Unicef
Internationale Vrouwendag: koste wat kost naar school in Irak
08 maart 2007, New York - Vandaag wordt Internationale Vrouwendag gevierd, maar voor talloze vrouwen en meisjes is deze dag niet echt reden voor een feestje. Ze hebben moeite om de eindjes aan elkaar te knopen, kunnen niet naar school of leven een onveilig bestaan. Bijvoorbeeld in Irak, waar oorlog en geweld zo langzamerhand deel zijn gaan uitmaken van het dagelijks leven.
De Al-Khawarizmi school in Bagdad is vorig jaar door Unicef opgeknapt en voorzien van onderwijsmaterialen. Foto: Unicef Irak/2007/Arar
De Al-Khawarizmi school in Bagdad is vorig jaar door Unicef opgeknapt en voorzien van onderwijsmaterialen. Foto: Unicef Irak/2007/Arar
De 11-jarige Saja woont in Bagdad en verloor vijf jaar geleden haar vader. Haar moeder Amal is onderwijzeres en verdient in haar eentje de kost voor het hele gezin. Ondanks hun moeilijke financiële situatie en de onveiligheid op straat, lukt het Amal toch om Saja en haar twee oudere broers naar school te laten gaan.
Zelfmoordaanslagen
"Elke dag maak ik me zorgen om mijn kinderen," zegt Amal. "Dat komt door de zelfmoordaanslagen en de autobommen." Toen de man van Amal overleed, was ze bang dat haar kinderen hun interesse in school zouden verliezen. "Ik besteed veel tijd aan hen, meer dan andere ouders. Ik wil er zeker van zijn dat ze het goed doen op school."
De oudere broers van Amal zitten op de universiteit en de middelbare school, Saja zit in de zesde klas. De scholen zijn door het geweld wel eens gesloten, maar zodra ze hun deuren weer openen zorgt Amal ervoor dat haar kinderen weer in de klas zitten.
Leerlingen van de Al-Khawarizmi school in Bagdad. Foto: Unicef Irak/2007/Arar Leerlingen van de Al-Khawarizmi school in Bagdad. Foto: Unicef Irak/2007/Arar
Apotheker
Amal vindt dat jongens en meisjes recht hebben op dezelfde dingen in het leven. "Het is vooral voor meisjes belangrijk dat ze naar school gaan. Zij moeten de volgende generaties opvoeden. Als zij geen onderwijs hebben gevolgd, dan zullen hun kinderen dat ook niet doen."
Saja haalt op school hoge cijfers en ze wil later apotheker worden. "Ik wil zieke mensen de juiste medicijnen geven en hen helpen!"
De namen van Saja en Amal zijn om veiligheidsredenen gefingeerd.