Society for International Development - afdeling Nederland
P E R S B E R I C H T
DEMOCRATIE BELEMMERT HERVORMING KWETSBARE STATEN
Oxford-econoom Paul Collier geeft tweede lezing in nieuwe SID-serie
Den Haag, 14 november 2006
Democratie vormt in kwetsbare staten in Afrika eerder belemmering voor hervorming en een stimulans voor geweld dan andersom. Dat blijkt uit nieuw onderzoek van de Oxford-econoom Paul Collier. Collier houdt aanstaande maandag de tweede lezing in de nieuwe serie 'Democracy and Development' van de SID-Nederland. Datum: maandag 20 november 2006; lokatie: Vrije Universiteit, De Boelelaan 1105, Amsterdam; aanvang: 18.00u.
Slecht bestuur en gewelddadige conflicten houden de burgers van kwetsbare staten in Afrika in armoede gevangen. De democratiseringsgolf die in 1991 begon, leek uitzicht te bieden op hervormingen en vrede. Democratie zou regeringen meer gevoelig maken voor behoeften van burgers en maatschappelijke en economische uitsluiting beëindigen. Die uitsluiting werd gezien als kernoorzaak van geweld.
In zijn SID-lezing toont Paul Collier aan dat die hoop naïef was. Uit nieuw onderzoek blijkt dat democratie in kwetsbare staten in Afrika hervormingen eerder bemoeilijkt en bijdraagt aan geweld. Maar democratie versterkt de kwetsbaarheid van de staat echter niet, stelt Collier. De sleutel daarvoor ligt in de twee basisregels voor democratie: de manier waarop macht wordt verworven en de manier waarop die wordt gebruikt. Volgens Collier wordt tot op de dag van vandaag de balans tussen deze twee regels verkeerd beoordeeld. In kwetsbare staten ontbreekt een effectief systeem van 'checks and balances'.
Paul Collier is hoogleraar Economie aan het St. Anthony's College in Oxford en directeur van het
SID-serie 2006-2007
SID-Nederland houdt komend seizoen de relatie democratie-ontwikkeling kritisch tegen het licht. Ontwikkelingssamenwerking heeft naast sociale, economische en technische doelen, ook een institutionele en politieke opdracht. Bij good governance gaat het vaak om democratisch bestuur. De realiteit daarvan blijkt echter weerbarstig. Bij het bevorderen van goed bestuur in ontwikkelingslanden draait het niet alleen om - op zich al lastige - vragen over wat er wanneer en hoe moet gebeuren, maar ook hoe om te gaan met culturele en politieke diversiteit.
Dat levert taaie beleidsdilemma's op. Wat komt bijvoorbeeld eerst: democratie of ontwikkeling? Of zijn misschien stabiliteit recht en orde, en veiligheid de echte eerste voorwaarden? En als dat zo is: pleit er iets voor dictatoriaal bestuur in bepaalde stadia van economische groei? Is bevordering van democratie van buitenaf eigenlijk wel mogelijk? En hoe verhoudt werken aan democratie zich tot de bestaande praktijk van ontwikkelingssamenwerking? Voor het volledige programma van de SID-serie, zie: