg. Wat gebeurt er? Niets gebeurt er! De Kamer wordt, als of er
overvloed van tijd en gebrek aan werk ware, verdaagd. Bijeengekomen,
wordt ze met de Postwet (dus ook tóen al), de Muntwet, het wijzen op
de scheepvaartwetten, bezig en attent gehouden.â Einde citaat.
Voorzitter, dat gevoel bekroop ook óns in de voorbije weken.
Bij de behandeling van de Postwet in 1850 vatte Groen van Prinsterer
zijn kritiek bondig samen: âDit is een kabinet dat de zinspreuk âwacht
op mijne dadenâ, bijkans tot een blijvend motto schijnt gekozen te
hebbenâ Toegegeven, later kwam er een stroom van wetten op gang die
nog steeds staan als een huis. Met andere woorden: het kan dus nog
goed komenâ¦.
Mevrouw de Voorzitter! Ook wij hebben reikhalzend uitgezien naar de
beloofde uitwerking van het coalitieakkoord. De verwachtingen waren,
mede door het kabinet zelf, hoog opgeschroefd. Diverse signalen uit
het volk zijn opgepikt en suggesties ingewacht. Op zichzelf is die
aanpak niet verkeerd. Maar dit kan verkeren. Immers, niet alles wat de
burgers hebben geopperd, is doorgeleid. Daar kunnen goede redenen voor
zijn. Welke filter is er gebruikt? Hoe en waar wordt het terzijde
gelegde verantwoord?
Het valt op dat in het beleidsprogramma geen enkele opmerking wordt
gemaakt over de zorgen die veel mensen hebben over wat ik nu maar noem
de islamisering van grote delen van onze samenleving. Het is toch
moeilijk voorstelbaar dat helemaal niemand van de burgers met wie het
kabinet sprak, daarover iets heeft gezegd. Is dit thema, waarvan uit
diverse onderzoeken blijkt dat dit veel mensen in stadswijken en
gaandeweg ook steeds meer mensen in de regio beroert, dan helemaal
niet aangedragen? In dat verband is het tekenend dat er nog steeds
geen reactie van het kabinet is op het meer dan een jaar geleden
gepresenteerde WRR-rapport over de islam. Mag ik vragen waar die
reactie nu toch blijft?
Voorzitter, de brandhaarden in de wereld geven grote zorg. We steunen
de regering als zij uitspreekt hier een verantwoordelijkheid voor
Nederland te zien. Dat vraagt offers, nu in Afghanistan ook wel heel
persoonlijk. Dat treft diep, vooral de nabestaanden. Naar hen gaat
onze deelneming uit. Volgend jaar bestaat de staat Israël zestig
jaar. Gelet op het aangevochten bestaansrecht van Israël zou het heel
goed zijn als het kabinet aan dit jubileum positieve aandacht zal
besteden. De SGP zou u de suggestie aan de hand willen doen om dit
jubileum namens Nederland luister bij te laten zetten door
bijvoorbeeld een officieel staatsbezoek met koningin Beatrix.
Het kabinet heeft er alles aan gedaan om het beleidsprogramma
aantrekkelijk te presenteren. Een regeerakkoord met plaatjes, een
document met aardige quootjes van burgers. Een novum. Op zichzelf
prima. Toch vind mijn fractie dat het kabinet grote risicoâs heeft
genomen. In deze benadering heerst de âmediacratieâ bij cruciale
momenten in het verkeer tussen kabinet en parlement over de
parlementaire democratie. Deze zaal âhét podium voor het parlementair
debat- wordt uit het centrum van âhet gebeurenâ gedrongen door het
gazon van het Catshuis. Wij vinden dit ongewenst. Een show op een
gazon te stelen is één, een confrontatie in het parlement glansrijk
te doorstaan is twee. Staatsrechtelijk gaat het om dÃe confrontatie.
Dat is de âkoninklijke wegâ. Dat getuigt van respect voor de
staatsrechtelijke verhoudingen tussen regering en parlement en
verhoogt ook het aanzien van beide. Is de regering zich deze aspecten
voldoende bewust geweest? Gaat deze gazon-benadering de nieuwe trend
worden?
Niet ontkend kan worden dat het beleidsprogramma concrete diverse
doelen stelt en inzicht geeft in de gekozen en gezochte middelen, ook
financiële. Tegelijk moet worden vastgesteld dat er veel niet in
staat, wat wij er wel in hadden verwacht. Daarover zijn we
teleurgesteld. Een concreet voorbeeld: Op 25 april gaf dit kabinet aan
niet voor 1 mei met het beleidskader te komen op de motie-Van der
Staaij over een sluitende aanpak van de nazorg, maar na de 100 dagen.
Het is er nog niet. Wanneer kunnen we dat nu verwachten?
We erkennen dat de concentratie op de zes pijlers samenhang brengt en
kan uitgroeien tot een frisse beleidsvernieuwing. De verdeling van het
investeringsgeld over de enveloppen is uiteraard politieke keuze en
intern gevecht. Het valt wél op dat er een p.m. staat bij één van
de speerpunten van nieuw beleid, de wijken. Dat geeft geen blijk van
voortvarendheid. Ook moet nog heel veel nader worden ingevuld na
overleg met betrokkenen in het veld. Niet ongebruikelijk aan het begin
van een âritâ, maar er was anders voorgegeven met de
honderd-dagentoer.
Maar, voorzitter, bij dit type punten zit niet de kern van onze
teleurstelling. Die zit veel meer bij het feit dat enkele voor ons
wezenlijke themaâs niet, of verkeerd worden aangepakt. Neem de
prioriteit van het kabinet bij vrouwen- en homo-emancipatie. Het
kabinet zet alles in het werk om nog meer vrouwen de arbeidsmarkt op
te jagen. Terwijl we nu juist hoopten dat het belang van de
beschikbaarheid voor onze kinderen en de begeleiding van onze jeugd
weer voorop zouden komen te staan. De aandacht voor jongeren kan niet
beperkt zijn tot maatregelen en activiteiten buiten het gezin. De
harmonisatie van de kinderopvang en de peuterspeelzalen bijvoorbeeld
met een financieel plus van 700 miljoen.
We waarderen de maatregelen om vrijblijvendheid voorbij te komen via
geïntegreerde jeugdhulp, het weer in het spoor krijgen van uit de
band gesprongen jongeren, een harde aanpak van onaangepast of
onwelvoeglijk gedrag. De alcoholconsumptie onder zeer jeugdigen móet
terug, softdrugs uit de publieke ruimte, fatsoenlijke omgangsvormen
hersteld en zo is nog veel meer te noemen. We zijn voor de
leerwerkplicht, een punt al van het vorige kabinet, wij steunen de
maatschappelijke stage en willen met de regering het voortijdige
schoolverlaten uitbannen. Maar geef ouders en opvoeders de ruimte en
het geld om hun onvervreemdbare taak van de opvoeding van de aan hun
zorgen toevertrouwde kinderen zelf uit te voeren. Laat deze mentale
roeping en plicht waar nodig opnieuw rijpen. Het gaat in de opvoeding
echt om veel diepere lagen dan alleen het uitwendige gedrag! Ouders
die deze roeping in het honderd laten lopen, moeten hierop krachtig
worden aangesproken. Daarom ons pleidooi voor een volwaardig
kindgebonden budget, dus inclusief de gelden voor kinderopvang. Niet
het slappe aftreksel dat voor aanstaande donderdag op de agenda staat!
Een actuele kwestie waar dringend heldere afspraken over gemaakt
moeten worden, is de positie van gewetensbezwaarde ambtenaren van de
burgerlijke stand. Dat hebben de achterliggende maanden wel
uitgewezen. Hierover zwijgt het beleidsprogramma in alle talen.
Onterecht! De problemen zijn er intussen volop. Het coalitieakkoord
moet daarom daadkrachtig worden uitgevoerd. Een heldere vraag
daarover: is de minister van Binnenlandse Zaken bereid om de besluiten
van gemeentebesturen die de gewetensbezwaarde ambtenaren âin de ban
hebben gedaanâ ter vernietiging voor te dragen bij de Kroon?
Wat betreft de palliatieve zorg, wordt de lijn van intensivering van
de vorige kabinetten, terecht doorgetrokken. Maar over abortus zegt
het beleidsprogramma hoegenaamd niets, terwijl nu juist beloofd is om
alternatieven voor abortus aan te reiken. Iets over verstoten
tienermoeders, hoe vermeldenswaardig dat op zichzelf is, dekt bij
lange na niet de afspraak over dit thema van het coalitieakkoord. Dit
is dus onvoldoende. Graag een ferme toezegging.
Om een halt toe te roepen aan de verloedering in videoclips en sommige
programmaâs grijpt het kabinet opnieuw naar het middel van
zelfregulering, nu in de vorm van gedragscodes. Dat is op zichzelf
goed, maar zelfregulering alleen, bleek tot nu toe niet te werken. Van
dit kabinet had verwacht mogen worden dat er nu eindelijk gegrepen zou
zijn naar een wettelijke stok achter de deur. Tast nu toch eens door!
Wat moet er verder nog gebeuren om u van het doodlopende pad van de
vrijblijvendheid af te brengen?! Daarbij gaat het ook om internet. Dat
ligt inderdaad een slag ingewikkelder, vanwege de internationale
dimensie. Maar ook hierover moet om diverse redenen (terrorisme,
radicalisering, criminaliteit) bovenop worden gezeten.
Voorzitter, nog een punt. De waarden-en-normendiscussie. Die moet
gewoon doorgaan. Front tegen asociaal gedrag en dergelijke.
Burgerschapsvorming. Er wordt gekomen tot een breed gedragen Handvest
verantwoordelijk burgerschap. Prima. Tenminste, als daarin de wortels
van onze cultuur en traditie, onmiskenbaar gelegen in het
joods-christelijke gedachtegoed, helder doorklinken. Kan dat klip en
klaar worden toegezegd? In dat verband nog een vraag: heb ik het goed
begrepen dat dit kabinet een wettelijke basis gaat leggen voor
gemeenten die geen bordeel binnen hun gemeentegrenzen wensen te
accepteren? Dat zou pure winst zijn!
|
Het is duidelijk dat het beleidsprogramma zonder de medewerking van de
sociale partners niet goed uit de verf kan komen. De uitnodiging voor
de participatietop is vandaag eindelijk de deur uit. Op die top moeten
écht zaken worden gedaan. Afwachten hoe de sociale partners reageren.
Vooralsnog is er volop kritiek. Het onderwijsveld heeft kritiek
(bezuiniging op brede scholengemeenschappen), de wenkbrauwen rondom de
financiële taakstelling rond defensie zijn gefronst, en ook de REA
heeft kritiek op de financieel-economische degelijkheid van het
beleid. Er zullen nog forse bezuinigingen moeten komen. De SGP-fractie
constateert dat het vorige kabinet eerst het zuur gaf en daarna het
zoet. Voorzitter, het lijkt erop dat dit kabinet de volgorde heeft
omgedraaid: eerst het zoet en dan het zuur.
Debat beleidsprogramma 2007â2011