Groen!
Brussel, 29 november 2006
Groen! steunt maximumfactuur voor niet-medische zorg
Nietmedische zorgkosten wegen zwaar door bij mensen die langdurig zorg
behoeven, zoals ouderen en chronisch zieken. Groen steunt dan ook het
sp.a-voorstel voor een maximumfactuur voor niet-medische zorg. Groen!
heeft wel vragen over de manier waarop sp.a deze te hoge zorgkosten
wil aanpakken, want het voorstel is onduidelijk en weinig transparant.
sp.a wil namelijk dat alle thuiszorgtarieven afhankelijk worden van
het inkomen, en dat mensen deze inkomensgebonden bijdrage maximum voor
20 uren per week betalen. Maar: mensen die beroep doen op
niet-medische thuiszorg (gedurende een aantal uren per week een
verzorgende of poetshulp krijgen), betalen hiervoor nu reeds een
inkomensgebonden bijdrage. Vooral voor tweeverdieners die langdurig
beroep moeten doen op thuiszorg is deze zorg onhaalbaar.
Van alle thuiszorg die Vlaanderen organiseert is 80% bestemd voor
ouderen. Slechts 20% gaat naar niet-bejaarde zorgbehoevenden. De
thuiszorg is voor hen of onbetaalbaar of niet toegankelijk, omdat er
onvoldoende uren thuiszorg ter beschikking zijn. De door de Vlaamse
regering bepaalde programmatiecijfers voor de thuiszorgvoorzieningen
zijn niet ingevuld, en dus ook voor de thuiszorg bestaan er
wachtlijsten.
Bovendien kunnen deze jongere zorgbehoevenden vaak geen beroep doen op
de bestaande zorgverzekeringspremie van 105 euro per maand voor zwaar
zorg behoevenden die thuis blijven. Deze premie geldt enkel voor
mensen die 35 punten scoren op de zogenaamde Bel-schaal. Deze schaal
meet in welke mate iemand hulp nodig heeft bij de activiteiten van het
dagelijkse leven: zich wassen, alleen eten, boodschappen doen. Een
kankerpatiënt bijvoorbeeld haalt zelden deze 35 punten tenzij hij of
zij in een terminale fase zit. De Vlaamse regering heeft echter
onlangs nog de wachttijd tussen de vaststelling van zorgbehoevendheid
(het behalen van de 35 punten) en de uitbetaling van de
zorgverzekeringspremie opgetrokken van drie naar vier maanden.
Zodoende vallen ook terminale patiënten vaak uit de boot.
De sp.a wijst in haar voorstel ook naar de factuur van de medische
thuiszorg (de verpleegkundige die aan huis komt). Deze is echter
volledig ten laste van de mutualiteit. Het is niet duidelijk of de
sp.a hier voor in de toekomst een inkomensgebonden bijdrage wil laten
betalen. De factuur van de thuiszorg wordt trouwens betaald door het
RIZIV en is geen Vlaamse bevoegdheid.
In onze sociale zekerheid zijn de bijdragen inkomensgebonden, maar de
uitkeringen forfaitair. Iemand die ziek is krijgt dezelfde
terugbetaling van de mutualiteit, en dit ongeacht het inkomen. Dit
systeem werd steeds -terecht - verdedigd. Het organiseert de
solidariteit tussen arm en rijk, en ook tussen wie ziek is en wie
gezond. Daarbovenop inkomensgebonden bijdragen voor medische
prestaties of zorgvoorzieningen instellen, beperkt de solidariteit
tussen diegenen die het al moeilijk hebben en zorg behoeven. Want
iemand die reeds veel betaalt aan het systeem wanneer hij nog gezond,
ook nog eens veel laten betalen wanneer hij zorg nodig heeft, is nog
moeilijk tot solidariteit te bewegen.
De Vlaamse zorgverzekering werd trouwens in 1999 unaniem gestemd met
dezelfde filosofie.
Vlaanderen wil de niet-medische zorg betaalbaar houden door
inkomensgebonden bijdrage te innen en hiermee forfaitaire premies uit
te keren. De zorgverzekering werd echter opgestart met forfaitaire
bijdragen, op dit moment 25 euro per jaar voor iedereen ouder dan 25
jaar. Groen! heeft altijd gepleit voor de correcte uitvoering van dit
decreet en over te gaan tot een echt systeem van solidariteit via
inkomensgebonden bijdrage (de "zorgcentiem").
Vlaanderen heeft met de Vlaamse zorgverzekering een goed systeem om de
betaalbaarheid van de niet medische zorgkost te realiseren. Groen!
roept de sp.a op om de politieke moed te hebben het decreet op de
Vlaamse zorgverzekering eindelijk uit te voeren, in plaats van een
aantal onduidelijke maatregelen aan te kondigen die weinig transparant
zijn en waar de zorgbehoevenden niet echt beter van worden.
Tot slot nog dit. Op het moment dat de sp.a een persconferentie geeft
over de maximumfactuur voor zorg, debatteerde de commissie welzijn
over de begroting welzijn over het programma thuiszorg. Net als
Minister Vervotte vindt nu ook de sp.a het blijkbaar niet nodig om in
het parlement aanwezig te zijn.
Mieke Vogels, Vlaams volksvertegenwoordiger