12-7-2006
VVD roept op tot 'gedeelde verantwoordelijkheid' inzake
vluchtelingenprobleem
Van de wereldwijde stroom vluchtelingen wordt 85 tot 90% in de regio
opgevangen. Miljoenen vluchtelingen zitten al 5 jaar of langer vast in
kampen, met de nodige essentiële economische, sociale en
psychologische problemen. In bepaalde gevallen is de situatie volledig
uitzichtloos.
In haar voorstel m.b.t. Regionale Beschermingsprogramma´s stelt de
Europese Commissie voor om de beschermingscapaciteit van de betrokken
regio's´ te versterken en de voorwaarden te creëren voor het
realiseren van 3 duurzame oplossingen, namelijk 1) terugkeer van de
vluchteling naar de regio van herkomst, 2) plaatselijke integratie van
de vluchteling en 3) hervestiging van de vluchteling in EU-lidstaten
(alleen als duidelijk is dat de eerste 2 duurzame oplossingen niet
mogelijk zijn). Dit alles in nauwe samenwerking met de UNHCR.
Rapporteur voor het Europees Parlement Jeanine
Hennis-Plasschaert zet vandaag vraagtekens bij de bereidheid van de
Europese lidstaten om het plan van de Commissie een kans van slagen te
geven: "Nu blijkt dat een flink aantal lidstaten zich niet wil
verbinden aan de hervestigingsplannen wordt het partnerschapselement
onderuit gehaald. Het stoort mij mateloos dat de lidstaten hun
verantwoordelijkheid niet willen nemen, waardoor de eerder
onderschreven ambities worden uitgehold."
Hennis-Plasschaert roept de lidstaten op een hervestigingbeleid in
communautair verband een kans te geven: "De realisatie van regionale
beschermingsprogramma´s en de voorgestelde duurzame oplossingen dragen
bij aan de bescherming van vluchtelingen ter plekke. Ook moge het
duidelijk zijn dat e.e.a. tevens kan bijdragen aan het voorkomen van
secundaire vluchtelingenstromen richting Europa. Zowel voor de
vluchtelingen als de lidstaten biedt dit kansen. Een
hervestigingsbeleid met een vrijwillig karakter zet echter geen zoden
aan de dijk. Van de 25 lidstaten hebben op dit moment slechts 8
lidstaten een vorm van een hervestigingsbeleid, te weten Denemarken,
Zweden, Finland, Nederland, Engeland, Ierland, Portugal en Italië.
Opvallend is echter dat, in vergelijking met bijvoorbeeld Amerika,
Canada en Australië, de aantallen 'uitgenodigde vluchtelingen' wel
zeer beperkt zijn. Nederland, Finland, Denemarken en Zweden zijn het
meest actief. Engeland, Ierland, Portugal en Italië zijn in feite net
begonnen. Mijn vraag is: wat bezielt andere lidstaten om niet eens een
hervestigingsbeleid te willen aangaan voor een minimum aantal
vluchtelingen voor wie de situatie totaal uitzichtloos is? "
VVD