Gemeente Aalten
20-11-2006
WELKE TOEKOMSTIGE ONTWIKKELING VAN HET LANDSCHAP WENSEN DE INWONERS
VAN AALTEN?
Op de bewonersavonden gehouden op 10 en 11 oktober 2006 hebben de
aanwezigen een keuze kunnen maken voor de meeste gewenste toekomstige
ontwikkeling van het landschap in de gemeente Aalten.
De opstellers van het LOP hebben drie scenario's gepresenteerd waarbij
elke van de scenario's uitgewerkt zijn op basis van het bestaande
overheidsbeleid voor deze gemeente, de provinciale plannen, de
waterplannen en de wensen die inwoners op de eerste avonden hebben
aangegeven voor het landschap in het buitengebied van de gemeente. De
scenario's hebben alle drie een titel meegekregen namelijk: Grote
lijnen, Samenspel en Vrijheid, blijheid.
Na intensieve discussies in kleine groepen, hebben alle aanwezigen een
individuele keuze gemaakt door een sticker te plakken bij de schets
van het gewenste scenario.
Het resultaat van twee bewonersavonden:
67 % van de aanwezigen kiezen voor Samenspel
14 % van de aanwezigen kiezen voor Grote lijnen
18 % van de aanwezigen kiezen voor Vrijheid, blijheid
Motivatie voor SAMENSPEL:
Samenspel is voor de meeste mensen de logische keuze omdat het de
meeste kansen biedt binnen de bestaande structuren en nieuwe
ontwikkelingen. De grote lijnen liggen al vast in andere plannen zo
redeneert men en vrijheid blijheid is te rommelig. Binnen de kaders
moeten we samen tot een goed werkbaar buitengebied komen voor boer,
burger, bedrijven e.d. Door goed en breed overleg kunnen we het meeste
bereiken, krijg je de meeste bewoners/gebruikers mee en geeft de
grootste garantie voor behoud van het goede. Wel moet de gemeente de
regie nemen omdat dat nodig is voor landschapsbehoud, maar ook
stimuleren en inspireren is nodig om tot resultaten te komen. Er
moeten mogelijkheden gecreëerd worden door samen afspraken te maken in
plaats van onmogelijkheden door tegenover elkaar te gaan staan.
Bij de start plannen concreet maken die voor alle partijen
aantrekkelijk zijn. Er moet maatschappelijk draagvlak zijn voor deze
plannen, want anders lukt het niet en kun je feitelijk niets doen.
Samenspel geeft wel meer dynamiek, sneller in de tijd en biedt ook
kansen aan kleine projecten. Bovendien is het op deze manier beter
mogelijk de gewenste samenhang in de diverse plannen te beheersen. Het
plan volgens 'samenspel' behoud een zekere flexibiliteit voor
onvoorziene ontwikkelingen in de toekomst, terwijl een masterplan
volgens 'grote lijnen' bij veranderingen onbruikbaar zou kunnen
worden.
De gemeente moet wel sturing geven met een passend bestemmingsplan,
zodat natuur en landbouw samen kunnen optrekken. Zie het LOP als een
richtinggevend kader, niet te strak en meer regels, maar juist
beleidsvrijheid houden.
Motivatie voor GROTE LIJNEN:
Reconstructieplan en bestemmingsplan bepalen de grote lijnen, dus daar
optimaal op inspelen. Dat geeft de meeste duidelijkheid, dan weet
ieder waar hij aan toe is. Inpassing van nieuwe bebouwing speelt nog
wel een rol.
Motivatie voor VRIJHEID, BLIJHEID:
Eigen initiatief moet blijven. Landschap is van alle tijden. Boeren
moeten voldoende ontwikkelingsmogelijkheden hebben (ook in de andere
scenario's) en houden. Sommige mensen vinden dat het zo moet blijven
zoals het nu is, maar wel in goed overleg. Bovendien moet er eerst
gezorgd worden voor voldoende geld voor de boeren die meewerken en dat
moet ook voor langere termijn vastgelegd worden.
Positieve ondersteuning van de gemeente voor particuliere
initiatieven.
En hoe gaat het verder:
Bij de centrale nabespreking van het resultaat van de keuze heerste
bij sommige aanwezigen sterk het gevoel van wantrouwen en twijfel
jegens de overheid. Eigenlijk ligt door de bestaande beleidsplannen al
zoveel vast, dat de speelruimte minimaal lijkt. Er is nu bijvoorbeeld
onduidelijkheid over de consequenties van het aanduiden van gebieden
als 'Nationaal Landschap'. Bovendien is het LOP geen juridisch kader,
maar 'slechts' een beleidskader. Ook de onduidelijkheid over de
beschikbare financiën, te verkrijgen subsidies en dat wat de gemeente
zelf wil vrij maken drukt zwaar op het enthousiasme.
Vanuit de landbouw zit niemand te wachten op meer kaders. Drijfveer
van de gemeente en een ander deel van de aanwezigen is juist te zoeken
naar mogelijkheden en de kansen te benutten. Daarvoor is het nodig om
de handen ineen te slaan, als overheid en initiatiefnemers samen te
werken en tot resultaten te komen waar alle partijen beter van worden.
Het gaat er natuurlijk om de kwaliteit van het landschap te behouden
en te versterken. Daarvoor moet het LOP het kader bieden en straks
moet de beleidsruimte in het bestemmingsplan worden vastgelegd.
De zorg om het landschap wordt wel breed gedeeld. De identiteiten
zouden per gebied moeten worden versterkt in plaats van verdere
nivellering en verrommeling. Een goede regisseur lijkt daarbij
onontbeerlijk om een duurzame structuur aan te leggen die
onafhankelijk is van economische functies. Opbouw van het landschap
kan, maar pak ook de afbreuk aan (bijvoorbeeld de bedrijven langs de
snelweg). En niet alles draait om geld: gaan voor wat je echt wilt!
De avond eindigde met de volgende oproep:
Stel een uitvoeringsagenda op met waardevolle oplossingen en kansen,
ook in samenwerking met de landbouw.
Zorg voor een gedragen uitvoeringsstructuur met een heldere opdracht
en stel gebiedsmakelaar aan met speelruimte en smeerolie dus euro's.
Zorg ervoor dat er geld beschikbaar is voor de uitvoering.
Voormalige boerderijen hergebruiken voor andere doelen en niet slopen.
De uitvoering valt of staat bij de betrouwbaarheid van de overheid.
Maak de landbouw weer hoeder van het landschap en maak het landschap
niet afhankelijk van vluchtige economie. De financiering van diensten
dient zo geregeld te worden dat na de aanleg ook het onderhoud van
elementen op lange termijn gegarandeerd kan worden.