COR/07/30
Brussel, 15 februari 2007
Burgemeester van Houten wil flexibel
Europees bodembeleid
Het Comité van de Regio's van de EU (CvdR) heeft na een levendig debat
tijdens zijn zitting deze maand in Brussel een advies goedgekeurd van
rapporteur Cor Lamers, burgemeester van de Utrechtse gemeente Houten,
over het bodembeleid van de EU. Dat advies is de reactie van het CvdR
op de mededeling van de Europese Commissie over de ontwikkeling van
een thematische strategie inzake bodembescherming en op een voorstel
voor een kaderrichtlijn "bodembescherming".
Lamers, lid van de EVP-fractie in het CvdR, benadrukt dat de
voortdurende verontreiniging en degradatie van de bodem een grote
bedreiging vormen voor alle EU-lidstaten. Aangetaste bodems kunnen de
gezondheid van mens en dier en de landbouwproductie ernstig schaden.
Met de klimaatverandering in het achterhoofd zijn gezonde bodems
bovendien belangrijk omdat ze functioneren als koolstofreservoirs.
Rapporteur Lamers vindt dat het bodembeleid in de eerste plaats een
bevoegdheid van de lidstaten moet blijven, aangezien de bodem immobiel
is en bodemdegradatie maar een vrij beperkte grensoverschrijdende
impact heeft. Het EU-bodembeleid moet daarom flexibel zijn en alleen
ondersteunend dienen ter bevordering van duurzaam bodembeheer in alle
lidstaten.
Een uniforme aanpak moet er in Lamers' ogen niet komen, wel gerichte
maatregelen die zijn toegesneden op de 320 verschillende bodemtypes
die er in Europa bestaan. Daarmee moet worden gegarandeerd dat de
bodem overal daadwerkelijk wordt beschermd.
De burgemeester van Houten onderstreept verder de belangrijke rol die
de lokale en regionale overheden in dit verband spelen, omdat die
bijna de volledige verantwoordelijkheid dragen voor het bodembeleid in
de EU. Om die reden zijn zij bij uitstek geschikt om te helpen bij de
ontwikkeling van nieuwe methodes en maatregelen voor bodembescherming.
Lamers dringt er dan ook op aan om de lokale en regionale overheden
actief te laten deelnemen aan de door de Commissie voorgestelde
ideeënuitwisseling, zodat de Commissie vervolgens haar voordeel kan
doen met de praktijkervaring en knowhow van regionale
bodemdeskundigen.
Het advies van Lamers werd tijdens de plenaire vergadering van het
CvdR in Brussel goedgekeurd na een levendig debat, waarbij de leden
van dit Europese adviesorgaan de voordelen van een Europees
regelgevingskader voor bodembeleid in twijfel trokken. Bij de stemming
over Lamers' advies bleek een meerderheid van de CvdR-leden zich
echter te kunnen vinden in de voorgestelde EU-kaderrichtlijn
"bodembescherming" mits daarin een aantal zaken worden gewijzigd. Die
door het CvdR bepleite wijzigingen worden in het advies concreet
genoemd.
Het CvdR toont zich daarin ook bezorgd over de administratieve
rompslomp die de richtlijn voor de lokale en regionale overheden met
zich mee kan brengen. Zo zouden zij risicogebieden moeten opsporen en
de inventaris van verontreinigde lokaties regelmatig moeten bijwerken.
Daarnaast stelt Lamers voor om niet op Europees niveau een hele reeks
rapportageverplichtingen op te leggen, maar de lidstaten de
mogelijkheid te geven hun eigen rapportageprocedures te gebruiken.
Daarbij zou de Europese Commissie toegang tot alle relevante
informatie moeten krijgen, zodat de rapportagelast (die hoofdzakelijk
op de lokale en regionale overheden zou neerkomen) wordt beperkt.
Tot slot wordt de Commissie in het advies verzocht een serie richtsnoeren op
te stellen, waaronder kosteneffectieve maatregelen, waarmee de lidstaten hun
voordeel kunnen doen bij de ontwikkeling van een effectief, op gedegen
kennis gefundeerd bodembeleid.
Het Comité van de Regio's van de EU
Ongeveer twee derde van de Europese wetgeving wordt uitgevoerd door de
lokale en regionale overheden van de EU-lidstaten. Het Comité van de
Regio's (CvdR) werd in 1994 opgericht om vertegenwoordigers van deze
overheden in staat te stellen hun mening te geven over die wetgeving.
Het CvdR komt vijf keer per jaar in voltallige vergadering bijeen in
Brussel, waar zijn 344 leden stemmen over hun adviezen m.b.t. Europese
wetgevingsvoorstellen. De Europese Commissie, die die voorstellen
indient, en de Raad van ministers van de EU, die de uiteindelijke
inhoud van de voorgestelde wetgeving bepaalt (gewoonlijk in overleg
met het Europees Parlement), zijn verplicht het CvdR te raadplegen op
een hele reeks beleidsterreinen, waaronder milieu, werkgelegenheid en
vervoer. Ook het Europees Parlement kan het CvdR om advies vragen. De
Nederlandse delegatie in het CvdR bestaat uit 12 leden en 12
plaatsvervangers. CvdR-leden moeten hun lidmaatschap van het CvdR
opgeven als zij in eigen land hun bestuursmandaat verliezen. Meer
informatie is te vinden op de website van het CvdR: www.cor.europa.eu.
European Union