Stichting Exodus Twente staakt haar werkzaamheden

Stichting exodus

Geen draagvlak voor Exodus in Twente
Stichting Exodus Twente staakt haar werkzaamheden per 1 september 2006

Het bestuur van Stichting Exodus Twente heeft besloten de zoektocht naar een passende vestiging te staken en vanaf 1 september as. de stichting officieel op te heffen. Reden voor deze beslissing is dat het onmogelijk blijkt in de regio Twente draagvlak te vinden voor de noodzaak van resocialisatie van (ex-)gedetineerden. Het bestuur ervaart het besluit tot opheffing als moeilijk, maar onvermijdelijk.

Sinds 1999 zetten de vrijwilligers van Exodus Twente zich in voor het welzijn van (ex-)gedetineerden. Op 25 september 2002 richtten deze vrijwilligers de Stichting Exodus Twente op met als doel structurele en duurzame opvang en begeleiding te bieden aan (ex-)gedetineerden die gemotiveerd zijn succesvol terug te keren naar de samenleving. In 2004 stemde het Algemeen Bestuur van Stichting Exodus Nederland (SEN) officieel in met de toetreding van de Twentse stichting. Met deze toetreding werd Exodus Twente de 11de lokale stichting die onder de vlag van Exodus haar werk verricht. Tot er een geschikte locatie voor een Exodushuis gevonden zou worden, gold een aspirant-lidmaatschap. Aan dit lidmaatschap komt eveneens een einde.

Vanaf de oprichting van de stichting zijn de Twentse bestuurders op zoek naar een geschikte locatie. Op vier verschillende plaatsen in de regio werd uiteindelijk een geschikt pand gevonden. In Hengelo en Deurningen leidden de plannen echter tot massale buurtprotesten en negatieve publiciteit. In een andere gemeente in Twente maakte vooroverleg met buurtbewoners en andere betrokkenen duidelijk dat er eveneens sprake zou zijn van veel weerstand, alsmede van mogelijke bezwaar- en beroepsprocedures indien Exodus de plannen door zou zetten. Op andere plaatsen in Twente ontbrak de medewerking van woningstichtingen en had de gemeente (te) veel tijd nodig om duidelijkheid te kunnen geven rond bestemmingsplannen van panden.
'Ondanks dat van een aantal gemeentebestuurders in Twente ook steun werd ontvangen, is het lastig gebleken om uiteindelijk ook de medewerking en het begrip van buurtbewoners en betrokken organisaties te krijgen' geeft interim-manager Johan Hassing van de stichting aan. 'Omdat nu al vier keer op rij een mogelijke vestiging om dezelfde reden niet doorgaat, is een situatie ontstaan dat in de regio Twente iedere nieuwe poging tot verhevigde protesten zal leiden. In deze situatie acht Exodus het verstandiger de vestiging van een huis voor langere tijd uit te stellen', aldus Hassing. Deze beslissing wordt vooral betreurd, omdat de ervaring leert dat er rond Exodushuizen geen noemenswaardige veiligheid risico's bestaan. Na overleg en uitleg over hoe Exodus werkt, is het in de praktijk tot nu toe telkens mogelijk gebleken harmonieus binnen een buurt samen te werken. 'Bovendien', stelt landelijk directeur Rien Timmer, 'betekent dit besluit dat Twentse (ex-)gedetineerden vooralsnog slechts buiten Twente begeleid kunnen worden, terwijl het landelijke overheidsbeleid er in toenemende mate op is gericht hen in hun regio van herkomst te laten terugkeren.'