Unicef
Jonge kamelenjockeys kunnen thuis moeilijk wennen
19 september 2006, Moheshpur, Bangladesh - Op een dor rijstveld dat
dienst doet als voetbalveld hebben de 13-jarige Rubel en zijn
11-jarige broer Shumon moeite de bal in bezit te houden. Hun
tegenstanders zijn een stuk ouder en groter.
Rubel (links) en zijn jongere broers Shumon (rechts) en Nuruddin
bij hun huis in Moheshpur, Oost-Bangladesh. Foto: Unicef
Bangladesh/2006/Nettleton
Rubel (links) en zijn jongere broers Shumon (rechts) en Nuruddin bij
hun huis in Moheshpur, Oost-Bangladesh. Foto: Unicef
Bangladesh/2006/Nettleton
Passie voor voetbal is een van de weinige dingen die de twee broers
delen met de andere jongens in hun dorp Moheshpur. Rubel en Shumon
zijn hier wel geboren, maar ze groeiden hier ver vandaan op. Op het
zand van de Verenigde Arabische Emiraten (VAE) raceten ze op kamelen.
De tieners zijn onlangs teruggekomen naar Bangladesh. Ze ontdekten
echter dat het leven in Moheshpur niet echt makkelijker was dan in de
plaats die ze achterlieten.
Geen werk
Rubel en Shumon verhuisden in 1996 met hun familie naar Dubai. Daar
zou genoeg werk zijn. Maar toen ze aankwamen waren er geen banen. In
plaats daarvan eisten medewerkers van de kamelenstallen dat de twee
broers als jockeys gingen werken.
"De medewerkers zeiden dat ze onze visa zouden intrekken en ons in de
gevangenis zouden stoppen", vertelt moeder Parvin Akhter. "We werden
bang en stemden toe. Wij zijn arme mensen. We gingen niet naar Dubai
om in de cel te belanden."
Kindertijd op een kameel
Rubel, Shumon en hun jongere broertje Nuruddin brachten het grootste
deel van hun kindertijd door op de rug van een kameel. Rubel heeft nog
steeds een litteken op zijn voorhoofd, een herinnering aan de gevaren
van zijn oude baan. Hij vertelt dat hij ooit zag hoe een jongetje van
een kameel viel en doodgetrapt werd. Maar ondanks alle risico's waren
er ook leuke ervaringen.
"Eerst lieten ze ons de kamelen zien", herinnert Rubel zich. "Toen
zetten ze me op een dag op een kameel. Ik was op dat moment bang. Maar
dat ging na een paar dagen over. Ik vond het erg leuk."
Kamelenrennen is een van de populairste sporten in de VAE. De
afgelopen jaren zijn duizenden jongens, soms zelfs op 2-jarige
leeftijd, uit Bangladesh, Pakistan, Sudan en andere landen gehaald om
als jockey te werken. Veel jonge jockeys zijn uit hun geboorteland
ontvoerd. De meeste krijgen weinig of geen onderwijs. Sommige spreken
niet eens de taal van hun ouders.
Naar huis
Sinds begin 2005 mogen kinderen onder de 16 jaar niet meer als jockey
werken in de VAE. Sindsdien heeft Unicef met de regeringen van de VAE
en Bangladesh samengewerkt om de jonge kamelenjockeys terug naar huis
te laten keren. Tot dusver heeft Unicef ervoor gezorgd dat ten minste
168 van de naar schatting 250 Bengalese kinderjockeys naar huis konden
keren. 150 van hen zijn weer herenigd met hun familie.
Weer wennen
Momenteel krijgen Rubel en zijn broers onderwijs van hun buurman, een
leraar. Maar ze gaan misschien al snel terug naar Dubai. Omdat hij
geen werk kon vinden in Bangladesh, is hun vader weer naar de VAE
gegaan. Rubel hoopt dat hij hem snel achterna kan reizen. Deze keer
niet om kameel te rijden, maar om een andere baan te vinden.
Net als veel andere kamelenjockeys die terugkeren naar huis hebben
Rubel en zijn broers ontdekt dat het niet makkelijk is om weer te
wennen in hun vaderland.