Artsen zonder Grenzen
'Artsen zonder Grenzen is de enige die hier gratis medische zorg
geeft'
Mohamed werkt in Somalië
Mohamed, verantwoordelijke tbc-programma Naam Mohamed Hashi Leeftijd
38 jaar Functie Verantwoordelijke tbc-programma Projecten Somalië
(Galkayo) Studie Boekhouden en management in Mogadishu.
'Ik werd geboren in Mogadishu, maar oorspronkelijk komt mijn familie
uit Puntland, de noordelijke regio van Somalië. Op mijn
tweeëntwintigste verliet ik Mogadishu en ben sindsdien niet
teruggekeerd. Ik begon in 1992 bij Artsen zonder Grenzen als
administratief medewerker. Artsen zonder Grenzen gaf toen medische
noodhulp aan Somalische vluchtelingen in het Liboi vluchtelingenkamp
in Kenia. Vier jaar later ben ik teruggekeerd naar Somalië en ging in
Galkayo wonen, meer naar het noorden waar veel van mijn familieleden
naar zijn getrokken toen zij Mogadishu verlieten vanwege de oorlog.'
Tuberculose
'Galkayo is de thuisstad van de clan waar wij bij horen. De stad wordt
door een onzichtbare lijn gescheiden: twee verschillende clans hebben
ieder de macht over een deel van de stad. Ik verlaat mijn deel van de
stad nauwelijks en als ik de stad uitga, dan ga ik naar het noorden,
naar de Puntlandregio die in handen is van onze clan. Na een tijdje
als leraar te hebben gewerkt, ben ik weer voor Artsen zonder Grenzen
gaan werken als voorraadbeheerder. Daarna werd ik
assistent-projectcoördinator en nu ben ik verantwoordelijk voor ons
tuberculoseprogramma in Noord-Galkayo. Wij hebben nu rond de honderd
patiënten in onze tuberculosekliniek.'
Vermoord
'Geweld maakt deel uit van het dagelijks leven hier. Zelf ben ik
gelukkig nooit aangevallen of verwond, maar mensen in mijn familie
wel. In 1991 zat mijn vader voor een theehuis in Kismayo, een stad in
het zuiden. Hij zat daar gewoon en is toen doodgeschoten. Niemand weet
door wie of waarom. Een van mijn broers werd ook in Kismayo vermoord.
Ook bij hem was het onbekend wie de schutter was, maar deze keer was
het motief duidelijk: diezelfde nacht werden 60 mensen van onze clan
gedood. Een zus van mij werd gedood in Baidoa, een stad ten westen van
Mogadishu. Bandieten vielen 's nachts haar huis in, iedereen sliep nog
en ze schoten haar neer. Ditmaal had het niets met clans te maken,
maar ging het zuiver om een beroving, om geld.'
Iedereen loopt gevaar
'Er is teveel geweld in Mogadishu. Galkayo is kleiner en minder mensen
betekent minder geweld. In Galkayo ben ik dicht bij mijn familie en
mijn clan en we overleven. Mijn moeder, drie zussen en twee broers
leven nog steeds. Twee van hen wonen nu in Kenia, de rest hier in
Galkayo. Ik en mijn vrouw hebben zes kinderen. Natuurlijk is het hier
- volgens Europese normen - niet veilig, maar in Somalië is niemand
ooit volledig veilig. Iedereen loopt hier gevaar: hier blijven is zo
veilig als nu mogelijk is.'
april 2006
Waarom ik bij Artsen zonder Grenzen werk
'Ik wil mijn volk helpen. Ik heb hoge waardering voor de humanitaire
hulp die Artsen zonder Grenzen geeft aan mensen in nood. Ik ben erg
blij met de ervaring die ik opdoe in mijn werk en ik hoop dat ik nog
lang voor Artsen zonder Grenzen zal werken en zo dit werk voort te
zetten in de toekomst. Insjallah, als God het wil.'