Unicef
Namibië: een mozaïek van druppels 09 augustus 2006, Windhoek, Namibië - De opluchting is duidelijk merkbaar. Het is gelukt! Ruim twee miljoen Namibiërs zijn de afgelopen tijd gevaccineerd tegen polio. En het resultaat is meteen merkbaar. Het aantal gevallen van de verschrikkelijke ziekte is afgenomen, en de verspreiding is tot stilstand gekomen. Maar hoe kun je in een uitgestrekt en dunbevolkt land als Namibië iedereen bereiken?
Tijdens de start van een nationale vaccinatieronde in de hoofdstad Windhoek, dient 'first lady' Penehupifo Pohamba (links) een vaccin toe aan Agnes Samaria, topatleet en ambassadeur van Unicef Namibië. Foto: Unicef, Figueira, 2006
Tijdens de start van een nationale vaccinatieronde in de hoofdstad Windhoek, dient 'first lady' Penehupifo Pohamba (links) een vaccin toe aan Agnes Samaria, topatleet en ambassadeur van Unicef Namibië. Foto: Unicef, Figueira, 2006
Naast de vaccinatiedruppels tegen polio, kregen kinderen tot vijf jaar ook een prik tegen de mazelen en een extra dosis vitamine A om hun weerstand te verhogen.
Puzzelwerk
Namibië, in het zuidwesten van Afrika, was tien jaar lang poliovrij. De schrik zat er dan ook goed in toen er eind mei voor het eerst weer een geval van polio opdook. Waarschijnlijk was het virus overgekomen uit het buurtland Angola.
Snel werden voorbereidingen getroffen voor twee nationale vaccinatierondes. Niet eenvoudig, want twee miljoen mensen vaccineren vereist heel wat logistiek puzzelwerk. Een verscheidenheid aan vaccinatieplekken moest worden ingericht. Van scholen in het waterrijke noorden tot aan een enkele boom in de woestijn in het zuiden. Een waar mozaïek.
Dozen met poliovaccins worden uitgeladen in een opslagplaats in Windhoek. Foto: Unicef, Figueira, 2006
Dozen met poliovaccins worden uitgeladen in een opslagplaats in Windhoek. Foto: Unicef, Figueira, 2006
Van noord...
Door de vele rivieren en moeilijk begaanbare wegen, waren de gezondheidsmedewerkers en de duizenden vrijwilligers voornamelijk aangewezen op transport via de lucht. Met behulp van helikopters van de landmacht werden vaccins vervoerd naar de afgelegen dorpjes.
Daar was de plaatselijke bevolking intussen ingelicht over de ophanden zijnde vaccinatiecampagne. Toen de helikopters eenmaal overscheerden, stapten de mensen in hun kano op weg naar de plaatselijke school om daar hun druppels tegen polio te halen.
Arbeiders pauzeren tijdens hun werkdag om te worden gevaccineerd tegen polio. Foto: Unicef, Figueira, 2006
Arbeiders pauzeren tijdens hun werkdag om te worden gevaccineerd tegen polio. Foto: Unicef, Figueira, 2006
...tot zuid
In het zuiden waren geen helikopters nodig. Maar hier deed zich het probleem voor dat de bevolking zeer verspreid woont in het woestijnachtige gebied. Hoe bereik je deze mensen en hoe richt je een centraal vaccinatiepunt in? Met behulp van boerenorganisaties werden de mensen ingelicht waar en wanneer de gezondheidmedewerkers langs zouden komen. En het centrale punt? Dat was soms letterlijk een boom midden in de woestijn.
Van boom tot boom
En het werkte. Een halfuur voor aanvang stond de vaccinatiebus bij de boom en stonden de mensen al in rijen te wachten. In minder dan twee uur werden 660 mensen en kinderen uit de wijde omgeving gevaccineerd. De logistiek immense operatie, 'van boom tot boom', is nu afgerond. Met succes. Het aantal gevallen van polio is afgenomen en de verspreiding is gestopt. Met dank aan de duizenden vrijwilligers en hun 'mozaïek' aan inspanningen.