ABVAKABO FNV

`Be Proud' welzijnsfestival: een verslag

Een dag na de zwaarste storm sinds jaren togen bijna tweehonderd welzijnswerkers naar, zoals het werd aangekondigd, een `vakbondsdag zoals ze nog nooit hadden meegemaakt.'

"We willen welzijnswerkers met dit festival een hart onder de riem steken," zegt seminarmanager Bart van Gaageldonk van FNV Formaat. "Zij zitten vaak in de hoek waar de klappen vallen. We gaan de mensen `empoweren' en het gevoel geven dat ze gewaardeerd worden." Samen met een groep studenten van de opleiding Event Management van de Hogeschool voor de Kunsten in Utrecht organiseerde Van Gageldonk het festival.

Het idee is afkomstig van bestuurder Meindert van den Berg. Die zegt: "Ik had altijd al het idee om serieuze dingen op een vrolijke manier te brengen. Het is een festival met pretenties geworden, want mensen zien de relatie tussen vakbond en `leuk' vaak niet." De welzijnswerkers mochten uit tien workshops dan ook zelf kiezen wat ze leuk vonden. Er was voor elk wat wils: van Tai Chi tot Aanbesteden en van Afrikaans trommelen tot Agressie op de werkvloer. ABVAKABO FNV koos er bewust voor nu eens geen wervende bondsdag te houden, vol inhoudelijke onderwerpen. De leden kregen de kans om hun stem te laten horen over hun werk, dat soms ook heus wel eens tegenvalt. Een hoofd maatschappelijk werk en dienstverlening zei het heel treffend: "Ik hoop soms dat de boel is afgebrand. Maar over het algemeen ga ik fluitend naar mijn werk." Het trotse gevoel kwam al snel. Alle welzijnswerkers gaven elkaar een schouderklopje en riepen de woorden: "Je bent een geweldige collega." Beter kan een `Be proud' festival toch niet beginnen?

Inspiratie voor welzijnswerkers

Een festival met vermaak in een goede sfeer om te discussiëren. Dat was een droom van bestuurder Meindert van den Berg. Hij herinnerde zich beelden van festivals uit de jaren zeventig in Parijs. "Daar kwamen miljoenen mensen op af. Met het `Be Proud'-festival wil ik welzijnswerkers ook op een prettige manier inspireren. Deze mensen hebben het al moeilijk genoeg. In een slachtofferpositie kruipen helpt niet, daar worden mensen juist door ontmoedigd. Ze moeten oefenen in trots zijn, de meerwaarde zoeken in hun werk en dat laten zien aan de buitenwereld", zegt de bestuurder gedreven. "Welzijnswerkers houden de samenleving op peil en door besparingsmaatregelen gaat dat peil achteruit. Daar moeten we wat aan doen."

De opzet van het festival was duidelijk anders dan anders. Heel anders dan veel mensen van de bond verwachten. Van den Berg: "De welzijnssector mocht wel eens in het zonnetje worden gezet. Welzijnswerkers doen hard hun best en er is vaak geen positieve terugkoppeling. Budgetten dalen. In deze sector vallen de klappen." Deze reacties klinken ook in de zaal: "Ik doe al veertig jaar welzijnswerk. Je moet het leuk blijven vinden, dat is belangrijk. Maar dat lukt niet altijd." Een hoofd maatschappelijk werk en dienstverlening: "Je moet juist motiveren, niet demotiveren", en: "Positieve energie wordt heel vaak platgeslagen in onze sector. Ik heb wel eens te veel energie, beleidsmakers worden daar bang van."

Samen op de bres

Maar een ding hebben de welzijnswerkers gemeen: hun enthousiasme. Dit blijkt ook tijdens de workshops. Vol vuur trommelen ze op een djembee en ze bij de Tai chi-les vragen ze zich af of ze jin of juist yang zijn. Veel animo was er voor de workshop clownerie. Cliniclown en clownstrainer Sybe Fokkens leerde hen hun onzekerheden herkennen. "Clown zijn gaat niet alleen om taarten gooien en grappen maken. Als je jezelf bent dan laat je zien wat je voelt. Dat is ook heel grappig, want iedereen herkent jouw onzekerheid." Maar ook bij de meer zakelijke workshops is de belangstelling oprecht. Zo is er tijdens de workshop Aanbesteden van A tot Z discussie over het nut van de WMO. De een vindt dat welzijn erdoor is uitgehold omdat gratis krachten het werk overnemen, een ander is bang dat de gemeente zonder de wet nog meer gaat beknibbelen op welzijn.

Slotdebat

Het interactieve slotdebat maakt ook veel los. Samen met ABVAKABO-voorzitter Edith Snoey passeren allerlei kwesties de revue. Laat welzijn zich bijvoorbeeld organiseren volgens de vrije markt? Nee, want welzijn is een publieke voorziening waar de overheid verantwoordelijk voor is. Maar ook: ja, want de overheid is soms te behoudend. En moet personeel mee gaan bij aanbestedingen van welzijnsdiensten? De voorstanders vinden dat het anders heel inefficiënt werkt. Edith Snoey: "Wie niet mee gaat, raakt zijn baan kwijt." De meeste welzijnswerkers zijn het er over eens dat ze een rol moeten hebben bij de inhoud van offertes, ook al is er een gebrek aan tijd. "We moeten het tenslotte ook waarmaken" is de conclusie. Wie weet doen ze dat sinds het festival met het hun eigen welzijnsvakbondslied in hun achterhoofd:

"Wij zijn trots, wij zijn trots,
Ondanks alle marktpijn,
Samen staan wij op de bres,
Voor `t behoud van welzijn."