Liberalisme
Symposium int. milieubeleid
Symposium 'Internationaal milieubeleid in liberaal perspectief' in de
Eerste Kamer op 16 februari j.l.
Recht op een enkele nationaliteit
Voer in Nederland het recht op een enkele nationaliteit in. Maak het
in het verlengde van art. 15 van de UVRM Nederlandse burgers mogelijk
in Nederland slechts als Nederlander geregistreerd te zijn als zij dat
wensen. Ouders van minderjarige kinderen dienen deze keuze ook voor
hun kind te kunnen maken... lees meer
Milton Friedman, liberaal econoom en nobelprijswinnaar:
A society that puts equality - in the sense of equality of outcome -
ahead of freedom will end up with neither equality or freedom. The use
of force to achieve equality will destroy freedom. On the other hand,
a society that puts freedom first will, as a happy by-product, end up
with both greater freedom and greater equality...lees meer.
vvd
5-3-2007
Voer het recht op een enkele nationaliteit in
De discussie over de meervoudige nationaliteit - in het bijzonder van
Kamerleden en bewindslieden - is in de afgelopen weken hevig
opgelaaid. Wij stellen voor het recht op een enkele nationaliteit in
te voeren in Nederland. Dit voorstel bouwt voort op het rapport De
grenzen van de open samenleving. Migratie- en integratiebeleid in
liberaal perspectief dat de Teldersstichting in het najaar van 2005
publiceerde. In dit rapport wordt onder meer de naturalisatie tot
Nederlander als sluitstuk van de integratie van migranten besproken.
Ook de kwestie van de meervoudige nationaliteit komt aan de orde. De
werkgroep die het rapport samenstelde komt tot de volgende
aanbeveling:
* Voer in Nederland het recht op een enkele nationaliteit in
De Nederlandse overheid (i.c. de gemeentelijke basisadministratie)
dient niet mee te werken aan de registratie van iemand die de
Nederlandse nationaliteit heeft (gekregen), als bezittende nog een
andere nationaliteit als de staatsburger dat zelf niet wil. Maak
het in het verlengde van art. 15 van de UVRM Nederlandse burgers
mogelijk in Nederland slechts als Nederlander geregistreerd te
zijn als zij dat wensen (en afstand te doen van bijvoorbeeld de
dwingende Marokkaanse nationaliteit). Ouders van minderjarige
kinderen dienen deze keuze ook voor hun kind te kunnen maken.
Hieronder vindt u de passage uit het rapport die betrekking heeft op
de kwestie van de meervoudige nationaliteit:
'Dubbele of meervoudige nationaliteit is niet altijd tegen te gaan
omdat sommige landen het afstaan van de eigen nationaliteit niet
toestaan. De regering heeft nu aangegeven dat meervoudige
nationaliteit vanaf de derde generatie allochtonen zal worden
verboden. Bij naturalisatie tot Nederlander zullen voortaan ook
vreemdelingen die met een Nederlander getrouwd zijn en tweede
generatiemigranten afstand moeten doen van hun oorspronkelijke
nationaliteit. Dit geldt niet als geen afstand kan worden gedaan van
de oorspronkelijke nationaliteit. Migratielanden die het opgeven van
de oorspronkelijke nationaliteit niet toestaan - waarvan Marokko een
bekend voorbeeld is - zal men trachten via `diplomatieke actie' op
andere gedachten te brengen (183).
Het verbod op de dubbele nationaliteit en de manier waarop dit zou
moeten worden vormgegeven is op drie manieren te benaderen: een waarin
de dubbele nationaliteit niet als een probleem wordt gezien; een
relatief verbod op dubbele nationaliteit; en een absoluut verbod:
o Variant I: De Nederlandse nationaliteit is wel een belangrijk
gegeven, maar naturalisatie is geen cruciale voorwaarde voor
integratie. Het is slechts formaliteit, iets wat in het paspoort
staat.Wat telt is of iemand geïntegreerd is, participeert in de
maatschappij, de omgangsvormen die daarin gelden respecteert en zich
betrokken voelt bij de Nederlandse samenleving. Door immigratie hebben
we nu eenmaal te maken met het verschijnsel transnationalisme, waarin
mensen zich verbonden voelen met twee (of meer) verschillende
samenlevingen. Hiertoe is naturalisatie niet belangrijk en bovendien
geen voldoende indicatie. Naturalisatie en dubbele nationaliteit
dienen om die reden geen ijkpunt te zijn van het integratiebeleid.
Inburgering, onderwijs, werk en huisvesting zijn belangrijker;
o Variant II: Naturalisatie en het verbod op dubbele nationaliteit
zijn wel belangrijk. Naturalisatie zegt iets over de betrokkenheid van
de immigrant bij de nieuwe samenleving waarin hij leeft. Het is naast
de inhoudelijke aan naturalisatie gestelde eisen (zie boven) een
krachtig ceremonieel instrument dat de bewustwording van het
Nederlanderschap stimuleert.
Dubbele nationaliteit dient daarnaast te worden verboden;
o variant II A: Verbod op dubbele nationaliteit, tenzij de immigrant/
allochtoon buiten zijn schuld beschikt over een nationaliteit die hij
niet kwijt kan. Uitgangspunt is het verbod op het hebben van een
andere nationaliteit voor iedereen die Nederlander wil worden of is,
maar dit geldt alleen als men ook daadwerkelijk zijn andere
nationaliteit kan opgegeven. Voor degenen voor wie dit niet mogelijk
is, moet het toch mogelijk zijn Nederlander te worden;
o variant II B:Verbod op de dubbele nationaliteit, ook als
herkomstlanden van mensen die in Nederland burger zijn/willen worden
niet meewerken, zoals in het geval van Marokko. De doelstellingen van
het Nederlandse democratisch tot stand gekomen beleid dienen
uitgangspunt te zijn, men kan daarbij niet zwichten voor landen die
daaraan door hun eigen beleid niet aan wensen mee te werken, anders is
er geen enkele reden waarom andere landen niet ook zouden overstappen
op het Marokkaanse model. Wij zouden de uitvoering van ons beleid
daaraan dan steeds aanpassen. Gezien de dwingende aard van de
Marokkaanse nationaliteit, is de geëigende maatregel eenvoudigweg niet
langer mee te werken aan de registratie (in de gemeentelijke
basisadministratie van een Nederlandse gemeente) van een `Marokkaan'
die Nederlander is (geworden) als Marokkaan. Iemand die Nederlander
wil en mag worden moet de mogelijkheid hebben in Nederland niet met
een andere nationaliteit te worden geregistreerd. In Nederland wordt
hij volgens de Nederlandse regels (en naar analogie van artikel 15 van
de UVRM waarin staat dat niemand het recht mag worden ontnomen van
nationaliteit te wisselen) behandeld en wordt hij dan als Nederlander
geregistreerd (184). Hoewel internationaal bepaald is dat landen
elkaars nationaliteitswetten dienen te respecteren, houdt dat in
Nederland in, dat Marokko het onze moet respecteren en niet andersom.
Net zoals voor de gezinshereniging geldt dat een man maar één vrouw
uit het land van herkomst mag meenemen, vanwege het verbod op
polygamie hier, geldt voor naturalisatie dat daaraan de eisen worden
gesteld die hier gelden: het opgeven van een andere nationaliteit.
Ongeacht voor welke variant van erkenning van enkele en meervoudige
nationaliteit wordt gekozen vinden wij dat een Nederlands burger recht
heeft op het hebben van de enkele Nederlandse nationaliteit. De
Nederlandse staat dient in zijn administratie niet mee te werken aan
het buiten zijn wil (of in het geval van minderjarig kinderen: buiten
de wil van zijn ouders) registreren van een Nederlandse burger als
tevens hebbende een andere nationaliteit (zoals het geval kan zijn bij
genaturaliseerde en vervolggeneraties Marokkanen).
183 Persbericht ministerraad, 26 november 2004.
184 Artikel 15 UVRM: Een ieder heeft recht op een nationaliteit.
Aan niemand mag willekeurig zijn nationaliteit worden ontnomen, noch
het recht worden ontzegd om van nationaliteit te veranderen.'
Bron: De grenzen van de open samenleving. Migratie- en
integratiebeleid in liberaal perspectief, Den Haag, 2005, pp. 159 -
161.
VVD