Groen!
Brussel, 11 januari 2007
Peeters negeert veiligheidrisico verouderde kerncentrales
Na het catalogeren van windenergie als een hype die wel snel voorbij
zal waaien heeft de Vlaamse minister van Openbare Werken, Energie,
Leefmilieu en Natuur, Kris Peeters, andermaal een uitspraak gedaan die
het investeringsklimaat voor hernieuwbare en duurzame energiebronnen
catastrofaal onderuit haalt. Minister Peeters, die zich volgens zijn
bevoegdheden zou moeten bezighouden met het voeren van een beleid dat
de energievraag drastisch reduceert én de inplanting van
gedecentraliseerde en duurzame energiebronnen optimaliseert, pleit er
andermaal voor om de oude kerncentrales tien jaar langer open te
houden.
Dergelijke uitspraken werken in de hand dat de potentiële
investeerders in nieuwe, toekomstgerichte stroomproductiecapaciteit,
zoals windturbineparken op land en op zee, biomassa- of
biogasinstallaties, WKKs, efficiënte STEG-centrales, enz., hun
investeringsbeleid zullen stopzetten. De kerncentrales zijn namelijk
al lang afbetaald en zijn nu reeds grote cashmachines voor
Electrabel/Suez. Daartegen concurreren met nieuwe hernieuwbare
productiecapaciteit op een vrijgemaakte energiemarkt is commercieel
een zeer zware dobber. Temeer omdat de stranded costs van de
monopolie-kerncentrales doorgeschoven worden naar de samenleving,
terwijl de monopolievoordelen en winsten maximaal geprivatiseerd
blijven.
Voorstellen alsof een deel van de superwinsten die Suez/Electrabel zal
maken als de kerncentrales tien jaar langer mogen openblijven
geïnvesteerd zullen worden in hernieuwbare energie is hetzelfde als
drinken tegen alcoholisme. Het debat moet bijgevolg niet gaan over het
afromen van een deel van de Suez-winsten als de kerncentrales nog eens
tien jaar langer mogen openblijven, maar wel over het afromen van de
grote winsten die Electrabel/Suez nu reeds maken als gevolg van de
oneerlijke monopolievoordelen uit het verleden.
Nergens in de wereld is er ervaring met grote kernreactoren die langer
dan 40 jaar operationeel zijn. Materialen degraderen en de kans op een
ongeval neemt toe met de leeftijd van de reactoren. Uitbaters van
kerncentrales zijn nu al grotendeels vrijgesteld van schadevergoeding
in geval van een kernramp, omdat private verzekeringsmaatschappijen
weigeren om het risico te dekken. Als het risico van kernenergie te
groot geacht wordt om het te dekken, hoe kan men er dan voor pleiten
om oude, afgeschreven kerncentrales nog eens tien jaar langer open te
houden?
Eloi Glorieux, Vlaams parlementslid Groen!