Socialistische Partij
SP :: Nieuws
Sadet Karabulut als 'stemmenkanon' de Kamer in
30-11-2006 * Bij de bekendmaking van de uitslag van de
Kamerverkiezingen viel een aantal SP'ers op door de voorkeurstemmen
die ze hadden behaald. Zo kreeg lijstduwer Huub Oosterhuis bijna
10.000 stemmen en maar liefst 170.000 mensen hadden hun stem
uitgebracht op de nummer 2 van de lijst, Agnes Kant. Maar de meest
opvallende `score' is misschien wel die van Sadet Karabulut, de nummer
14 op de lijst. Behalve lijsttrekker Marianne Thieme van de Partij
voor de Dieren kreeg geen enkele van de 70 nieuwe Kamerleden zoveel
voorkeurstemmen als zij: 17.333.
Sadet Sadet zegt zelf dat ze Nederlandse is met een Turks-Koerdische
achtergrond en ook nog eens Alevitisch. "Voor veel mensen is dit te
ingewikkeld, die houden het op Turkse. Daar maak ik mij daar niet zo
druk om. Ik ben geboren en getogen in Nederland en vooral socialist en
wereldburger."
Het activisme zat er al jong in. Sadet was onder meer actief in de
Landelijke Studenten Vakbond, werkte als coördinator drugsbeleid voor
stadsdeel Zuidoost en is bestuurslid geweest van DIDF, een Turkse
zelforganisatie die opkomt voor gelijke sociale, economische en
politieke rechten van Turkse migranten.
Ze kwam als nummer 14 op de lijst en aanvankelijk gaven de peilingen
aan dat het spannend voor haar zou worden. Ze hoopte zelf dat de SP
zeventien zetels zou halen - een verwachting die dus ruim overtroffen
werd. Maar achteraf bleek haar plek op de lijst niet eens van belang:
omdat zij maar liefst 17.333 voorkeurstemmen kreeg verwierf zij een op
eigen kracht een voorkeurzetel. Dat betekent dat ze ook recht op een
Kamerzetel had gekregen als de SP maar drie zetels had gehaald - van
de SP-kandidaten kregen immers alleen Jan Marijnissen en Agnes Kant
meer stemmen.
Hoe heeft ze dat voor elkaar gekregen? "Voordat ik echt vóór de SP
actief werd, was ik al actief mét de SP. Bijvoorbeeld bij acties tegen
de uitverkoop van het Openbaar Vervoer, voor het behoud van sociale
voorzieningen en bij vredesdemonstraties waarbij zowel de SP als DIDF
actief waren. Veel SP'ers kennen mij daardoor al. Ook heb ik aan mijn
werk als bestuurder en activiste van DIDF veel goede contacten bij de
Turkse en Koerdische verenigingen overgehoduen, wij weten elkaar goed
te vinden. Tijdens de campagne heb ik veel contact gezocht met deze
groepen en hen verteld waar de SP voor staat en waarom ik graag ook
hun volksvertegenwoordiger wilde worden. Dat ik mij wil inzetten voor
de aanpak van armoede, vooral om de 430.000 kinderen te helpen die nu
in armoede opgroeien. Maar ook voor goed en voor iedereen toegankelijk
onderwijs. En ik heb er op gehamerd dat we nu eens echt werk maken van
bestrijding van segregatie, de zwarte en witte scholen en wijken. Dat
verhaal is blijkbaar erg goed aangeslagen."