vrijdag 23 juni 2006
Racisme in Nederland
Geplaatst onder: Column, Samenleving om 16.38 uur
Uit een onlangs gepubliceerd onderzoek in opdracht van de GPD-bladen
blijkt één op de tien Nederlanders zichzelf als racist te zien. 17
Procent zegt af en toe racistisch te zijn. Schrikbarende cijfers. Niet
zo zeer de cijfers als zodanig iedereen die wel ns ergens komt weet
dat het in die orde van grootte moet liggen, maar het feit dat men er
openlijk vooruit komt, zonder gêne, dat moet ons vooral zorgen baren.
Vijftien jaar geleden publiceerde ik een artikel waarin gewaarschuwd
werd voor dit gevolg van het slechte integratiebeleid in ons land. De
overheersende reactie was toen dat ik zou overdrijven. Janmaat en zijn
CD zouden van voorbijgaande aard zijn. Deels klopt dat want de CD zit
al lang niet meer in de Kamer, maar de ideeën van Janmaat hebben
terrein gewonnen, en, zoals gezegd, de schaamte over het eigen
superioriteitsgevoel is verdwenen. Discriminatie op grond van ras (Van
Dales definitie van racisme) wordt in sommige kringen niet meer
tegengesproken. Sterker, wordt daar als flink gezien. Tien jaar
geleden liepen er in ons land misschien net zoveel racisten rond, maar
men zweeg daarover om een onmiddellijke berisping door zijn omgeving
te voorkomen.
Het falende integratiebeleid heeft verwijdering, vaak ook fysiek,
teweeg gebracht. Gescheiden naar school, gescheiden wonen, gescheiden
sporten en uitgaan: dat draagt niet bij aan de integratie. De
verwijdering bestaat ook op het ideële vlak. Enerzijds discriminatie,
anderzijds zich afzetten tegen de Nederlandse samenleving en cultuur.
Het vreedzaam samenleven van mensen met verschillende geloven en
culturele achtergronden is een delicate zaak. De deur staat permanent
open voor misverstanden, vooroordelen en groepsdenken. En altijd zijn
er dan wel lui aan deze of gene zijde die de onvrede willen
exploiteren en daarom bereid zijn olie op het vuur te gooien; in de
media en in de politiek.
Integratie, noodzakelijk voor het fatsoenlijk samenleven, kan alleen
tot stand komen wanneer de nieuwkomers de taal leren en erkennen dat
er een dominante cultuur is waaraan men zich eniger mate zal moeten
conformeren, en de samenleving zó is ingericht dat autochtonen en
nieuwkomers zoveel mogelijk met elkaar in contact komen, want alleen
dat kan het onderlinge begrip en daarmee de onderlinge verstandhouding
verbeteren. Dit zijn de ingrediënten die ons ter beschikking staan in
de strijd tegen het gif van het racisme. En, let wel, in deze kwestie
bestaat geen vrijblijvendheid: óf de integratie óf het racisme zal
terrein winnen.
54 reacties »