Radboud Universiteit Nijmegen
Erkenning voor ADHD bij volwassenen
Sandra Kooij, als psychiater verbonden aan PsyQ in Den Haag, spant
zich al tien jaar in om het publiek, maar vooral ook haar vakgenoten,
erover te informeren dat ADHD niet uitsluitend een kinderziekte is. Op
18 december hoopt zij bij hoogleraar kinderpsychiatrie prof. dr. Jan
Buitelaar, verbonden aan het Institute for Neuroscience van de Radboud
Universiteit, te promoveren op het onderzoek dat zij de afgelopen
jaren naar ADHD bij volwassenen heeft gedaan.
Twee procent
Ongeveer twee procent van de volwassenen heeft ADHD, blijkt uit Kooijs
onderzoek. Zij zijn meestal druk en chaotisch, kunnen niet plannen,
hebben daardoor vaak hun opleiding niet afgemaakt en doen als gevolg
daarvan laag geschoold werk of hebben helemaal geen werk. Door de
verhoogde zucht naar sensatie is de ADHD'er meer dan gemiddeld
betrokken bij ongevallen, bijvoorbeeld auto-ongelukken, en er is bij
velen sprake van verslavingsproblematiek. Ook depressiviteit komt vaak
voor onder volwassen ADHD'ers. Veel van hen lopen rond met een
diagnose `antisociale persoonlijkheid' of `borderline
persoonlijkheid'. Dat is ongunstig voor de patiënt, want deze
aandoeningen zijn, in vergelijking met ADHD, moeilijker te behandelen.
Behandeling
Behalve dat Kooij heeft aangetoond dat ADHD bij volwassenen wel
degelijk voorkomt en op een betrouwbare manier is vast te stellen,
laat zij in haar proefschrift ook zien dat de behandeling een gunstig
effect heeft op de patiënt. Kooij legt uit: `De behandeling berust op
drie peilers: voorlichting, medicijnen en coaching. Wat de medicijnen
betreft, daarvan hebben we in het onderzoek kunnen aantonen dat het
middel methylfenidaat bij volwassen ADHD'ers goed werkt. Probleem is
wel dat de kortwerkende variant hiervan, het bekende Ritalin, zes maal
daags stipt op tijd moet worden ingenomen om de patiënt tot `s avonds
laat bij te sturen. Dat is in de praktijk voor de chaotische ADHD'er
te moeilijk. Beter werkt de lang werkende vorm, Concerta, die maar
eenmaal per dag ingenomen hoeft te worden. Dit middel wordt momenteel
echter niet in het basispakket vergoed.'
Kooijs laatste stelling bij het proefschrift spreekt in dit verband
boekdelen. Deze luidt: Het is een schande dat in Nederland maar één,
verouderd medicijn voor ADHD wordt vergoed. Dit signaal zal
producenten van nieuwe langwerkende medicatie ervan weerhouden in ons
land te investeren, en maakt up-to-date patiëntenzorg onmogelijk.
De meeste patiënten zijn door de behandeling in staat hun leven beter
ter hand te nemen. Ze kunnen hun studie afronden, werk vinden en
functioneren beter in relaties en gezin. Een groot deel van de
patiënten staat uiteindelijk weer op de rails. `Daardoor is het
behandelen van ADHD erg dankbaar werk', aldus Kooij. Zie ook:
www.adhdbijvolwassenen.nl
Sandra Kooij: ADHD in Adults. Clinical studies on Assessments and
Treatment. Proefschrift RU Nijmegen. Promotiedatum: 18 december 2006.
Promotor: prof.dr. J.K. Buitelaar.