Haal hulp bij zelfdoding uit taboesfeer

Humanistisch verbond

Het Humanistisch Verbond is blij met de uitspraak van de rechter dat zelfdodingsconsulent Ton Vink niet vervolgd wordt op grond van de aanklacht van hulp bij zelfdoding. Had de rechter anders geoordeeld, zou dat de positie van mensen met een doodswens ernstig verslechteren: minder dan nu zullen (vrijwillige) hulpverleners geneigd zijn gesprekken met hen te voeren. Het Humanistisch Verbond respecteert de wet en steunt daarom geen initiatieven voor actieve hulp bij zelfdoding. Wel vindt het Verbond het hoog tijd voor een maatschappelijk debat over de vraag of hulp bij zelfdoding strafbaar zou moeten blijven. In deze discussie zouden menselijke waardigheid en zelfbeschikking centraal moeten staan. Een aanbod van hulpverlening aan mensen met een doodswens is belangrijk om hen uit hun isolement te halen. Zolang hulp bij zelfdoding taboe is komt dat aanbod niet tot stand.

Jaarlijks komen ruim 1500 mensen door zelfdoding om het leven. Het aantal pogingen ligt vele malen hoger. Het is niet strafbaar een eind aan je leven te maken. Het is wel strafbaar om mensen die een einde aan hun leven willen maken daarbij te helpen. Dat veroorzaakt veel leed.

euthanasiewet
Mensen die lijden aan een terminale ziekte kunnen sinds 2002 een beroep doen op de euthanasiewet waarmee hun verzoek om hulp bij levensbe?indiging legaal is. Zij kunnen van een arts de middelen krijgen om te sterven. Aan wie het leven om andere redenen zo ondraaglijk en uitzichtloos vindt dat hij/zij de dood verkiest, mag een arts door een strenge interpretatie van de wet geen middelen verstrekken voor een zachte dood. Deze mensen moeten zelf een weg vinden om hun wens uit te voeren. Zij nemen noodgedwongen vaak hun toevlucht tot gruwelijke methoden. Dat is zowel voor de persoon zelf als de omgeving mensonwaardig. Het gaat hierbij om mensen die langdurig lijden aan het leven, die alle hoop verloren hebben en geen vertrouwen meer hebben dat therapie uitkomst biedt. Juist deze mensen zou je gunnen dat ze gesteund kunnen worden door vrienden, familie en/of hulpverleners en dat zij tenslotte de mogelijkheid krijgen een waardig einde aan hun leven te maken.

taboe
Het Humanistisch Verbond is van mening dat het van groot belang is het taboe rond zelfdoding te doorbreken, zodat mensen die een zelfgekozen dood overwegen daar desgewenst openlijk over kunnen spreken met daartoe opgeleide hulpverleners. Waar het niet gaat om medisch lijden hoeven dat geen artsen te zijn maar liggen gesprekken met geestelijk raadslieden of andere hulpverleners meer voor de hand.

onmenselijk
De meeste leden van het Humanistisch Verbond vinden dat hulp bij zelfdoding uit het wetboek van strafrecht geschrapt moet worden. Deze hulp zou geboden moeten worden in de vorm van gesprekken over de achtergrond en duurzaamheid van de doodswens en over de vraag of er nog zingeving mogelijk is. Bovendien zijn vele humanisten ervan overtuigd dat diegene bij- en terzijde gestaan moet kunnen worden bij de uitvoering van de doodswens als daartoe na rijp beraad besloten is. Zij vinden het onmenselijk en liefdeloos om mensen hierin alleen te laten.

zorgvuldig
Het staat buiten kijf dat bij afschaffing van de strafbaarstelling van hulp bij zelfdoding heel goed doordacht moet worden aan welke zorgvuldigheidseisen voldaan moet worden. Niemand wil moord faciliteren onder het mom van hulp bij zelfdoding. En niemand wil dat het mensen die het heel moeilijk hebben, jong of oud, te gemakkelijk wordt gemaakt een besluit te nemen waarop niet kan worden teruggekomen. Humanisten vinden het leven van grote waarde. Zij geloven niet in een leven na de dood en streven daarom naar een mooi en zinvol leven. Maar uiteindelijk is het leven niet heilig en is het de mens zelf die zijn leven vormgeeft. Zelfbeschikking en het maken van eigen keuzes verhogen de kwaliteit van leven maar ook van sterven. Dat betekent dat ook een beslissing om niet verder te willen leven aan mensen zelf is.
Er is veel voor te zeggen om mensen voor wie het leven niet leefbaar meer is te gunnen dat hun einde waardig is en dat zij die dat willen daarbij omgeven en geholpen kunnen worden door anderen, vrienden, familie en/of hulpverleners.


Noot voor de redactie