Stichting Wemos

Persbericht 18 november:'Maak code voor maatschappelijk verantwoord ondernemen verplicht'

Partijen aan de tand gevoeld over ontwikkelingssamenwerking

Onethische test van medicijnen in ontwikkelingslanden moeten stoppen, vinden PvdA, SP en GroenLinks. Kees Vendrik van GroenLinks pleitte er voor om de vrijwillige code voor maatschappelijk verantwoord ondernemen te verplichten. 'Dat is toch ook gebeurd met de code Tabaksblat?'

In aanloop naar de verkiezingen besteden politieke partijen geen enkele aandacht aan ontwikkelingssamenwerking. Een gemiste kans, vindt Stichting Wemos, die zich sterk maakt voor het wereldwijde recht op gezondheid. Daarom vierde Wemos vrijdag 17 november haar jubileum met 'De Grote Verkiezingsshow'. In een bomvol Pakhuis De Zwijger in Amsterdam werden politici aan de tand werden gevoeld over hun partijplannen. Aanwezig waren Diederik Samsom (PvdA), Sharon Gesthuizen (SP) en Kees Vendrik (GroenLinks). CDA en VVD vonden het onderwerp niet belangrijk genoeg om naar Amsterdam af te reizen.

Geen politieke wil Uit een recent rapport blijkt dat farmaceutische bedrijven nieuwe geneesmiddelen vaak op onethische wijze testen in ontwikkelingslanden. Het rapport, afkomstig van SOMO (Stichting Onderzoek Multinationale Ondernemingen), werd na afloop van het debat aan de deelnemers overhandigd. 'Op dit moment ontbreekt de politieke wil om daar iets aan te doen', vond Vendrik. Hij wees op het bestaan van een vrijwillige code voor maatschappelijk verantwoord ondernemen. 'De overheid hoeft die code alleen maar verplicht te maken, zoals in 2003 is gebeurd met de code Tabaksblat. Dan zijn de Unilevers en Organons in Nederland voortaan wettelijk verplicht om maatschappelijk verantwoord te ondernemen.' Wat Samsom betreft blijft het daar niet bij. 'Ik vind het belangrijk dat bedrijven verder gaan dan wat hun wordt opgelegd.' Hij erkende dat hij dat soort bedrijven weinig tegenkomt, 'zeker in de farmaceutische industrie.' Gesthuizen stelde vast dat het in Nederland 'perfect geregeld' is dankzij een medisch-ethische commissie. 'Waarom breiden we dat niet uit naar andere landen. Waarom zouden we Nederlandse bedijven niet kunnen aanpakken voor misdrijven die ze in het buitenland begaan?

Artsen verlaten moederland Veel artsen in arme landen vertrekken kort na hun opleiding naar het buitenland omdat ze daar meer kunnen verdienen. Veel Afrikaanse landen kampen daardoor met een groot tekort aan zorgverleners. 'Er werken meer Ethiopische artsen in het buitenland dan in Ethiopië', sprak Gesthuizen. 'We willen nu eens goed toetsen wat de effecten zijn van die braindrain.' Samsom wees op het tegenstrijdige immigratiebeleid van veel westerse landen. 'Als we kansrijke mensen aantrekken, moeten we dan niet ook kansarmen toelaten?' Ook pleitte hij ervoor om opgeleiden artsen uit arme landen te stimuleren weer terug te gaan naar hun moederland en daar hun kennis te gebruiken. Vendrik haalde een voorbeeld uit het recente verleden aan. In 2001 werden verpleegkundigen uit Zuid-Afrika geworven om in een Nederlans ziekenhuis te werken. 'Echt te zot voor worden. Wij mogen onze zorgproblememen niet afwentelen op arme landen, met als gevolg dat de zorg daar wordt uitgehold.'


---

---