Technische Universiteit Delft

TU Delft benoemt Antoni van Leeuwenhoek hoogleraren

De TU Delft heeft de natuurkundige dr.ir. Herre van der Zant en de wiskundige dr. Jan van Neerven benoemd tot Antoni van Leeuwenhoek hoogleraar. De Antoni van Leeuwenhoek leerstoelen van de TU Delft zijn bedoeld om jonge, excellente wetenschappers vroegtijdig te bevorderen tot hoogleraar zodat zij hun wetenschappelijke carrière maximaal kunnen ontwikkelen.

Dr.ir. Herre van der Zant (1963) is verbonden aan het Kavli Institute of Nanoscience van de TU Delft en geldt als een uitstekend wetenschapper die internationale erkenning geniet. Hij heeft buitengewoon veel publicaties op zijn naam staan, waaronder twee in Nature. Over zijn onderzoek zegt het College van Bestuur dat het origineel en richtinggevend is.

Van der Zant houdt zich onder meer bezig met de ontwikkeling van NEMS (Nano Electro Mechanical Systems). Dit zijn uiterst kleine elektromechanische systemen, bijvoorbeeld schakelaartjes en sensoren. Van der Zant: 'NEMS zijn de logische opvolgers van MEMS (Micro Electro Mechanical Systems). MEMS zijn nu al een miljardenbusiness. Ze zitten nu bijvoorbeeld in de versnellingssensoren van airbags in auto's. Vroeg of laat zal er een doorbraak komen naar het nanoniveau en dus naar NEMS.'

Speciale aandacht heeft Van der Zant voor de eigenschappen van trillende nanobuisjes. Zwevend opgehangen nanobuizen trillen met een zeer hoge frequentie en vertonen daardoor nieuwe kwantumeffecten. Eén ervan is dat zo'n nanobuisje door één elektron in beweging gebracht kan worden en vervolgens langdurig blijft trillen op een manier die doet denken aan het heen en weer kaatsen van een lichtdeeltje in de trilholte van een laser. Van der Zant wil de eigenschappen van dit trillingsgedrag bestuderen en met ongekende precisie meten.

Van der Zant studeerde Technische Natuurkunde aan de TU Delft (1987) en promoveerde er in 1991. Daarna was hij onder meer werkzaam als onderzoeker bij MIT. In 1995 keerde hij terug in Delft. In december 2005 kreeg hij een VICI-subsidie van NWO voor zijn onderzoek.

Dr. Jan van Neerven (1964) is verbonden aan de faculteit EWI en geldt als een uitstekend wetenschapper die internationale erkenning geniet. Over zijn onderzoeksresultaten zegt het College van Bestuur dat deze blijvende impact zullen hebben op het vakgebied.

Van Neerven houdt zich bezig met het oplossen en analyseren van stochastische partiële differentiaalvergelijkingen. Deze vergelijkingen beschrijven processen, onder meer uit de natuurkunde, de biologie en de financiële wiskunde, waarbij random verstoringen een rol spelen.

Van Neerven: 'Een voorbeeld uit de biologie is de leeftijdsverdeling van een bepaalde populatie. Deze leeftijdsverdeling wordt mede bepaald door random processen zoals het voedselaanbod en de aanwezigheid van roofdieren. Een ander voorbeeld is de beschrijving van een trillende snaar in lucht. Deze snaar wordt blootgesteld aan random botsingen met luchtmoleculen. Men weet niet waar en wanneer die botsingen plaatsvinden.'

Het onderzoeksgebied waar Van Neerven zich mee bezighoudt is een relatief jonge en snel groeiende discipline.

Van Neerven studeerde biologie (1987) en wiskunde (1988) aan de UvA. Hij promoveerde in 1992 aan de Universiteit van Leiden. Daarna was hij als onderzoeker werkzaam in de VS en in Duitsland. In 1996 kwam Van Neerven naar de TU Delft. In 2002 verkreeg hij een VIDI-subsidie van NWO voor zijn onderzoek.

De Antoni van Leeuwenhoek (AvL) benoemingen aan de TU Delft zijn voorbehouden aan de absolute top van de jonge Delftse wetenschappers. Door hen vroegtijdig te bevorderen tot de positie van hoogleraar kunnen zij hun wetenschappelijke carrière maximaal ontwikkelen. De AvL-hoogleraren worden niet direct belast met de management- en onderwijstaken die bij het reguliere hoogleraarschap behoren.