Unicef
Congo: "Ik vind het leuk om soldaat te zijn"
27 juli 2006, Lumumbashi - In het rapport 'Child Alert: Democratische
Republiek Congo' belicht Unicef de gevolgen die het jarenlange geweld
in Congo voor de kinderen in dit land heeft. Unicef-correspondent
David McKenzie gaat in dit artikel in op de tienduizenden kindsoldaten
die in Congo in legertjes een 'thuis' hebben gevonden.
Kindsoldaten op wacht in de buurt van de stad Bunia in de
oostelijke regio Ituri. Foto: Unicef/HQ03-0555/LeMoyne
Kindsoldaten op wacht in de buurt van de stad Bunia in de oostelijke
regio Ituri. Foto: Unicef/HQ03-0555/LeMoyne
De 17-jarige Jean woont in een eenvoudig huis in Lumumbashi. Hij is
een shirt aan het naaien. Maar eigenlijk heeft hij liever een geweer
in zijn handen dan naald en draad.
"Ik wilde het leger niet uit," zegt hij. "Ze hebben me meegenomen en
zeiden dat ik nog maar een kind ben en geen soldaat mag zijn." Jean is
gefrustreerd en kwaad. Van de regering kreeg hij geen geld ter
compensatie. Zijn volwassen collega's kregen dat wel.
Oorlog is gewoon
Na bijna tien jaar conflicten in Congo, vinden de kinderen in dit land
oorlog en geweld gewoon. Volgens het Unicef-rapport over Congo zijn
bijna 30.000 kinderen door gewapende groeperingen ingelijfd. Ze worden
gedwongen de bevolking te terroriseren, de vele natuurlijke rijkdommen
van het land te beschermen en mee te doen aan gevechten.
Jean wist ook niet beter. "Ik vind het leuk om soldaat te zijn en
orders op te volgen." Net zoals zoveel andere Congolese kinderen heeft
hij weinig te kiezen in het leven. Hij heeft bijna geen onderwijs
genoten en de kansen op werk zijn klein. Daarom komen de duizenden
kinderen die de legers verlaten vaak in de verleiding om toch weer
soldaat te worden. De kans dat kinderen worden geronseld door legers
is groter als ze van hun familie zijn gescheiden, of als ze door de
conflicten geen thuis meer hebben. In het oosten en midden van Congo
zijn meer dan een miljoen ontheemden te vinden en de kinderen binnen
deze groep laten zich makkelijk door legers inlijven.
Jean heeft liever een geweer in zijn handen dan naald en draad
De regering van Congo heeft een optioneel protocol geratificeerd dat
bij het Verdrag voor de Rechten van het Kind hoort. Dit protocol
verbiedt de rekrutering van minderjarigen. Maar grote delen van Congo
worden niet door de regering gecontroleerd en een aantal gebieden is
niet toegankelijk voor hulporganisaties, zodat kinderen niet tegen
ronselaars kunnen worden beschermd.
Verkiezingen zijn in aantocht
Unicef doet haar best om kinderen ervan te overtuigen dat het
soldatenleven uitzichtloos is. Samen met haar partners zorgt Unicef
voor psychologische ondersteuning en voor opvangcentra waar
ex-kindsoldaten worden voorbereid op hun terugkeer naar de
maatschappij. Verder vaccineert Unicef kinderen tegen veel voorkomende
ziektes, worden er tijdelijke scholen in vluchtelingenkampen opgezet,
wordt er gezorgd voor schoon water en sanitaire voorzieningen en
krijgen vluchtelingen kookgerei, jerrycans en materialen voor de bouw
van tijdelijke onderkomens.
Unicef heeft voor haar hulpverlening in 2006 bijna 94 miljoen dollar
nodig, maar dit bedrag is bij lange na niet ontvangen. Anthony
Bloomberg, directeur van het Unicef-kantoor in Congo, is desondanks
optimistisch. "We staan aan de vooravond van de verkiezingen. Op 30
juli kan dit land kiezen voor verandering en verbetering. Wij moeten
de nieuwe regering en de bevolking in dit land steunen. De kinderen in
Congo moeten een nieuwe start kunnen maken; zij kunnen zorgen voor
positieve ontwikkelingen in dit land."
Meer over het Unicef-rapport
Zie het origineel
over Congo