Politiek houdt mensen gevangen
Van empel woordwerk b.v.
Femke Halsema:
Alle vrouwen moeten de arbeidsmarkt op kunnen.....
Jan Marijnissen:
Je moet werkgevers verplichten om gedeeltelijk arbeidsongeschikten aan te nemen.......
Wouter Bos;
Die door het UWV herkeurde WAO'ers maken NUL kans op de arbeidsmarkt...
Mark Rutte:
Je moet mensen niet opsluiten in een uitkering...........
J-P Balkenende:
Er moet meer vernieuwing in het denken over arbeidsongeschiktheid.....
Zo werkt het dus niet!
In verkiezingstijd beloven politici gouden bergen en banen. Maar over een paar weken is
iedereen het vergeten. Dan blijkt hoe hard de werkelijkheid is. Vooral voor degenen die
zich aan de onderkant van de arbeidsmarkt bevinden. Zij kunnen niet zo makkelijk de
arbeidsmarkt op als Halsema suggereert, zij maken inderdaad NUL kans, zitten opgesloten
in een uitkering, al jaren vergeefs wachtend op enige creativiteit bij Balkenende en zijn
mannenbroeders. En of de SP eenmaal op het pluche de werkgevers dwingt, ach....wie durft
daar op in te zetten?
Politici staan ver af van de praktijk, zo bleek bij het verkiezingsdebat aan de Erasmus
Universiteit op 13 november, waar bovenstaande citaten zijn opgetekend. De harde praktijk
wijst uit dat voor 80% van de banenzoekers aan de onderkant van de arbeidsmarkt alleen een
plan van aanpak wordt opgesteld. Verder niks.
Werkzoekenden worden ingedeeld in klassen die aangeven hoe groot de afstand tot de
arbeidsmarkt is. Diegenen die zijn gebrandmerkt als tamelijk kansloos, maken inderdaad
geen kans. Het huidige systeem is zodanig dat het niet loont om voor hen iets te doen.
Hoe moet het dan? Essentieel is een structureel individuele benadering. Alle situaties
zijn verschillend en vereisen een aparte benadering. Om mensen terug in het arbeidsproces
te krijgen zijn verder drie dingen in het bijzonder nodig:
1. Opleiding/training
2. leer/werk ervaring
3. de druk van een echte baan
Bij Henres hebben we de afgelopen 6 jaar veel tijd geïnvesteerd in de ontwikkeling
van een vernieuwende methode en hebben we de laatste 9 maanden bij 12 SW-bedrijven de
nodige praktijkervaring opgedaan met het (re)activeren van mensen volgens deze nieuwe
methode. Met succes! Het stuit ons tegen de borst dat politici zo luchthartig doen over
de werkgelegenheid aan de onderkant. We zouden veel meer mensen naar een reguliere baan
kunnen begeleiden wanneer onze methode op ruime schaal wordt toegepast. De praktijk leert
namelijk dat alleen de combinatie van persoonlijke benadering, opleiding, stage en
werkervaring succesvol is.
UWV, gemeenten, reïntegratiebureaus en arbo-diensten staan positief tegenover deze
werkwijze. Bij deze partijen is de vernieuwende aanpak van Henres als zeer welkom
ontvangen.
Volgens Balkenende moet er gedacht worden in termen van arbeidsgeschiktheid. Echter:
mensen worden niet opeens arbeidsgeschikt omdat dat tegen hen gezegd wordt. Je moet
mensen een persoonlijke aanpak bieden waardoor ze zichzelf ervan kunnen overtuigen dat ze
(weer)(gedeeltelijk) arbeidsgeschikt zijn. Mensen die lang niet meer hebben deelgenomen
aan het arbeidsproces, hebben eerst zelfvertrouwen nodig. Wanneer ze dat eenmaal hebben,
zijn ze op de arbeidsmarkt ook meer waard. Van de werkgevers is echter ook een andere
houding vereist. Zij moeten inzien dat gedeeltelijk arbeidsgeschikten wel degelijk
toegevoegde waarde hebben. Door individuele leer/werk trajecten aan te bieden, waarin
mensen tegelijkertijd leren en werken, kan die waarde worden verzilverd. De verworven
vaardigheden worden erkend door het bedrijfsleven. Ze worden immers getoetst volgens
criteria die door dat bedrijfsleven zelf zijn opgesteld. Mensen krijgen een (deel)
certificaat, dat ze kunnen overleggen, zodat de kwaliteit die de werkgever binnenhaalt,
geborgd is. Dat is in een notendop de Henres methode.
Dus geen theoretische plannen meer voor grote groepen, maar samen met een werkzoekende
naar een baan toewerken vanuit iemands persoonlijke werkelijkheid.
Dan gaat ook het verhaal van Bos niet meer op dat mensen die al zo lang werkloos zijn NUL
kans maken op de arbeidsmarkt. Wanneer mensen voelen dat ze gewenst zijn, kunnen ze veel.
Niet als ze lukraak in een baan gepropt worden.
www.henres.nl
sjacko.henkelman@henres.nl
robert.hoes@henres.nl