27 maart 2007
Het Rode Kruis in Noord-Korea: brug naar de buitenwereld
Soms werkt het Nederlandse Rode Kruis internationaal samen met een
plaatselijke Rode Kruis zustervereniging. Maar vaak ook dragen we op
de één of andere manier bij aan een project van de Internationale
Federatie van het Rode Kruis en de Rode Halve Maan IFRC. Dat is
bijvoorbeeld het geval in Noord-Korea.
Hongersnood
Jaap Timmer bezoekt voor
de IFRC een kliniek in
Noord-Korea.
Foto(c) Jaap Timmer, IFRC
Jaap Timmer is door het Nederlandse Rode Kruis uitgeleend aan de IFRC.
Hij werkt als hoofd van het IFRC-programma in Noord-Korea. Het
programma in Noord-Korea begon in 2002. Door hevige regenval was een
aantal jaren achtereen de oogst mislukt. Daardoor ontstond
hongersnood. Samen met het Noord-Koreaanse Rode Kruis onderhoudt de
IFRC een aantal programma´s die de bevolking beter op dit soort rampen
moeten voorbereiden. Er wordt voorlichting gegeven over voorkoming en
bestrijding van ziektes zoals malaria. Ook levert de Federatie
gezondheidsmiddelen als medicijnen en verbanddozen aan klinieken en
ziekenhuizen. Die krijgen ook steenkool om hun kachels te stoken.
Ieder jaar worden er plaatsen uitgezocht waar de water- en
rioolvoorziening wordt opgeknapt.
Brug
Jaap Timmer als bruggenbouwer
Foto(c) Jaap Timmer, IFRC
Misschien wel de belangrijkste taak van de IFRC in Noord Korea is
volgens Jaap Timmer een brug te slaan tussen Noord-Korea en de
buitenwereld. Wij zijn de link naar de buitenwereld. Korea heeft een
lange geschiedenis van bezetting en oorlog. Eerst de Chinezen, daarna
Japan, Rusland, toen de Koreaanse oorlog. Dat heeft de Noord-Koreanen
erg bang gemaakt. Er heerst vooral een grote angst voor de Verenigde
Staten. Je moet niet vergeten dat beide landen formeel nog steeds met
elkaar in oorlog zijn.
Samenwerking
"Samenwerking verloopt hier
net als elders"
Foto(c) Jaap Timmer, IFRC
Het IFRC werkt samen met het Noord-Koreaanse Rode Kruis. Die
samenwerking verloopt grotendeels net als elders in de wereld. Timmer:
Het Noord-Koreaanse Rode Kruis zegt, `geef ons de fondsen maar´, en
natuurlijk mogen we ze ook bijscholen. Maar de uitvoering van de
programma´s doen ze zelf, met hun eigen mensen. Het verschil zit in de
invloed die de overheid op het werk heeft. Zo stelde de regering in
2004 dat Noord-Korea geen humanitaire hulp meer nodig had, alleen nog
ontwikkelingshulp. En dat de IFRC dus weg kon. Het Noord-Koreaanse
Rode Kruis heeft toen aannemelijk gemaakt dat onze projecten gezien
moesten worden als een vorm van ontwikkelingshulp. Het opstellen van
rampen (preventie) plannen, het verbeteren van de aan- en afvoer van
drinkwater, trainen van gezondheidsteams en zo Dus mochten we blijven.
Kwetsbaar
Het IFRC-programma loopt nu vijf jaar. Timmer ziet in die vijf jaar
verschuivingen die erop wijzen dat het land langzaam toch de
buitenwereld meer toelaat. Je ziet meer verschillen in kledingstijlen.
Er zijn kleine winkeltjes gekomen. Het verschil groeit tussen arm en
rijk, en tussen de hoofdstad en het platteland. Een keerzijde is dat
daardoor ook nieuwe kwetsbare groepen ontstaan. Belangrijk is dan om
daar aanwezig te zijn en het plaatselijke Rode Kruis te helpen deze
nieuwe kwetsbare groepen te herkennen.
Radio Nederland Wereldomroep interviewde Jaap Timmer.
Lees en luister hier >>>
Het Nederlandse Rode Kruis