De achterkant van twee moderne Afrikaanse steden: Nairobi & Ki
Vrije academie den haag
http://www.vrijeacademie.org
25 augustus t/m 14 september 2006:
De achterkant van twee moderne Afrikaanse steden: Nairobi & Kinshasa I
Julius Mwelu uit Nairobi (Kenia) / Kristien Geenen uit Kinshasa (Congo)
Tentoonstelling van fotowerken
dinsdag 12 september om 20.00 uur:
Lezing van Kristien Geenen over haar werk
donderdag 14 september om 20.00 uur:
Finisage met korte inleidingen van o.a. Kristien Geenen en Julius Mwelu, discussie en
aansluitend Congolese muziek
Locatie:
WBK Vrije Academie, Paviljoensgracht 20-24, 2512 BP DEN HAAG
Info:
Paul Donker Duyvis T 064-8502.088
Kristien Geenen T +32-495.741.151
Julius Mwelu T + 254 721 585157
De fotografen Julius Mwelu en Kristien Geenen portretteren levenslustige jongeren die
moeten overleven aan de zelfkant van de samenleving in twee gewelddadige grote Afrikaanse
steden: Nairobi en Kinshasa.
Julius Mwelu woont in Mathare, de grootste sloppenwijk van Nairobi. Hij portretteert zijn
eigen vrienden en buurtgenoten, die het hoofd moeten bieden aan een lage
levensverwachting, armoede, geweld en ziektes als cholera, malaria en Aids.
Julius Mwelu is gedurende de maand september te gast bij de Vrije Academie als Artist in
Residence.
De uit België afkomstige fotografe en antropologe Kristien Geenen maakte
verschillende kunstenaarsportretten in Kinshasa o.a. van Chéri-Cherin. Sinds
enkele jaren werkt zij aan een serie over straatbendes in Kinshasa. In haar werk ligt het
accent op de iets oudere straatkinderen, die verdeeld over drie bendes, 'City Bagdad',
'Las Vegas' en 'Cinq Etoiles', door het leven gaan.
Donderdag 14 september 2006 om 20.00 uur:
PAIK 5
Spoken van het geweld: fotografie en levenskracht
Een bijeenkomst gericht op de Afrikaanse fotowerken van Julius Mwelu (Kenia ) Artist in
Residence bij de Vrije Academie, en Kristien Geenen (Congo)
Geweld is overal en nergens. Even moeilijk omgrensbaar is het gerucht over mogelijke
uitingen van geweld. Ongrijpbaar als het geweld zelf heeft het de eigenschappen van een
'spectre', een spook. Nauwelijks te lokaliseren, als een schaduw, lijkt het uitbannen van
geweld op het uitdrijven van spoken. Hoe zit dat elders? Hoe beïnvloedt de leefwereld
van sommige Afrikaanse landen, waarin geweld zo alledaags en alomtegenwoordig lijkt te
zijn, de creativiteit van kunstenaars? Laten zij zich imponeren door een gewelddadige
leefwereld? En wat kunnen wij, in onze omgang met geweld, leren van de ervaringen van
onze Artists in Residence?
Zijn begrippen als levenskracht, oerverwachting, bestaansdrang, vitaliteit, een adequate
omschrijving voor de respons van deze kunst op het geweld? En hoe plaatsen we deze
ervaring van openheid naast onze neiging tot exorcisme die wij in de publieke ruimte
ontwikkelen jegens geweld. Getuigen levenskracht en vitaliteit die uit deze kunst spreekt
van een authenticiteit die wij in Europa kwijt zijn geraakt, of trappen we met deze
omschrijving in de val van een al te behaaglijke vorm van 'exotisme'?
Wij willen hierover graag samen van gedachten wisselen op 14 september om 20.00 uur mede
naar aanleiding van korte inleidingen van de beide kunstenaars.