Socialistische Partij

Ochtendprogramma (1): Pittige discussie kandidatenlijst

07-10-2006 * Het eerste punt waarover dit 14e congres van de SP een beslissing zal moeten nemen, is de kandidatenlijst voor de Tweede-Kamerverkiezingen op 22 november. Met name zullen de afgevaardigden moeten beslissen over de twee tegenkandidaten die zijn voorgesteld. Maar voordat de stembiljetten ingevuld worden, geeft Hans van Heijningen van het Dagelijks Bestuur een toelichting op het werk van de kandidatencommissie en de lijst die zij heeft samengesteld.


Van Heijningen benadrukt dat de commissie het niet gemakkelijk heeft gehad, gezien de vervroegde verkiezingen die de planning van de commissie in de war heeft gestuurd. Dat het kabinet-Balkenende II in juni viel was natuurlijk goed nieuws voor de SP, maar betekende wel dat de kandidatencommissie veel minder tijd kreeg om een goede lijst samen te stellen. Toch benadrukt Van Heijningen dat er "geen lijst elkaar is geknutseld". Ten eerste zijn de kandidaten geselecteerd op grond van een aantal zorgvuldig gekozen criteria, zoals analytische vaardigheden (het kunnen verwerken van grote hoeveelheden informatie), een mediagenieke presentatie, smetteloze antecedenten, en natuurlijk loyaliteit aan de idealen van de SP. Ten tweede is er niet alleen gekeken naar individuele kwaliteiten, maar ook naar de onderlinge samenhang: de kandidaten moeten een team vormen, waarvan het geheel meer is dan de som der delen. Deze interne samenhang van de lijst moet goed in het achterhoofd gehouden worden bij de discussie over tegenkandidaten, zo drukt Van Heijningen iedereen op het hart.

Hij erkent dat de lijst niet perfect is (voorzover mogelijk): er staan meer mannen dan vrouwen op en allochtonen zijn ondervertegenwoordigd. Ook ontbreken er kandidaten uit het noorden en oosten van het land. Van Heijningen roept de partij op deze tekortkomingen in de toekomst op te lossen. Toch is dit onder de gegeven omstandigheden de best denkbare lijst geworden, zo meent hij. De lijst is bovendien een goede afspiegeling van het sociaal-economische landschap van Nederland, waarin verschillende inkomensniveaus vertegenwoordigd zijn.

Nadat de kandidaten een voor een zijn voorgesteld, vindt er in twee termijnen discussie plaats over de voors en tegens van de lijst. Vooral de tegenkandidatuur van Düzgün Yildirim (43, Zwolle) houdt de gemoederen bezig. Als Nederlander van Turks-Koerdische afkomst, met een lange staat van dienst binnen de SP, is hij een serieuze tegenkandidaat voor de nr. 11 op de lijst, Ron Abel (56, Schiedam). Een van de sprekers wijst erop dat Yildirim inmiddels zijn loyaliteit aan de SP bewezen heeft, terwijl dat bij Abel - sinds 2004 SP-lid- nog maar afgewacht moet worden, maar deze opmerking stuit op protest uit de zaal. In zijn weerwoord benadrukt Van Heijningen dat loyaliteit niet alleen afgemeten moet worden aan partijlidmaatschap, maar ook aan maatschappelijke bevlogenheid en praktische betrokkenheid: Ron Abel is sinds 1981 een zeer gewaardeerde directeur van een multiculturele basisschool.


Ten slotte is er speciale aandacht voor de laatste kandidaat, de lijstduwer van de SP, theoloog en schrijver Huub Oosterhuis (72). Zijn toespraak, waarin hij benadrukt dat 'christelijk' van oudsher staat voor 'sociale rechtvaardigheid' - en dat de SP in die zin dus 'christelijker' is dan het CDA - wordt met staande ovatie ontvangen. Zie ook:
* SP-Congres 2006