Wet op de lijkbezorging
28 april 2006
De Wet op de lijkbezorging is een zaak van het binnenlands bestuur, en
dus van het ministerie van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties.
De wet schrijft onder andere voor dat er in alle gemeenten een
gemeentelijke, dat wil zeggen niet-kerkelijke, begraafplaats moet
zijn, en dat er een gemeentelijke lijkschouwer benoemd dient te
worden. Feitelijk komt het erop neer dat de wet regelt wat er moet
gebeuren als iemand overlijdt. De wet geeft ook antwoord op de vraag
binnen hoeveel dagen iemand begraven of gecremeerd moet worden en hoe
het beheer op de begraafplaats moet worden geregeld. De onderliggende
uitvoeringsregelingen zijn nog een stuk gedetailleerder. Bijvoorbeeld
de regulering van de mogelijke milieueffecten en het gebruik van een
bepaald soort hout voor de kist.
De eerste nationale regelgeving over begraven - toen
lijkbezorging genoemd - werd in april 1856 ontworpen. In die tijd
waren er nog niet zoveel departementen, en Binnenlandse Zaken kwam
toen al snel in beeld voor dit onderwerp. Daarnaast zijn de
wetsbepalingen rond lijkbezorging gericht op gemeenten.
Ministerie van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties