Groen!

Brussel, 28 maart 2007

Armoederapport van vier jaar paars onvoldoende

Paars zorgde voor toenemende dualisering en verkilling

De armoede in ons land is de voorbije vier jaar toegenomen. De balans van vier jaar paars armoedebeleid onder Verhofstadt II is negatief. Ondanks een aantal maatregelen zijn we achteruitgegaan tussen 2003 en vandaag. Dat is het geval op liefst 10 indicatoren:
- meer mensen moeten een beroep doen op het OCMW en het leefloon (inclusief tewerkstellingsmaatregelen)
- de werkloosheid is gestegen na 4 jaar paars
- meer mensen moeten een beroep doen op voedselbanken
- de inkomensongelijkheid is toegenomen
- meer mensen met schulden via kredietopeningen
- wonen voor mensen met lage inkomens steeds meer onbetaalbaar
- energie-armoede en energieschulden groeien: steeds meer mensen worden gedropt
- meer kinderen worden geboren in gezinnen in armoede
- de armoede verkleurt. In de steden vallen steeds meer armen buiten iedere statistiek
- België verliest zijn plaats in de Europese kopgroep van landen met een sterke sociale bescherming

Voor Groen! is de groeiende armoede in één van de rijkste landen ter wereld onaanvaardbaar. Tegenover het falende armoedebeleid van paars wil Groen! een actieplan voor de volgende legislatuur om onze samenleving opnieuw meer solidair te maken.

Bijna 15 jaar na het Algemeen Verslag over de Armoede is het voor Groen! de hoogste tijd voor een Algemene Aanpak van de Armoede. Groen! schuift een urgentieprogramma voor een solidaire samenleving naar voor, als antwoord op de oprukkende sociale verkilling onder Verhofstadt II. Dit ecologische urgentieprogramma is opgebouwd rond vijf krachtlijnen.


1. Moderniseer en versterk de sociale zekerheid Groen! wil de rol van de sociale zekerheid in de sociale bescherming én in de armoedebestrijding versterken. Dat kan door de stilzwijgende erosie van uitkeringen te stoppen, ze welvaartsvast te maken én de verloren welvaartsvastheid van de afgelopen jaren geleidelijk in te halen. Speciale aandacht is nodig voor de inkomenspositie van éénoudergezinnen, maar deze moet samengaan met een algemene verhoging van de uitkeringen. Groen! wil dat volgende legislatuur alle minimum-uitkeringen boven de Europese armoedegrens uitkomen en eindelijk toelaten om een menswaardig leven garanderen aan wie er beroep op moet doen. Dit betekent bv. 821 euro per maand voor een alleenstaande (tegenover een leefloon van 644,48 euro leefloon voor een alleenstaande vandaag). De verhoging geldt niet enkel voor het leefloon, maar ook andere minimum uitkeringen, ook in de werkloosheid.


2. Kiezen voor een meer gelijke samenleving Groen! wil de groeiende dualisering tussen arm en rijk stoppen. Naast een verhoging van de laagste uitkeringen en het minimumloon betekent dat ook een meer rechtvaardige fiscaliteit die inkomsten uit arbeid en uit vermogen opnieuw in evenwicht brengt en dus inkomens uit grote vermogens zwaarder belast. Groen! wil ook mechanismen die de voordelen van belastingaftrek compenseren voor mensen met lage inkomens. De sterke groei van allerhande fiscale aftrekposten vergroten immers de inkomensongelijkheid: mensen met lage inkomens hebben het meeste nood aan een financiële stimulans (bv. inzake huisvesting, energiebesparing, kinderopvang, ), maar hebben er vandaag amper voordeel bij. Dit betekent dat voor de laagste inkomenscategorieën het systeem van fiscale aftrek vervangen wordt door het toekennen van een gelijkwaardige premie. Groen! wil een betere bescherming tegen overkreditering. Groen! wil een aanpassing van de wetgeving die consumenten beter beschermt tegen overkreditering en die de wildgroei aan kredietsystemen via kredietopeningen beter reguleert. Tenslotte wil Groen! formules voor sociaal krediet bevorderen.


3. Betaalbaar en kwalitatief wonen: maak dit grondrecht waar Groen! wil wonen opnieuw betaalbaar maken met een maximumfactuur voor huur, zodat huurders niet langer meer dan 30% van hun inkomen aan huisvesting moeten besteden. Op federaal niveau wil Groen! een aanpassing van de huurwet met de invoering van een systeem van gereglementeerde huurprijzen in functie van de kwaliteit van de woning. Dit willen we koppelen aan het invoeren van een huurtoelage op Vlaams niveau. Op die manier is er garantie dat de toelage effectief ten goede komt aan de huurder. Ook wil Groen! een betere regeling voor de huurwaarborg voor mensen in armoede. Groen! wil sociaal kwetsbaren de factuur van de mislukte liberalisering van de energiemarkt niet laten betalen. Groen! wil dat ook de commerciële energieleveranciers voor een lokale adviescommissie moeten komen alvorens ze klanten mogen doorverwijzen naar de sociale leveranciers. Verder wil Groen! via energie-audits en investeringen de energiefactuur van kwetsbare gezinnen prioritair doen dalen. Dit moet gebeuren via verscherpte energiekwaliteitsnormen voor verhuurders. Investeringen voor verbeterde isolatie zijn ook voor verhuurders fiscaal aftrekbaar. Via huurtoelage en reglementering van de huurprijzen kunnen prijsstijgingen worden opgevangen en blijft het voor de huurder betaalbaar terwijl hun energierekening fors zal dalen.


4. Meer oog voor de snelle verkleuring van de armoede Groen! wil meer middelen in de strijd tegen de verkleuring van de armoede. De aanpak hiervan vraagt een sterker stedenbeleid, een onderwijsbeleid dat meer oog heeft voor de groeiende diversiteit in de steden en een arbeidsmarktbeleid dat mensen van andere etnische afkomt meer kansen geeft door vorming op maat en bestrijding van discriminatie. Geef OCMWs voldoende slagkracht. Vandaag wentelen de federale en Vlaamse regeringen te veel verantwoordelijkheden en bezuinigingen af op de lokale OCMWs, zonder voldoende middelen. Voor het leefloon wil Groen! dat de federale overheid tot 90% van de uitkering ten laste neemt en zo de OCMWs en lokale besturen ruimte geeft voor een sterker lokaal armoedebeleid. Geef steden de middelen om armoede te bestrijden. De officiële armoede is het hoogst in de steden. Omdat dit ook meer lokale inspanningen vraagt, pleit Groen! voor een verdubbeling van de federale middelen voor grootstedenbeleid.


5. Een sterker beleid vraagt meetbare doelstellingen en intensere dialoog met de armen. Groen! wil van het armoedebeleid een prioriteit maken met even meetbare doelstellingen als de Maastrichtnormen, het begrotingsevenwicht of de Lissabondoelstellingen rond werkgelegenheid. De normen van het Nationaal Actieplan Sociale Insluiting vormen een eerste aanzet. Deze moet de basis vormen van een jaarlijkse evaluatie, op basis waarvan het beleid wordt bijgestuurd en versterkt. Groen! kiest voor duidelijke maatschappelijke, politieke en budgettaire keuzes, die als ambitie hebben de sociale grondrechten voor eenieder in ons land te garanderen. Tenslotte wil Groen! het federale armoedebeleid meer op dialoog met de armen baseren. Dat vereist een sterkere ondersteuning voor een federale dialoog en een grotere openheid van de beleidsmakers en een grotere bereidheid tot fundamentele bijsturingen.

Om van een meer rechtvaardige samenleving en van armoedebestrijding een prioriteit te maken, roept Groen! de andere partijen en alle sociale organisaties op om samen te kiezen voor een Algemene Aanpak van de Armoede in de volgende bestuursperiode.

Dirk Geldof, studiedienst Groen!, kandidaat voor de Kamer (2de plaats) & OCMW-raadslid Antwerpen Tinne Van der Straeten, ondervoorzitster, lijsttrekster voor de Kamer Brussel Johan Danen, lijsttrekker voor de Kamer Limburg

woensdag 28 maart 2007

[shariff url="http://opennieuwsbank.nl/bericht/2007/03/28/E469-groen.html" title="Groen!"]