Groen!

Brussel, 13 januari 2007

Nieuwjaarsreceptie Groen! toespraak Vera Dua

Beste mensen,

Vandaag is een zeer belangrijke dag voor Groen! Wij hebben met zn allen onze kopmensen aangeduid die zich ten volle in de verkiezingsstrijd zullen werpen. En iedereen heeft kunnen zien dat we inderdaad schitterende bekwame mensen hebben om dit te doen. Veel nieuw talent, zodanig veel zelfs dat de keuze niet altijd gemakkelijk was. Wat meteen ook bewijst dat er zeker nog jonge, strijdbare mensen zijn die geloven dat een ecologische ommekeer noodzakelijk en mogelijk is.

We staan voor een immens grote uitdaging: momenteel heeft Groen! geen verkozenen in het federaal parlement, we vertrekken dus van een wit blad. Nu hebben we een nieuwe ploeg en na wat ik vandaag gezien heb, ben ik er rotsvast van overtuigd dat we goed zitten: Beste mensen,

Deze ploeg zal er voor zorgen dat er in 2007 terug ecologisten in Kamer en Senaat komen.

En dit is nodig, broodnodig. Als samenleving staan we voor enorme uitdagingen die veel met mekaar te maken hebben:

Er is de verandering van het klimaat: Vroeger waren het alleen de wetenschappers die aan de alarmbel trokken, nu voelt iedereen aan de lijve (zelfs Frank Deboosere) dat het echt fout loopt. Het is putje winter en de bloemen beginnen te bloeien, skiën kan alleen nog met kunstmatige sneeuw, het aantal stormen en orkanen neemt schrikwekkend toe. Gans de klimaatmachine raakt compleet ontregeld. Degenen die dit nog negeren en die denken dat we gewoon kunnen doordoen zoals we bezig zijn, zijn niet realistisch, het zijn dromers De enige realistische oplossing is dat nu radicale ecologische keuzes gemaakt worden om dit te doen keren. Want als we dit niet doen, dan zadelen we de toekomstige generaties met enorme schade op.

En het zullen terug de zwakkeren in onze samenleving zijn die het gelag zullen betalen:
* de arme landen in het zuiden die geen geld hebben om dijken te bouwen wanneer er meer overstromingen komen
* en ook de arme mensen hier die geen geld hebben om hun energie­ rekening te betalen.

Dit brengt mij bij de 2de grote uitdaging waar we als samenleving voor staan: de toenemende armoede in de wereld, maar ook in ons land.

De gemiddelde Belg is nog nooit zo rijk geweest als vandaag. Maar achter dit goede gemiddelde schuilt een enorme kloof tussen degenen die het goed hebben en degenen die uit de boot vallen.
* 14,8% (!) van de Belgen leeft met een armoederisico
* het leefloon in België ligt een stuk onder het Europese gemiddelde
* bij de OCMWs is het aantal mensen dat met afbetalingsproblemen zit met 65% gestegen

* een alleenstaande leefloner krijgt 638 euro steun (eur. gem = 777 euro), daarvan gaat meestal de helft naar de huur en van de rest moet er nog een forse duit af voor de energiefactuur want zij wonen in slechte huizen, die zo slecht geïsoleerd zijn dat ze meer de mussen verwarmen dan hun huiskamer.

Dit zijn toestanden die onaanvaardbaar zijn in een rijk land als België en wij als ecologisten zullen ons - zoals vroeger- met hand en tand blijven verzetten tegen deze sociale onrechtvaardigheid. Armoede is een onrecht en moet dus aangepakt worden. Beste vrienden, Ecologie is in essentie gesteund op solidariteit:
* solidariteit met de toekomstige generaties, vandaar dat de aanpak van het klimaatprobleem zo belangrijk is

* solidariteit met alle mensen die uit de boot vallen, hier en in de rest van de wereld

* solidariteit ook met alle mensen die niet meekunnen in deze rat-race-samenleving, die zichzelf voorbijhollen, die kapot gaan aan de stress

Sociale rechtvaardigheid en het erkennen dat er grenzen zijn: dit zijn de pijlers waarop ons politiek handelen gesteund is. We kunnen niet zomaar eindeloos doorgaan in het zotgedraaide systeem van de vrije markt.

Guy Verhofstadt vindt dat politiek over meer mag gaan dan over goed bestuur. In zijn vierde burgermanifest levert hij wel lippendienst aan de klimaatproblemen maar zijn remedie blijft zoals vanouds: meer individu, meer vrije markt, meer consumptie. Politiek gaat over keuzes maken en dit zijn niet onze keuzes!!! En wij staan inderdaad voor de fundamentele keuze:
* ofwel kiezen wij voor een systeem dat enkel gedreven wordt door meer groei, meer winst ten koste van alles;
* ofwel hebben we de politieke moed om resoluut te kiezen voor sociale rechtvaardigheid en solidariteit zodat iedereen - nu en later- kansen krijgt op een menswaardig bestaan

Dit, beste vrienden is ook verschil tussen een ecologische partij en de andere partijen.

En natuurlijk is het goed dat alle partijen bezig zijn met het milieu, en natuurlijk is het goed dat alle partijen een groen hoofdstukje aan hun programma schrijven.

Maar het is nogal gemakkelijk om nu allemaal de groene kaart te trekken.
* ondertussen slaagt minister Tobback er niet in om de Kyoto-norm te halen, en die norm is maar peanuts vergeleken met waar we naar toe moeten: namelijk een echte koolstofarme samenleving met tegen 2050 80% reductie van de CO2-uitstoot!

* En deze regeringen hebben geen concreet plan om dit traject af te leggen, om deze noodzakelijke doelstelling te bereiken
* Ondertussen blijft het aandeel milieuvriendelijke energie op het bedroevend laag peil van minder dan 2% hangen, beschamend als men dit vergelijkt met andere landen

* en ondertussen is men helemaal niet bezig met groene keuzes te maken, integendeel: minister Peeters (minister van leefmilieu nota bene!!!) heeft deze week terug de aanval geopend op de wet op de kernuitstap, een wet die wij als groenen in de paarsgroene regering gerealiseerd hebben omdat kernenergie geen ecologische optie is: er is het immense probleem van het nucleair afval, er is het grote veiligheidsprobleem, er is het feit dat wij als burgers allemaal meebetalen om Suez grote winsten te laten maken: Trouwens ook in Duitsland willen de christen-democraten van Angela Merkell terug komen op de wet die de roodgroene regering stemde om uit de kernenergie te stappen.

Is er een beter bewijs dat Groene Partijen nodig zijn. (Dus Minister Peeters, kernenergie, neen bedankt!)

Beste mensen,

Groene politieke marketing is dus aan ons niet besteed. business-as-usual verpakt met een groene strik is niet de oplossing voor de enorme uitdagingen waar we voor staan. We zullen echt moeten kiezen voor een ecologische economie die inderdaad ingrijpt op de dwanggedachte van de ongebreidelde groei en de dwanggedachte van de ongebreidelde winst.

En Groen! is niet toevallig de kleur van de hoop. Het is wel degelijk mogelijk om het tij te doen keren. Maar daarvoor heb je ecologische wetten nodig en heb je dus ecologisten nodig in het parlement. En vandaag zijn wij er als groene partij klaar voor:
* wij weten wat de inzet is van deze verkiezingen: structurele aanpak van het klimaatprobleem en drastische bestrijding van de armoede

* we hebben sterke lijsten: een reeks enthousiaste nieuwkomers ondersteund door iedereen met ervaring

* en vandaag hebben we bewezen dat ook vele leden er klaar voor zijn, zij willen zich ten volle smijten in één van de belangrijkste campagnes ooit, zoniet dè belangrijkste campagne

2007 zal een boeiend jaar worden! Ik wens jullie dan ook veel energie, uiteraard een goede gezondheid, veel liefde, geluk en vriendschap, maar ik wens jullie vooral veel strijdbaarheid en enthousiasme.

Ik ben er 100% klaar voor, jullie zijn er klaar voor, we vliegen erin en ik geef het jullie op een blaadje:

Binnen enkele maanden zijn er terug ecologisten in het federaal parlement !!

Vera Dua, Voorzitter Groen!