Partij van de Arbeid


Aankondiging Wouter Bos door Nebahat Albayrak

Verkiezingsbijeenkomst Haarlem

20 november 2006


Gesproken tekst geldt - Embargo tot moment van uitspreken (ca 19.55 uur)


Overmorgen, verkiezingsdag, gebeurt er iets bijzonders. Dan heb ik het nog niet over de uitslag. Maar woensdag zijn de mensen opeens gelijkwaardig. Hebben allemaal één stem. Dan maakt het niets uit of je een gymnasiumdiploma hebt of zonder papiertje uit het beroepsonderwijs bent gevallen. Woensdag telt elke stem even zwaar. Of je nu in de WAO zit, een eigen zaak hebt, een jonge starter bent of in een verzorgingstehuis zit, dan maakt het niet uit of je uit Schalkwijk komt of Heemstede, niemand heeft een zwaardere stem dan de ander. Elke stem telt even zwaar.


We voeren tot en met woensdag campagne. Op onze manier: wij roepen niet steeds tegen het CDA "jullie draaien", "jullie liegen", "jullie zijn niet betrouwbaar". Wij houden het zakelijk: wij zeggen "jullie hebben de tegenstellingen laten groeien", "jullie hebben belangrijke christen-democratische beginselen, zoals saamhorigheid en het beschermen van wat kwetsbaar is, uitgeleverd aan het marktmechanisme", "jullie hebben je ziel verkocht aan de markt in plaats van aan de mensen". Dát zeggen wij, wij spelen niet op de man, maar wij komen op voor de mensen.


Het CDA jaagt mensen angst aan. Het komt weer eens aan met doemscenario's. Die kenden we nog uit de campagne voor de Europese Grondwet. Toen zou het licht uitgaan. Er zou weer oorlog komen. Nu zegt het CDA dat bij een linkse winst het onveiliger zou worden. Je moet maar durven. Jezelf op de borst kloppen dat het zogenaamd veiliger is geworden, terwijl een ontsnapte gevaarlijke TBS'er nog vrij rondloopt! En dat onder verantwoordelijkheid van een CDA-minister van Justitie. Hoe lang moet dat nog doorgaan? Wat mij betreft maken we hier op 22 november resoluut een eind aan.


Het CDA heeft het over het bieden van zekerheid. Maar die zekerheid is alleen voorbehouden aan de topinkomens. Aan hun gouden handdrukken wordt niet getornd. Maar wat voor zekerheid biedt het CDA aan hele gewone mensen? Dat is de zekerheid dat de huren met vijf tientjes omhoog gaan, dat mensen makkelijker ontslagen kunnen worden en de zorgpremies nog meer stijgen.
CDA en VVD willen doorgaan op de verkeerde weg. Met een kabinet Balkenende-Verdonk dat verder polariseert tussen allochtoon en autochtoon, tussen jongeren en ouderen, tussen gezonde en zieke mensen, dat niet bindt, niet bijeen brengt, maar de spanning verder zal opvoeren, dat kabinet staat al in de coulissen klaar. Ook als CDA en VVD samen geen meerderheid hebben, willen ze doorgaan. Al twee keer heeft het CDA echte of gedoogsteun over rechts bij elkaar gesprokkeld. Want aan wat progressieve mensen beweegt in dit land hebben ze geen boodschap. Daarom komt het er zo op aan hoe groot de PvdA wordt woensdag, want alleen een sterke PvdA kan een progressiever kabinet afdwingen.


Weet U bij wie ik wel eens in het hart zou willen kijken? Bij die tienduizenden Christen-Democraten die genoeg hebben van de rechtse koers van de CDA-top, van dat hartvochtige asielbeleid. Die zich ervoor schamen dat mensen uit de WAO worden gezet zonder enig uitzicht op werk en dus in de bijstand worden gedumpt. Christen-Democraten die huiveren van de manier waarop nu de thuiszorg wordt gecommercialiseerd. Menselijke relaties die moeten worden aanbesteed in z.g. kavels. En opeens is de vertrouwde thuiszorgorganisatie, vaak van het eigen geloof, in de markt weggeconcurreerd door een commerciële partij uit een ander deel van het land. Deze sociale Christen-Democraten weten dat de CDA-top ze opnieuw gaat uitleveren aan de platte commercie. Die CDA-top kiest opnieuw voor rechts. Maar progressieve Christen-Democraten willen geen kabinet Balkenende-Verdonk. Wat moeten ze doen? Ik vraag het ze vandaag: als die sociale beginselen je echt wat waard zijn, doe het dan één keer in je leven: kies PvdA!


Ik ben er trots op vandaag, hier in Haarlem, als de nummer twee van onze partij, zo dadelijk Wouter Bos bij jullie aan te kondigen. Maar voor ik dat doe wil ik graag nog iets persoonlijks kwijt. Als je als Turkse Nederlandse zo hoog op de lijst wordt gezet, dan zegt de partij wat. Ze zegt: wij zijn er voor iedereen, welke achtergrond je ook hebt. We kijken wat iemand kan, niet waar iemand vandaan komt. Als je Nebahat Albayrak heet en je wordt uitgekozen de erfenis van Drees, van Den Uyl en van Wim Kok te behoeden én te vernieuwen, dan draag je ín jezelf een hele grote opdracht mee. Zoals de arbeiders in dit land rechten hebben gekregen, zoals de ouderen beschermd worden,...zoals wij vrouwen niet meer met een tweederangs positie genoegen nemen, zo zal de partij ook blijven opkomen voor de rechten van nieuwe Nederlanders. Het is niet genoeg dat ik hier sta. Er is nog zoveel talent dat kan worden aangeboord, zoveel jonge Turkse, Marokkaanse, Surinaamse en Antilliaanse Nederlanders die zoveel méér kunnen.
We zijn opgericht voor emancipatie en gelijke rechten. De afgelopen jaren wist iedereen heel goed aan welke plichten nieuwkomers moeten voldoen. Natuurlijk, de taal leren, je aan de wetten houden, inburgeren. Maar het staat al in een oud strijdlied: geen plicht leert zij waar RECHT ontbreekt ! En ook daar staat de PvdA voor: het recht op werk, op scholing, op een fatsoenlijk huis. En bovenal: het recht op respect voor wie je bent, voor wat je gelooft. Als je je houdt aan de spelregels van democratie en rechtstaat, dan heb je er ook recht op dat je wordt gerespecteerd in wie je bent en welke cultuur je meebrengt. Daar staan we voor, Wouter en ik en wij allemaal. Wie zo de kloof wil overbruggen moet er woensdag mét ons voor zorgen dat dat kabinet Balkenende-Verdonk er nooit komt.


En nou ik toch uit m'n hart spreek: wat ben ik trots op Wouter Bos!
Hij gaat moeilijke onderwerpen niet uit de weg. Hij heeft onze partij naar programma en werkwijze grondig vernieuwd. Hij spréékt niet alleen, hij kan ook luisteren. En is niet bang opnieuw na te denken als hij zinnige dingen hoort. Tegenover de oude politiek, van doordrammen, je macht gebruiken en je critici nooit serieus nemen, plaatst hij een nieuwe politiek: open, nieuwsgierig, communicatief. Niet als truc, maar als een, van binnenuit gevoelde noodzaak.
Ik ben trots op Wouter omdat íe voor het beste staat dat Nederland voortbrengt: hard werken, eerlijk delen, nooit opgeven. De man die Nederland echt sterker, socialer en respectvoller kan maken...., hier is de enige linkse politicus die Balkenende-Verdonk de pas kan afsnijden: WOUTER BOS!