Persoonsgebonden budget voor huishoudelijke zorg onder druk
Per saldo
Per Saldo vraagt Eerste Kamer om voorwaarden te stellen aan Wmo
Tienduizenden mensen met een persoonsgebonden budget voor huishoudelijke zorg, dreigen na
1 januari 2007 in grote problemen te komen. Het is maar de vraag of ze volgend jaar nog
recht hebben op een persoonsgebonden budget voor deze zorg. Krijgen ze wel zo een budget,
dan zijn de administratieve problemen niet te overzien. Dat komt door de manier waarop de
nieuwe Wet maatschappelijke ondersteuning (Wmo) wordt ingevoerd. Maandag 26 juni spreekt
de Eerste Kamer over deze wet. Per Saldo roept de Eerste Kamer op om alleen akkoord te
gaan met de wet, als duidelijk is dat budgethouders hun huishoudelijke zorg kunnen
blijven inkopen met een persoonsgebonden budget. Zonder beperkingen en zonder in een
administratieve nachtmerrie verzeild te raken.
Meer dan 80.000 mensen met een chronische ziekte, gehandicapten en ouderen maken gebruik
van het persoonsgebonden budget in de zorg. Als de Eerste Kamer akkoord gaat met de Wet
maatschappelijke ondersteuning (Wmo), wordt het persoonsgebonden budget met ingang van 1
januari 2007 in tweeën gesplitst. Het budget voor huishoudelijke zorg wordt dan
verstrekt door de gemeente, vanuit de Wmo. Het budget voor persoonlijke verzorging,
verpleging, begeleiding en logeeropvang wordt verstrekt door het zorgkantoor, vanuit de
Algemene Wet Bijzondere Ziektekosten (AWBZ).
Tienduizenden budgethouders moeten dan een dubbele administratie voeren, extra
overeenkomsten afsluiten met hun hulpverleners en aan twee instanties verantwoording
afleggen over hun bestedingen. Voor beide budgetten gelden verschillende indicaties,
andere eigen bijdragen en afwijkende voorwaarden voor de besteding van het budget.
De Tweede Kamer heeft er in februari voor gezorgd dat het persoonsgebonden budget voor
individuele voorzieningen een volwaardige plaats kreeg in de nieuwe wet. De Vereniging
Nederlandse Gemeenten (VNG) heeft echter een modelverordening gepubliceerd, waarin het
persoonsgebonden budget buitenspel wordt gezet. De VNG introduceert in deze
modelverordening 'algemene voorzieningen'. Het gaat in feite om individuele voorzieningen
waar wel een indicatie voor nodig is, maar waar geen persoonsgebonden budget voor wordt
verstrekt. De VNG beperkt daarmee de keuzevrijheid van burgers. Per Saldo heeft de
modelverordening juridisch laten toetsen en concludeert dat de verordening in strijd is
met de wet.
Per Saldo dringt er bij de Eerste Kamer op aan om pas akkoord te gaan met de Wmo, als aan
een aantal voorwaarden is voldaan.
-Iedereen die recht heeft op huishoudelijke zorg, moet die zorg zelf kunnen inkopen met
een persoonsgebonden budget. Er moet een duidelijke politieke uitspraak komen dat de
modelverordening van de VNG op dit punt moet worden aangepast.
-Budgethouders moeten voor hun persoonsgebonden budget voor huishoudelijke verzorging
dezelfde administratieve ondersteuning krijgen als nu, via het Servicecentrum PGB van de
Sociale Verzekeringsbank. Ook de verzekeringen voor ziekte van de hulpverlener, voor
rechtsbijstand bij arbeidsconflicten en voor wettelijke aansprakelijkheid moet gewoon via
het Servicecentrum PGB blijven lopen.
-Het regels rond het persoonsgebonden budget in de AWBZ moeten soepeler worden. Alleen dan
kunnen mensen die straks noodgedwongen van twee budgetten gebruik maken, die budgetten
goed op elkaar laten aansluiten. Dat vermindert hun administratieve lasten aanzienlijk.
Noot voor de redactie (