Federale regering Belgie
Verdrag van Tampere
(2007-01-26)
Persbericht van de Ministerraad
Levering van telecommunicatievoorzieningen voor rampenmitigatie en
noodhulpoperaties
Op voorstel van minister van Buitenlandse Zaken Karel De Gucht keurde
de ministerraad een voorontwerp van wet goed houdende instemming met
het Verdrag van Tampere inzake de levering van
telecommunicatievoorzieningen voor rampenmitigatie en
noodhulpoperaties. Dit verdrag werd gesloten te Tampere (Finland) op
18 juni 1998.
De tekst van het verdrag was tot 21 juni 2003 voor ondertekening
opengesteld op het hoofdkwartier van de Verenigde Naties, New York,
voor alle staten die lid zijn van de Verenigde Naties of van de
Internationale Telecommunicatie Unie. Aangezien de
ondertekeningstermijn verstreken is, kan men momenteel nog slechts
Partij worden door neerlegging van een akte van toetreding (artikel
12, 2.). Een toetredingsakte kan slechts neergelegd worden na het
aannemen van een wet houdende instemming met het verdrag en de
ondertekening ervan door de bevoegde ministers en de Koning. Een
toetredingsakte wordt ondertekend door de Minister van Buitenlandse
Zaken en de Koning en neergelegd bij de depositaris van het verdrag,
in dit geval de Secretaris-Generaal van de Verenigde Naties (artikel
16).
Overeenkomstig artikel 12, 3., is het verdrag in werking getreden op 8
januari 2005 aangezien op 9 december 2004 dertig staten een akte
hadden neergelegd van bekrachtiging, aanvaarding, goedkeuring of
toetreding of het verdrag definitief ondertekend hadden.
Doel van dit verdrag is bestaande beperkingen en hinderpalen aan te
pakken die bijstand op telecommunicatiegebied in geval van rampen
bemoeilijken. Het verdrag biedt een internationaal raamwerk om het
gebruik en de levering van telecommunicatievoorzieningen bij rampen en
noodhulpoperaties te vergemakkelijken en om de samenwerking bij
rampenbestrijding en noodhulp te bevorderen. Op die manier wordt
ernaar gestreefd om dankzij snelle en efficiënte uitwisseling van
informatie het verlies aan mensenlevens, het menselijk lijden en de
schade aan eigendommen en leefomgeving als gevolg van rampen te
beperken.