En zij leefden nog lang en gelukkig (?)
Hoe zit het nu echt met de cijfers rond het generaal pardon?
Er waren eens:
26.000 mensen die voor 1 april 2001 asiel vroegen en die in februari
2004 nog in Nederland waren.
Een deel van hen was al uitgeprocedeerd en vroeg naar aanleiding van
uitspraken van toenmalig minister Nawijn, op grond van
`schrijnendheid` alsnog om een verblijfsvergunning. Een deel had nog
een asielprocedure lopen, anderen nog een aanvraag voor een andere
verblijfsvergunning.
Minister Verdonk zegde toe om in een speciaal Project Terugkeer deze
26.000 zaken binnen drie jaar af te zullen handelen, dus voor 1 juli
2007. Via de motie `Lambrechts' versnelde de minister de behandeling
van de zaken en zegde toe dat alle dossiers voor 1 juli 2006 door de
IND zouden zijn afgehandeld. Uiteindelijk wordt dit 1 oktober 2006. Na
afhandeling door de IND volgt natuurlijk nog een eventueel traject bij
de rechter en/of het terugkeertraject. De minister hoopt dat de
rechtbanken voor eind 2006 met alle zaken klaar zijn.
De 26.000 zijn inmiddels aangegroeid tot 38.500. Er zijn kinderen
geboren en de minister had de ama's die meerderjarig werden en niet
mochten blijven, niet meegeteld. Dit laatste gold ook voor Irakezen
waarvan de status werd ingetrokken. In de begroting voor 2007 heeft
het Ministerie van Justitie inmiddels een bedrag van een kleine EUR 25
miljoen opgenomen zodat het Project Terugkeer in 2007 en 2008 kan
worden voortgezet en de totale groep van 38.500 de begeleiding vanuit
het Project kan krijgen.
We hebben het nog steeds over mensen die vijf jaar, maar vaak nog veel
langer in Nederland zijn.*
Zijn de mensen nu weg als men niet meer in de administratie van het
Project Terugkeer voorkomt?
Nee. Een deel van de mensen (en het aantal weten we niet) heeft in de
1e fase van het terugkeerproject nog om een verblijfsvergunning
gevraagd. Dat wordt gezien als frustratie van het terugkeertraject en
los van de kansrijkheid van de aanvraag worden de opvangvoorzieningen
beëindigd en wordt men uitgeschreven uit het Project Terugkeer. Dat
deze mensen nog wel met medeweten van de overheid in Nederland zijn en
(vaak ook weer jaren) wachten op de uitslag van hun procedure is voor
de cijfers niet interessant. Weg uit het project, maar ...nog wel in
Nederland.
Nogmaals: we hebben het nog steeds over mensen die vijf jaar, maar
vaak nog veel langer, in Nederland zijn.
Is het oneerlijk ten opzichte van de groep mensen waarvan het dossier
al is afgehandeld om alsnog een pardon te verlenen?
Gezien het leed dat het niet verlenen van een pardon heeft aangericht,
zeker in gezinnen met kinderen, is het beter ten halve te keren dan
ten hele te dwalen. Daarom zou vanuit het oogpunt van humaniteit een
permanente verblijfsvergunning moeten worden gegeven aan iedereen die
voor 1 april 2001 om asiel heeft gevraagd!
Ten overvloede: we hebben het over mensen die vijf jaar, maar vaak nog
veel langer, in Nederland zijn.
Stand van zaken Project Terugkeer op 27 augustus 2006
Aantal afgehandelde dossiers: 21.650 waarvan
VerblijfsvergunningenI 9.500 (44%)
Niet aantoonbaar Nederland verlaten 7.650 (35%)
Aantoonbaar Nederland verlaten 4.500 (21%)
Ca. 50 vergunningen zijn verleend vanwege het aantoonbaar buiten
schuld niet kunnen vertrekken uit Nederland, 870 vanwege schrijnende
omstandigheden en de overige vergunningen als uitkomst van de
asielprocedure of bijv. een medische procedure.
VluchtelingenWerk Nederland
28 september 2006
Vluchtelingenwerk Nederland