Unicef
Ethiopië: dankzij verminking aantrekkelijke huwelijkspartner 17 juli 2006, Faffan - "Ze zeiden dat ik naar de kapper moest", zegt de zesjarige Asmah terwijl ze zo stil mogelijk blijft liggen. Maar het werd niet de kapper. Ze werd besneden en nu ligt ze, samen met een paar leeftijdgenootjes, met haar benen tegen elkaar aangebonden. Dat gaat de vaginale bloedingen tegen. Vrouwenbesnijdenis in Ethiopië, het is bij wet verboden en het gaat in tegen de religie. Toch is de overgrote meerderheid van de meisjes besneden, met alle gevolgen van dien. Hoe ban je een traditie uit?
Asmah, Deca, Ferhia en Hassina zijn drie dagen geleden besneden. Foto: Unicef Ethiopië
Asmah, Deca, Ferhia en Hassina zijn drie dagen geleden besneden. Foto: Unicef Ethiopië
In veel landen worden meisjes en vrouwen nog steeds besneden, ook in het oosten van Afrika. In Ethiopië is bijvoorbeeld driekwart van de vrouwen tussen de 15 en 49 jaar besneden. In de Somali-regio gaat het zelfs om 97 procent.
Verketterd
"Toen ik merkte dat ik niet naar de kapper ging, probeerden ze me gerust te stellen. Ze zeiden dat het allemaal goed zou komen, maar het brandde zo ontzettend", vertelt Asmah. Waarom laten ouders hun kinderen deze pijnlijke ingreep ondergaan? Bedria Mohammed, de moeder van Asmah, is duidelijk ook niet gelukkig.
De traditie van besnijdenis is oud en sterk. Het gebeurt al zo'n drieduizend jaar. Bedria: "Er is geen alternatief. Als het niet gebeurt, zal Asmah worden verketterd, verbannen. De kans dat ze een man zal vinden zal bijna nul zijn." De meeste mensen denken dat besnijdenis maagdelijkheid zal garanderen, een absolute voorwaarde voor een eervol huwelijk.
Sterke traditie
"De traditie is sterker dan wet of religie", vertelt Björn Ljungqvist van Unicef. "Samen met andere organisaties proberen we deze praktijk uit te bannen." Maar dat is moeilijk. "Dat het verboden is bij de wet, is niet genoeg." Unicef en andere organisaties zoeken naar andere manieren om besnijdenis tot het verleden te laten behoren.
Na de besnijdenis worden de benen van de meisjes aan elkaar gebonden. Dit moet hun genezing bevorderen. Foto: Unicef Ethiopië Na de besnijdenis worden de benen van de meisjes aan elkaar gebonden. Dit moet hun genezing bevorderen. Foto: Unicef Ethiopië
Om dit te bereiken, worden geregeld bijeenkomsten voor de lokale bevolking georganiseerd waar besnijdenis wordt besproken. Onlangs nog werd tijdens zo'n bijeenkomst een imam uitgenodigd. Hij vertelde dat de Islam besnijdenis verbiedt.
Twee kinderen van de rekening Hodan, een meisje van twintig, is nooit besneden. Maar ze beschouwt zichzelf niet als gelukkig. "Alle meisjes zijn getrouwd, behalve ik. Omdat ik niet besneden ben. Mocht ik later een dochter krijgen, dan zal ik haar zeker laten besnijden."
Bedria Mohammed, de moeder van Asmah, vindt het naar dat haar dochter besneden moest worden. Maar als je niet meedoet aan deze traditie, word je met de nek aangekeken. Foto: Unicef Ethiopië Bedria Mohammed, de moeder van Asmah, vindt het naar dat haar dochter besneden moest worden. Maar als je niet meedoet aan deze traditie, word je met de nek aangekeken. Foto: Unicef Ethiopië
Een ander meisje uit het publiek, Kauser van achttien, schudt het hoofd. "Sinds ik besneden ben, bloed ik vaak en veel. Heb veel pijn. Ik ben bang voor het huwelijk omdat ik dan nogmaals besneden moet worden. Een vreselijke gedachte."
Zo zijn er vele tegenstrijdige meningen van jongen en meisjes, mannen en vrouwen. Het illustreert de immense problematiek van het bestrijden van diepgewortelde tradities. Wetgeving is belangrijk, maar ook de gemeenschappen zelf moeten ervan overtuigd zijn dat deze wrede traditie doorbroken zal moeten worden.
Lees het artikel over wetenschappelijk onderzoek naar de gevolgen van vrouwenbesnijdenis