Vrije Universiteit Amsterdam
De zwarte toestand van schakelbare spiegels
Datum 20.02.2007
Tijd 15:45
Lokatie aula
Dissertatie Growth, microstructure and hydrogenation of Pd-catalyzed complex metal hydride thin films
Promovendus R.J. Westerwaal
Promotor(es) prof.dr. R.P. Griessen
Onderdeel Faculteit der Exacte Wetenschappen
Wetenschapsgebied Exacte wetenschappen
Het is mogelijk om alleen met behulp van waterstofdruk een schakelbare spiegel van een schone Palladium deklaag te schakelen. Dit blijkt uit het onderzoek waar Ruud Westerwaal op promoveert. Voorheen was schakelen alleen mogelijk wanneer er afwisselend waterstof en lucht op de spiegel werd geblazen. Deze ontdekking brengt de mogelijke toepassing van schakelbare spiegels in zonnecollectoren of achteruitkijkspiegels weer een stap dichterbij.
Schakelbare spiegels, ontdekt aan de VU, bestaan uit een dunne metaallaag aangebracht op een substraat die in staat is zijn optische toestand omkeerbaar te veranderen. Wanneer deze metaallaag waterstof opneemt, verandert ze van een spiegelende naar een transparante toestand (een hydride fase). De spiegel is doorzichtig geworden.
Schakelbare spiegels, gebaseerd op een legering tussen magnesium en overgangsmetalen, blijken nog een andere optische toestand te vertonen. Bij intermediaire waterstof concentraties wordt een optisch zwarte toestand gevonden waarbij meer dan 75% van het opvallende licht wordt geabsorbeerd. Zo kan met behulp van deze schakelbare spiegel de temperatuur worden geregeld. Het ontstaan van de zwarte toestand was lange tijd onduidelijk. In zijn proefschrift beschrijft Ruud Westerwaal hoe deze zwarte toestand bepaald wordt door de groei en microstructuur van de magnesium legering. De oorsprong van deze zwarte toestand ligt in een dubbellaag die gevormd wordt in de schakelbare spiegel gedurende waterstofopname. Deze dubbellaag bestaat uit een hydride fase aan de substraat kant met daarop de nog resterende metaallaag. De specifieke optische eigenschappen van beide lagen bepalen de zwarte toestand.
© Copyright Vrije Universiteit Amsterdam