PvdA Rotterdam
Zo 4 Mrt 2007 - John Moore
Meerderheid raad voor terugsturen Antillianen
In het AD/Rotterdams Dagblad d.d. 5 februari 2007, las ik dat een
meerderheid van de raad, waaronder de fracties van de PvdA en Leefbaar
Rotterdam, criminele Antillianen wenst terug te sturen. Dit bericht is
niet herroepen. In het AD/Rotterdams Dagblad d.d. 7 februari 2007
reageert de gevolmachtigde minister van de Nederlandse Antillen, de
heer Paul Comenencia, op het gewraakte artikel.
Ik ben zeer ontstemd en teleurgesteld door deze gang van zaken. Door
deze uithaal naar een uiterst kwetsbare groep kan ik mij niet
associëren met de partij waarvoor ik bewust had gekozen.
Mijn reactie luid als volgt: De aanpak van problemen met criminele
Antillianen in Rotterdam faalt door tomeloze echolalie.
Echolalie
Echolalie of echolalia is een begrip uit de psychologie en
psychiatrie. Het is het dwangmatig herhalen van woorden of zinnen van
een gesprekspartner of een andere bron (bijvoorbeeld de radio). Men
onderscheidt onmiddellijke echolalie en uitgestelde echolalie.
Bij onmiddellijke echolalie wordt een zin of woord van de
gesprekspartner direct herhaald en lijkt de herhaling vooral van
belang te zijn voor het auditieve korte termijn geheugen.
Bij uitgestelde echolalie worden zinnen of woorden herhaald na een
langer interval. Het betreft hier niet alleen de woorden van
gesprekspartners, maar ook woorden van de televisie, radio enzovoort.
De herhaling is gericht op het auditieve lange termijn geheugen en kan
dus een andere functie hebben dan directe echolalie. Wanneer dit een
vorm van communicatie is, is niet altijd duidelijk.
Omdat het bij uitgestelde echolalie soms om zeer grote teksten gaat,
ziet men dit wel als een teken van intelligentie.
Voorbeelden van succesvolle aanpak
Wijlen Johan Stekelenburg, was één van de eerste burgemeesters die
afrekende met de echolalie in zijn stad Tilburg, Hij ontwikkelde er
visie, in samenspraak met kenners van de Antilliaanse gemeenschap en
met ambtenaren die in staat waren om, zonder oogkleppen of gekleurde
brilglazen, oorzaak en gevolg te kunnen inschatten. Hij wist een
volwassen team te leiden die de kern van de problematiek verkende en
opzocht en vervolgens maatwerk leverde, in samenspraak met
vertegenwoordigers van de Antilliaanse overheid.
Ook Dordrecht volgde de lijn van aanpak op grond van visie in plaats
van goedkoop scoren op basis van echolalie of obligaat gebral.
In Amsterdam is men ook streng, duidelijk, rechtvaardig en
evenwichtig. Er is er geen ruimte voor pathologisch en sensatiebelust
bestuur. Men weigert er steevast om, ondanks de door een PvdA-er
geïntroduceerde term "Kutmarokkanen", vijandbeelden bij individuen en
bij bevolkingsgroepen op te roepen en te koesteren.
Rotterdam onderscheidt zich
Sinds het vertrek van burgemeester Peper heeft echolalie in de stad
epidemische vormen aangenomen. Falend beleid werd gewroken op de
zwakkeren. Onder de zwakkeren bevonden zich ook criminelen. Door de
babbelziekte van de super stadsomroeper werd steeds een beeld
geschapen alsof alleen Antilliaanse criminelen de stad ontregelden.
Jegens buitenlanders in het algemeen en Antillianen in het bijzonder
heeft Leefbaar Rotterdam haar frustraties onbeperkt en onbehouwen
kunnen botvieren. Dat past nu eenmaal bij dat soort.
Een voormalige wethouder van die partij heeft ooit het plan gelanceerd
om zwarte zwangere tienermoeders met geweld tot vruchtafdrijving te
dwingen. Ze had overigens nog meer plannen die Joseph Mengele, zijn
eigen graf zou doen omspitten.
De electorale winst van de PvdA in Rotterdam beschouwde ik als een
winst voor de beschaving, voor visie, voor verdraagzaamheid,
humaniteit, heldere oplossingen, sociaal beleid, gezond verstand,
bruggenbouwers en rechtvaardigheid.
Ik acht het een daad van lafheid, kortzichtigheid en opgekropte
agressie en frustratie om alweer deze kwetsbare groep af te willen
serveren. Het uitzetten van Antilliaanse criminelen is een rasgebonden
oplossing voor een rasgebonden probleem. Zoiets verwacht je niet van
de PvdA, maar eerder van Leefbaar Rotterdam, Wilders en Verdonk.
Ofschoon criminele Antillianen ook mensen zijn, worden zij vrijwel
uitsluitend en voortdurend met paardenmiddelen bestookt. Rechtgeaarde
Antillianen worden, hoe dan ook, steeds getroffen door de enorme
negatieve publiciteit en de constant dreigende taal. Voor de vele
duizenden voetbal criminelen (hooligans) die vrijwel wekelijks, in
grote groepen, in alle uithoeken van het land opdraven, er treinen
slopen, enorme schade aanrichten en politie en ME-ers handenvol werk
bezorgen lijkt kennelijk wel begrip te bestaan.
Aanpak
Het zou de PvdA sieren als zij de botte en ziekelijke route van
Leefbaar Rotterdam zou verlaten, het populisme zou afzweren en naar
een echte oplossing voor het probleem, dat vele Antillianen treft, zou
zoeken.
Echolalie heeft deze stad verlamd en bijna gedegenereerd tot een
politieke vuilnisbelt. Het is tijd voor een echte verschoning en voor
overleg met de gevolmachtigde minister van de Nederlandse Antillen.
Laat anders de Tilburgse, Dordtse of Amsterdamse ambtenaren en
werkgroepen die reeds hun sporen op dat terrein hebben verdiend, hier
het onderhavige probleem aanpakken.
Het lijkt me zinloos om goedwillende subsidievreters, zonder een
aantoonbare staat van dienst en prestaties, voor deze complexe materie
in te huren.
Tenslotte
Als de bejegening van de verschillende etnische groepen in deze stad
niet fatsoenlijker kan en de aanpak van de problemen die hen
regarderen niet professioneler wordt benaderd dan voel ik mij niet
geroepen om langer mee te doen.
John Moore is lid Gespreksgroep PvdA Alexanderpolder, lid Rotterdamse
Adviesgroep Ouderenbeleid (PvdA), lid Landelijke Adviesgroep
Ouderenbeleid (PvdA), lid redactiecommissie IDeaal (Informatie &
Discussie Magazine PvdA Rotterdam)