---
Brussel, 10 januari 2007
Een Europese aanpak voor kernenergie, veiligheid en beveiliging
Het is aan elke lidstaat om zelf te beslissen om al dan niet van kernenergie
gebruik te maken. Kernenergie kan een belangrijke rol spelen in de Europese
energiemix, op voorwaarde dat alle kwesties van veiligheid en beveiliging
zorgvuldig worden aangepakt. Met dit voor ogen heeft de Europese Commissie
voorgesteld een EU-werkgroep op hoog niveau van nationale regelgevers voor
kernenergie op te richten met het oog op een verdere ontwikkeling van een
gemeenschappelijke visie en Europese regels voor nucleaire veiligheid en
beveiliging.
Overeenkomstig artikel 40 van het Euratom-Verdrag moet de Europese
Commissie op gezette tijden een indicatief programma inzake
kernenergie publiceren. In dat kader heeft de Commissie een mededeling
bekendgemaakt met een overzicht van de investeringen in kernenergie in
de afgelopen tien jaar en een bespreking van de rendabiliteit van
elektriciteitsproductie in kerncentrales, de impact daarvan op de
energiemix en de voorwaarden voor de sociale aanvaardbaarheid ervan.
Het is aan elke lidstaat zelf om te beslissen of voor de
elektriciteitsproductie al dan niet van kernenergie gebruik wordt
gemaakt. In Finland en Frankrijk is recentelijk besloten om het
kerncentralepark uit te breiden. Andere EU-landen, zoals Nederland,
Polen, Zweden, Tsjechië, Litouwen, Estland, Letland Slowakije, het
Verenigd Koninkrijk, Bulgarije en Roemenië, hebben het debat over hun
toekomstig kernenergiebeleid opnieuw gelanceerd. Met 152
kernreactoren, gespreid binnen de EU-27, is kernenergie momenteel goed
voor 30% van de in Europa opgewekte elektriciteit. Als de geplande
geleidelijke uitbanning van kernenergie in sommige EU-lidstaten echter
doorgaat, zal dit aandeel aanzienlijk terugvallen. Om aan de verwachte
energievraag te kunnen voldoen en Europa's afhankelijkheid van invoer
te verminderen, moeten nu beslissingen over nieuwe investeringen of
over de verlenging van de levensduur van bepaalde centrales worden
genomen.
Een versterking van het aandeel van kernenergie is ook een mogelijke
optie voor de vermindering van de CO -emissies en kan op die manier
een belangrijk middel zijn om het probleem van de wereldwijde
klimaatverandering aan te pakken. Kernenergie gaat in wezen niet
gepaard met de uitstoot van kooldioxide en maakt daarom deel uit van
het koolstofreductiescenario van de Commissie dat onder meer het
terugdringen van de CO -emissies inhoudt. Dit kan ook een
belangrijke overweging zijn bij de bespreking van toekomstige stelsels
voor de handel in emissierechten.
De meest cruciale factor die van invloed is op de toekomst van
kernenergie, is het probleem van de onderliggende rendabiliteit. Een
kerncentrale vergt immers een grote initiële investering van 2 tot
3 miljard euro. De opwekking van elektriciteit in kerncentrales
impliceert hogere bouwkosten dan vereist voor een klassieke centrale
waarin fossiele brandstoffen worden verbrand. Na deze initiële
investering liggen de exploitatiekosten echter aanzienlijk lager.
Bovendien is de elektriciteitsproductie in kerncentrales grotendeels
ongevoelig voor schommeling in de kostprijs van ruwe grondstoffen,
aangezien een bescheiden hoeveelheid uraan, dat voor het grootste deel
gewonnen wordt in stabiele regio's in de wereld, volstaat om een
reactor gedurende decennia aan te drijven. In de meeste
geïndustrialiseerde landen vormen nieuwe kerncentrales dus een
economische manier om basisbelastingselektriciteit op te wekken.
Sinds 1997 heeft de nucleaire industrie zeer grote investeringen
gedaan. De EU erkent het belang van de instandhouding van haar
technologische voorsprong op het gebied van kernenergie en ondersteunt
de verdere ontwikkeling van het meest geavanceerde kader voor alle
aspecten van kernenergie, met inbegrip van non-proliferatie,
afvalbeheer en ontmanteling. Sinds de sluiting van het Euratom-Verdrag
behoren de nucleaire veiligheid en de bescherming van de bevolking
tegen straling tot de voornaamste punten van zorg voor de Europese
Gemeenschap, en gezien de recente en huidige uitbreiding daarvan geldt
dit momenteel des te meer.
Op EU-niveau moet de opdracht erin bestaan om in die lidstaten welke
kiezen voor kernenergie voort te gaan met de ontwikkeling van het
meest geavanceerde kader daarvoor, in overeenstemming met de hoogste
standaarden voor veiligheid, beveiliging en non-proliferatie als
vereist bij het Euratom-Verdrag. Daaronder vallen ook de aspecten van
het beheer van kernafval en de ontmanteling van stilgelegde centrales.
European Union