Gemeente Teylingen

keuzes voor Teylingen over twintig jaar moeten we nu maken."

Wethouder Gerrit van der Meer: "De keuzes voor Teylingen over twintig jaar moeten we nu maken."

04 januari 2007

PERSBERICHT 4 januari 2006 - De gemeente Teylingen wil in 2007 samen met de inwoners een Toekomstvisie opstellen op het gebied van ruimtelijke ontwikkeling. In 2006 is hier al een start mee gemaakt.

Gerrit van der Meer

In de eerste ronde is er een aantal workshops georganiseerd waar o.a. maatschappelijke organisaties hun mening hebben gegeven. Eind van deze maand begint de tweede ronde. Alle inwoners worden gevraagd deel te nemen in de Toekomstdebatten die op 30 en 31 januari en 1 februari plaatsvinden in de drie kernen. In week 3 en 4 ontvangt u een huis-aan-huis brochure met daarin alle informatie. Vooruitlopend hierop geeft een aantal mensen vanuit verschillende invalshoeken hun mening over de toekomst van Teylingen op het gebied van ruimtelijke ontwikkeling. Als eerste wethouder Ruimtelijke Ontwikkeling Gerrit van der Meer.

Heeft het college zelf geen visie op de toekomst van Teylingen?

Van der Meer reageert direct. "Natuurlijk wel, lees alle debatten in de raad maar eens terug. Kijk maar naar de vele discussies met bewoners en belanghebbenden die er al geweest zijn over allerlei onderwerpen. Maar we willen nu niet een uitgewerkt toekomstbeeld van het college neerleggen en dan aan de raad en bewoners vragen of ze dat wel of niet goed vinden. We hebben al lang gemerkt dat heel veel mensen al heel diep over de toekomst hebben nagedacht. Daar willen we gebruik van maken. Dan wordt het ook de toekomstvisie van de mensen waar het om gaat en niet alleen maar van politici die over een paar jaar ook weer gewoon inwoners zijn".

Als je mensen zo vraagt wat ze van de toekomst van Teylingen vinden, komt er dan wel wat uit?

"Ja, dan komt er juist heel veel uit, dat hebben we al gezien. Zoveel, dat het vervolgens heel moeilijk is om er één samenhangend verhaal van te maken. Daarom stellen we de vraag ook niet zomaar, maar aan de hand van vier globaal uitgewerkte denkrichtingen."

Dus dan hoeven de mensen alleen nog maar één van die vier te kiezen?

"Zelfs als we dat zouden vragen, zou men het waarschijnlijk toch niet doen. De denkrichtingen zijn alleen bedoeld om een beetje structuur aan de discussie te geven. Ik verwacht dat er uiteindelijk een vijfde denkrichting uitkomt, en dan één waar heel veel mensen zich in kunnen vinden".

Denken over de toekomst is toch vooral een kwestie van lastige keuzes maken?

Van der Meer schuift steeds verder naar het puntje van zijn stoel, want die lastige keuzes dat is nu precies waar hij in zijn eerste jaar mee bezig is geweest. "Ik heb ontdekt dat die keuzes vooral over twee dingen gaan. Natuurlijk over geld, maar zeker ook over de ruimte." Met een geduldige uitleg zit Van der Meer bijna weer op de stoel van de onderwijzer die hij ooit was. "Die ruimte is in Teylingen heel erg schaars, net als in de rest van de Duin- en Bollenstreek, de regio Holland-Rijnland en eigenlijk heel Nederland. Op iedere vierkante meter die vrij komt, liggen meteen drie of vier claims. Dus moeten we inderdaad keuzes maken.

Bollenveld met blauwpaarse bloemen

We hebben een grote woningbouwopdracht, omdat mensen graag in onze gemeente willen wonen. We willen de bollensector overeind houden, want dat is de beste manier om de open ruimte te bewaren en voor onze economie is het essentieel. We hebben behoefte aan meer bedrijventerreinen, want de mensen die hier wonen kunnen niet allemaal in de bollensector werken. We willen nog ruimte geven aan recreatie en toerisme, want dat is economisch van belang en bovendien is het een belangrijke kwaliteit voor onze eigen inwoners. Er dreigt nu al een verkeersinfarct in onze regio, dus ook aan de infrastructuur zal nog veel moeten gebeuren. De melkveehouderij en de glastuinbouw willen, naast de bollentelers, vooral weten waar ze de komende decennia nog ruimte voor krijgen. Planologische duidelijkheid noemen ze dat en het is een terechte vraag. Met een bedrijf kijk je ook al gauw twintig jaar vooruit, zeker als je grote investeringen gaat doen.

Met dat alles zijn we gebonden aan de grenzen van de bebouwing die we met de provincie hebben afgesproken, de zogenoemde rode contouren. En tenslotte hebben we nog te maken met de geluidscontouren rond Schiphol, die ook grote beperkingen opleggen. Als je dat allemaal bij elkaar optelt, kom je vierkante meters te kort", besluit Van der Meer zijn betoog, "Je krijgt het gewoon niet op de kaart ingetekend."

Op uw kamer hangt een oude luchtfoto van Warmond. Hing die er een jaar geleden ook al?

"Nee, toen ik hoorde dat die tussen de verhuisde spullen stond, heb ik meteen gevraagd of die op mijn kamer mocht." We kijken naar de kleinere foto ernaast, van het geboortedorp van Gerrit, Terherne aan het Sneeker Meer in Friesland. De overeenkomsten zijn meteen duidelijk: veel water, dat bijna schreeuwt om gebruik door watersporters. "Zeilen en lopen heb ik ongeveer gelijktijdig geleerd en dat verklaart veel van mijn warme gevoel voor Warmond."

En voor we het weten volgt er weer een soort college. "Warmond wordt terecht vaak de parel van Teylingen genoemd. De unieke combinatie van het prachtige oude dorp met zijn cultuurhistorische rijkdom en de uitstekende mogelijkheden voor waterrecreatie is zeker iets om erg zuinig op te zijn. Maar zuinig zijn op Warmond kan nooit hetzelfde zijn als niets meer doen aan Warmond." Van der Meer weet dat er, vooral in Warmond zelf, mensen zijn die dat letterlijk zeggen: "Niets meer aan doen, laten zoals het is." Dat het dan een museumdorp wordt, vinden sommigen ook nog prima.

De status van beschermd dorpsgezicht, die vlak voor de jaarwisseling officieel werd, is er toch niet voor niets. Van der Meer is blij met die pas verworven status, maar beschermd wil niet zeggen dat er twintig jaar niets mag gebeuren. Dat is voor hem geen lokkend toekomstbeeld. Hij heeft in zijn geboortestreek gezien waar het toe kan leiden. Als jonge gezinnen geen huis meer kunnen vinden, vallen over een aantal jaren de basisscholen om. Daarmee begint een neerwaartse spiraal waar je heel moeilijk meer uitkomt. De gemiddelde leeftijd neemt snel toe. De voorzieningen die er zijn kunnen het niet meer bolwerken en verdwijnen dus. En dus zullen jonge mensen niet alleen geen huis kunnen vinden, ze zullen er in Warmond niet eens meer om zoeken. Dus zal er, ook in Warmond, de komende jaren nog gebouwd moeten worden om het een bloeiende toekomst te geven. Voor alle leeftijden.

Welke personen ziet het college graag op de avonden komen? Zijn alle meningen welkom?

"Natuurlijk zijn alle meningen welkom. Juist met de mensen die heel anders over de toekomst van Warmond en Teylingen denken, willen we de komende maanden in discussie. En we zullen graag zien dat ze ook met elkaar in discussie gaan."

Het college van B&W heeft niet de illusie dat iedereen het wel met elkaar eens zal worden. Het resultaat van alle discussies moet zijn, dat er een breed gedragen beeld van Teylingen over twintig of nog meer jaren op papier komt. "Teylingen moet over twintig jaar nog steeds de gemeente zijn, waar het prima wonen, werken en recreëren is," aldus Van der Meer.

Maar wat prima wonen, werken en recreëren dan inhoudt, daarover verschillen de meningen zeer. Toch moeten nu al de keuzes voor over twintig jaar worden gemaakt. Dat betekent in ieder geval dat niet alles op één kaart moet worden gezet. Van der Meer vindt zeker dat de bollensector overeind moet blijven, om het typische karakter van de Duin- en Bollenstreek te bewaren en om economisch gezond te blijven. Provincie en rijk hebben dat intussen erkend met het zogenoemde Greenport beleid. Maar als er niet genoeg huizen bijgebouwd worden, zullen de kinderen van de mensen die nu in die sector werken wegtrekken. Om maar één dilemma te noemen.

Bovendien zit Teylingen niet op een eiland. De regio Holland-Rijnland heeft, samen met de rest van de Randstad, een strijd te voeren om als stedelijke agglomeratie in de wereld bij te blijven. We lopen sinds een paar jaar achter bij grote agglomeraties als Barcelona en Praag. In die zin is Nederland natuurlijk ook geen eiland in Europa. "Teylingen is, hoe we het ook bezien, onderdeel van Holland-Rijnland en de rest van de Randstad, die economisch mee moet." De ruimtelijke kwaliteit, een vakterm voor een omgeving waar het prettig toeven is, mag in die strijd niet het slachtoffer worden. Het wordt nog een hele klus om al die gedachten en ideeën in het komende jaar in een handzaam document bij elkaar te krijgen. Maar wel een prachtige klus, getuige de slotzin van deze wethouder: "Als het eenvoudig was om daar uit te komen, zouden er geen bestuurders nodig zijn om de verschillende visies bij elkaar te brengen. En dan zou ik niet zo´n mooie baan hebben!"

Gemeentewinkel