Socialistische Partij
Chronisch zieken dagen Hoogervorst om no-claim (update)
26-06-2006 * Een aantal chronisch zieke ziekenfondsverzekerden eist
vandaag bij de rechter alsnog hun no claim voor 2005 op. Ze stellen
dat minister Hoogervorst een korting in het leven heeft geroepen die
mensen met een chronische ziekte discrimineert. Het is een initiatief
van en wordt gefinancierd door Actiegroep `No Claim, No Way' die is
opgericht door SP-Kamerlid Agnes Kant.
Agnes Kant "Ziek betaalt voor gezond," stelt Kant. "Het is een
oneerlijk systeem waar chronisch zieken en gehandicapten buiten hun
schuld de dupe van zijn. Het beste kan de no-claim daarom worden
afgeschaft, op z'n minst voor chronisch zieken."
Verzekerden krijgen een deel van hun premie terug als ze minder dan
EUR 255 ziektekosten hebben gehad. Men zou zo kostenbewust worden
gemaakt. De 15 eisers zijn chronisch ziek en hoe kostenbewust ze ook
zijn, zij kunnen door bijvoorbeeld een spier- of nierziekte nooit voor
de no-claimkorting in aanmerking komen. Zo wordt hen een voordeel
onthouden dat wel aan anderen ten deel valt en dat is een vorm van
ongelijke behandeling die volgens hen onrechtvaardig en onrechtmatig
is.
De chronisch zieken zien drie mogelijkheden om de onrechtvaardigheid
uit het systeem te halen:
- schaf de no-claimkorting af;
- geef een premierestitutie gelijk aan de no-claimkorting;
- hou bij chronisch zieken rekening met het bedrag dat zij door hun
ziekte sowieso kwijt zijn, ongeacht hun kostenbewustzijn.
Herman van Moerkerk (52) was 29 jaar oud toen bij hem jeugdreuma werd
ontdekt. De ziekte vrat zijn kraakbeen op en tastte zijn gewrichten
aan. Hij krijgt aan het eind van het jaar geen no-claimbedrag terug
van zijn zorgverzekeraar. Alleen mensen die minder dan 255 euro
ziektekosten maken, krijgen het restbedrag terug van hun
zorgverzekeraar. Van Moerkerk is dat bedrag al bijna kwijt aan
paracetamol, in totaal kostte zijn ziekte hem in 2005 ongeveer 12.000
euro.
Enkele chronisch zieken lichten hun stap naar de rechter toe:
Herman van Moerkerk "Ik bezoek regelmatig mijn orthopedisch chirurg,
een reumatoloog, een dermatoloog en ik kom vaak bij de huisarts.
Daarnaast slik ik veel medicijnen: NSAID - dat is een pijnstiller met
een ontstekingswerend middel erin. Doorde NSAID kreeg ik twee keer een
maagbloeding, dus slik ik maagbeschermers. Tegen de hoofdpijn een
spierontspanner."
"De no-claim is een verkapte premieverhoging," zegt hij. "Ik zie het
zo: we doen met z'n allen geld in een pot om daar de gezondheidszorg
van te betalen. Dat is solidair. Maar vervolgens worden mensen die van
dat geld gebruikmaken benadeeld en zij die er geen gebruik van maken
krijgen hun geld terug. De zieken betalen voor de gezonde mensen. Dat
kan toch niet de bedoeling zijn?"
"Patiënten zoals ik hebben nu eenmaal geen keus. Chronisch zieken
worden al benadeeld. We hebben de meest uitgebreide aanvullende
verzekering nodig, zonder eigen risico. De no-claim is onrechtvaardig
en het doet niet waar het voor bedoeld is."
Marian Keijers is 40 jaar en heeft ongeveer 5 jaar in een verpleeghuis
gewerkt als ziekenverzorgende. Daar heeft zij zodanige rugklachten aan
overgehouden dat ze nu voor 100% afgekeurd is. "Ik ben in maart 2004
nog een keer geopereerd maar dat heeft helaas niet geholpen. Ik slik
nu zware medicijnen om de pijn draaglijk te maken. Ik gebruik veel
hulpmiddelen in mijn dagelijks leven: een kruk om korte stukken te
lopen, een rolstoel voor langere afstanden, een aangepast bed, een
douchestoel enzovoorts."
Marian is getrouwd en heeft geen kinderen. Ze werkt nog acht uur per
week, ze verzorgt de administratie van een apotheek. "Omdat ik dat
thuis kan doen, is dat verenigbaar met mijn klachten. Ik kan
tussendoor steeds even gaan liggen. Acht uur per week is erg weinig en
daarom heb ik er van het UWV toestemming voor gekregen. Voor mij maakt
het heel veel verschil: ik heb nog een baan waar ik nodig ben."
"Toen ik hoorde van de plannen met betrekking tot de no-claim kon ik
niet geloven dat het er ooit van zou komen. Maar jawel hoor! En ik
kreeg vorig jaar rond maart of april een brief van mijn
zorgverzekeraar waarin stond dat ik al bijna aan mijn
'bestedingslimiet' zat. Of ik me dat wel realiseerde? Ik werd heel erg
boos. Ik realiseer me vele malen per dag dat ik chronisch ziek ben, ik
heb mijn zorgverzekeraar daar niet voor nodig."
Piet Sijpersma is 66 jaar oud en heeft vanaf zijn 4e jaar last van
astma. "Ik heb tot 1999 gewerkt, ondanks de grote invloed van mijn
aandoening."
Piet Sijpersma "Mijn bezwaar tegen deze no-claim regeling is dat een
chronisch zieke als ik onevenredig wordt gestraft. De ziekte op zich
biedt natuurlijk de nodige beperkingen, en de no-claimregeling is voor
velen nog een extra last. Eén noodzakelijk bezoek aan de longarts en
je bent je no-claim al kwijt. Omdat veel mensen met een chronische
ziekte niet meer aan het werk komen, omdat een werkgever de voorkeur
geeft aan gezonde mensen, moeten velen rondkomen van een
minimuminkomen. Zij kunnen de aanvullende verzekering meestal niet
meer betalen."
"De regeling is ingevoerd om mensen bewust te maken, maar ik ben me al
elke dag bewust van mijn ziekte."
Oproep:
Deze rechtszaak brengt kosten met zich mee. Mocht u ook een bijdrage
willen leveren, dan kunt u die overmaken op Steunfonds SP, gironummer
683683, te Rotterdam onder vermelding van no-claim. Alvast bedankt.