Partij van de Arbeid

Reactie Wouter Bos op rapport commissie-Vreeman


01-06-2007 01:00

Bij de presentatie van het rapport van de commissie-Vreeman, gaf Wouter Bos aan het rapport van de commissie-Vreeman zonder enig voorbehoud te accepteren. Bos: 'Ik accepteer vooral ook de verantwoordelijkheid samen met het partijbestuur - om ervoor te zorgen dat we de aanbevelingen van de commissie-Vreeman zo snel en zo volledig mogelijk ten uitvoer brengen.'

De volledige reactie van Wouter Bos:

- Gesproken woord geldt -

'Beste mensen, geachte aanwezigen,

Met het verschijnen van het rapport van de commissie-Vreeman wordt een streep getrokken onder een roerige periode waarin we één verkiezing wonnen en twee verkiezingen verloren. Dat laatste deed en doet nog altijd pijn. En pijnlijk is het natuurlijk ook dat in dit rapport nog eens op kraakheldere en niet mis te verstane wijze is weergegeven wat er in de campagne voor de Tweede Kamerverkiezingen jongstleden november allemaal is mis gegaan.

Toch ben ik blij dat de commissie dit rapport geschreven heeft. Niet alleen omdat het belangrijk is voor de partij, de leiding van de partij en dus ook voor mij persoonlijk om verantwoording af te leggen voor gemaakte fouten. Maar vooral ook omdat het ons in staat stelt te leren en het een volgende keer beter te doen.

Ik accepteer het rapport van de commissie Vreeman zonder enig voorbehoud. En ik accepteer ook mijn verantwoordelijkheid voor de in de campagne gemaakte fouten, zoals ik dat ook al bij eerdere gelegenheden heb gedaan. Maar ik accepteer vooral ook de verantwoordelijkheid samen met het partijbestuur - om ervoor te zorgen dat we de aanbevelingen, de opdrachten, van de commissie-Vreeman zo snel en zo volledig mogelijk ten uitvoer brengen. Ondanks alle kritiek op hoe ook ik het afgelopen jaar met een aantal zaken ben om gegaan, voel ik mij immers door de aanbevelingen van de commissie Vreeman enorm gesteund in het oppakken van de grote uitdagingen die nu voor ons liggen..

Ik ben in dat licht blij dat de commissie Vreeman in haar aanbevelingen/opdrachten voor de partij zon belangrijke plaats heeft ingeruimd voor het doorgaan met de vernieuwing van de Partij van de Arbeid. Immers, het is veel te makkelijk hoe belangrijk ook- om bij het analyseren van de verkiezingsnederlaag alleen maar te kijken naar fouten in de campagne. Dat wij tot op het laatste moment niet of nauwelijks in één heldere en aansprekende boodschap wisten samen te vatten waar wij voor stonden en waarom mensen op ons moesten stemmen, zei niet alleen iets over de campagne. Het zei ook iets over het onvoltooide proces van vernieuwing in de Partij van de Arbeid, over hoe we tal van standpunten hadden maar de rode draad onzichtbaar bleef en hoe mensen door de bomen het bos niet meer zagen. In die zin was een gebrek aan inhoud niet ons grootste probleem, een teveel aan inhoud veel eerder.

In de opdrachten die de commissie formuleert komt dit gelukkig ook prominent naar voren. Word weer herkenbaar, voer dat debat, ga door met die vernieuwing, wees niet bang voor verschillen van mening, het is me uit het hart gegrepen. En het is ook vele malen meer inspirerend dan de spagaat-analyses die weinig oplossingen bieden en altijd achteraf tot stand komen.

De PvdA staat nu voor grote uitdagingen. Resultaten boeken in het kabinet, de diversiteit en kracht van de achterban benutten, het verhaal en de boodschap verder uitbouwen en vooral te werk gaan vanuit zelfvertrouwen. Zelfvertrouwen dat stoelt in de wetenschap dat we in een pracht van een traditie staan, dat we beginselen en idealen hebben waar je nog altijd mee voor de dag kunt komen, dat we in gemeenten, provincies en het kabinet tal van mensen hebben die wat voor mekaar kunnen krijgen: de kansen liggen voor het grijpen.

De sociaal democratie is wel vaker zware tegenslagen te boven gekomen. Toen ik begon als politiek leider hadden we de klap van 2002 net voor de kiezen gehad. Vervolgens boekten we een unieke reeks van vier overwinningen. Deze klap komen we ook wel weer te boven. Door te leren van wat er mis ging. Door te blijven bedenken voor wie we dit ook al weer doen. Door overal waar we verantwoordelijkheid dragen te laten zien dat het wat uit maakt of we mee doen of niet. Door de mooie woorden over vernieuwing van de afgelopen jaren nu eindelijk te paren aan aansprekende daden. Door de schouders eronder te zetten en te laten zien dat we samen sterker staan.

In de eerste drie maanden dat we in het kabinet zitten hebben we als sociaal-democraten resultaten geboekt waar we jaren voor vochten en die nooit mogelijk waren. Een versoepeling van het herkeuringsregime voor WAOers met bijbehorende verbetering van de uitkeringen; een eind aan de voorgenomen liberalisering van de huren en realisatie van de laagste huurstijging van de laatste 25 jaar; en eindelijk eindelijk de regeling van een generaal pardon. Maar dat is niet alles. Ahmed Aboutaleb haalt samen met gemeenten 100.000 mensen uit de bijstand, Ella Vogelaar haalt de hysterie uit het debat over integratie, Bert Koenders zet Afrika op de agenda, Jacqueline Cramer sleurt aan de milieu- en energie-agenda en zo is er nog veel meer.

In slechts drie maanden tijd! En dat zeg ik niet om de kritiek op de verkiezingscampagnes weg te poetsen. Maar wel omdat we een herkansing hebben. Door overal waar we als PvdAers zichtbaar zijn te laten zien dat we niet bang zijn om verantwoordelijkheid te nemen, dat we hard werken om het leven voor heel gewone mensen een stukje beter te maken, dat we een emancipatie-partij zijn, dat solidariteit voor ons niet bij de landsgrenzen op houdt. Kortom, dat we echte, herkenbare, moderne sociaal democraten zijn. Die de dagelijkse modder van het stapje voor stapje vooruitgang boeken verkiezen boven het pluche van de oppositie. Omdat de mensen voor wie we het doen daar uiteindelijk het meeste aan hebben.

Met passie en hard werken zijn we eerder tegenslagen te boven gekomen. Met dank aan de commissie Vreeman en met een knipoog naar onze traditie is dat ook wat we nu gaan doen. Voorwaarts! Maar niet vergeten!'