Nummer 11, juni 2006
Valkenburg vergeet zijn kampioenen niet
Gilles Delion verheugt zich op weerzien met de Cauberg
Aanstaande dinsdag is Valkenburg voor de tweede keer in de geschiedenis
gastheer van de Tour de France. Een Nederlands record, waar de
Zuid-Limburgse toeristengemeente terecht trots op mag zijn. In het kader
van de aankomst van de derde etappe worden allerlei activiteiten gehouden.
Daarbij worden niet alleen de Limburgse Tourcoryfeeën van weleer
betrokken, maar ook de Nederlandse Tourwinnaars Jan Janssen en Joop
Zoetemelk en de triomfator van de Grande Boucle van precies een halve eeuw
geleden, de Fransman Roger Walkowiak. Valkenburg vergeet zijn kampioenen
niet, ook niet Gilles Delion. De man die op de Cauberg in 1992 de
Touretappe won is twee dagen lang als een van de eregenodigden present bij
het Tourbezoek. Met die waardering is de inmiddels 39-jarige Delion maar
wat blij mee. ,,Hier heb ik toentertijd een van mijn mooiste successen
gevierd. Valkenburg heeft in 1992 een onuitwisbare indruk op me gemaakt.
De Cauberg was geen onbekend terrein voor me, want ik reed er al enkele
keren met met de Amstel Gold Race overheen. Valkenburg is sowieso overal
bekend. Van al die wereldkampioenschappen."
Nu nog steeds spreekt de mondiale wielerwereld met ontzettend veel lof over het succes van de
Touretappe naar Valkenburg op zaterdag 11 juli 1992. Zelfs Tourdirecteur
Jean-Marie Leblanc zag nooit zoveel publiek in de finale van een etappe
langs de route staan. In aankomstplaats Valkenburg trok het peloton langs
één mensenzee over de Cauberg naar de eindstreep in Berg en Terblijt, waar
Gilles Delion zegevierde. De Fransman vormde in de enerverende finale een
kopgroep met de Ier Stephen Roche, de Zwitser Rolf Jaermann en de Italiaan
Valerio Tebaldi.
In de spannende eindsprint verraste Gilles Delion
vriend en vijand door voor de neus van oud-Tourwinnaar Stephen Roche de
etappezege weg te kapen. De zoon van een Franse patissier was bepaald geen
kleine jongen. Niet voor niets had hij in 1990 de Ronde van Lombardije en
een maand voor de Tour in 1992 de Classique des Alpes gewonnen. En in vele
andere klassiekers en kleinere etappekoersen eindigde Delion voorin.
Niettemin zou zijn etappezege in Valkenburg zijn enige Toursucces blijven.
Delion begon met zijn gezondheid te sukkelen en stopte ruim drie jaar
later abrupt met wielrennen op de weg. Nadien werd hij nog een
verdienstelijk mountainbiker. De aan de voet van de Alpen in Cognin
wonende Gilles Delion werkt tegenwoordig in de onroerendgoedsector en is
bestuurlijk ook nog met de wielerjeugd actief.
Gilles Delion is al een keer eerder teruggekeerd naar Valkenburg. ,,Om
er samen met Jean-Marie Leblanc mijn handtekening op een plaquette in de
gemeentegrot te zetten. Van het gemeentebestuur kreeg ik toen een mooi
schilderij cadeau. Dat kunstwerk heeft een mooie plaats gekregen in mijn
huis," vertelt hij enthousiast.
Wat de impact van een ritzege in de Tour betekent, weet Gilles Delion
als geen ander. Er gaat geen week in het leven van deze sympathieke
Fransman voorbij zonder dat hij herinnerd wordt aan zijn ritzege in
Valkenburg. ,,Gek eigenlijk. Met de Ronde van Lombardije won ik ooit een
topklassieker. Die triomf sla ik iets hoger aan dan mijn ritsucces in de
Tour. Niettemin zegt nooit iemand iets over die Ronde van Lombardije tegen
me, wel over mijn Tourzege in Valkenburg. Dat kan iedereen zich blijkbaar
nog goed herinneren."
Delion, prof tussen 1988 en 1996, merkt daarbij op dat hij veel meer
heeft genoten van zijn succes in de Ronde van Lombardije dan de ritzege in
Valkenburg. ,,Logisch ook," vindt hij. In de Tour ben je na een ritzege
maar één dag de gevierde held, want de volgende dag is er weer een nieuwe
winnaar. Maar als je de Ronde van Lombardije wint, leef je maandenlang in
een roes. Lombardije wordt in oktober verreden en is de laatste wedstrijd
van het seizoen. Met de winter voor de deur blijf je genieten van dat
succes. Vandaar."
Maar Gilles Delion is nog steeds ontzettend fier op datgene wat hij die
julidag in 1992 in Valkenburg presteerde. ,,Ik zie die enorme mensenmassa
in Valkenburg nog steeds voor me. Wat een passie. Ook zoiets vergeet je
niet. Nederland is niet voor niets het land van de fiets. Ik kom er graag
terug en verheug me op het weerzien met de Cauberg."
Foto's Frits Widdershoven
Colofon:
Fotografie, tekst: Afdeling PR &
Voorlichting
Concept & vormgeving: http://www.renerutten.nl/home.htm
Postbus 998 > 6300 AZ > Valkenburg aan de Geul
Contact: v.van.der.stouwe@valkenburg.nl
www.valkenburg.nl
© Het Wielerjournaal is een uitgave van de afd. PR
& Voorlichting, gemeente Valkenburg aan de Geul.
Alle rechten voorbehouden.