Groen!

Groen! wil gedurfde maatregelen voor betere onderwijskansen in Vlaamse

Kleinere klassen, niet enkel in het kleuteronderwijs; een efficiëntere besteding van middelen voor scholen met veel kansarme en allochtone kinderen en extra centen voor het onderwijs in grote steden als Antwerpen en Gent. Dat zijn de drie belangrijkste punten van een voorstel tot decreet van Groen! rond de achterstelling van kansarme en allochtone leerlingen in het Vlaams onderwijs.

We moeten eindelijk durven kiezen voor een echt doelgroepenbeleid voor de opvang van kansarme en allochtone leerlingen. En: deze Vlaamse regering moet meer geld vrijmaken voor de organisatie van het onderwijs in grote steden als Gent en Antwerpen, zegt Freya Piryns, Groen!-gemeenteraadslid in Antwerpen. Alleen: deze regering zegt wel een investeringsregering te zijn maar uit de cijfers blijkt helemaal niet dat ze echt wil investeren in gelijke onderwijskansen van allochtone leerlingen.
1. Kleinere klassen: het reduceren van het aantal leerlingen per klas is de basisvoorwaarde voor gelijke onderwijskansen

Freya Piryns verwijst hiermee naar de belofte van Vlaams onderwijsminister Frank Vandenbroucke (SP.A) om in het kleuteronderwijs kleinere klasjes toe te laten. Het reduceren van het aantal leerlingen per klas is de basisvoorwaarde voor gelijke onderwijskansen. Je kan het vergelijken met het beeld van een ui. De kiem en kern zijn kleinere klassen en daarom heen kan elke noodzakelijke schil groeien, zoals meer differentiatie, meer leerling-leerkracht interactie, grote leerkrachtentevredenheid, minder vroegtijdig afhaken van jonge leerkrachten, . Alleen, zo weet Vlaams volksvertegenwoordiger Jef Tavernier (Groen!): De minister belooft veel maar hij maakt er geen geld voor vrij. Met andere woorden: de kleine klasjes zullen er nu niet komen, als het van deze regering afhangt. Jef Tavernier verwijst naar de begrotingswijziging van de Vlaamse regering: nergens is er extra geld voorzien voor de daadwerkelijke realisatie van kleinere klasjes in de laatste kleuterklas. Groen! vraagt de minister dan ook met aandrang om de nodige budgetten 40 miljoen euro in te schrijven in de begroting 2006 zodat dit vanaf 1 september kan gerealiseerd worden. Groen! zal daartoe een amendement in de plenaire bespreking van de begrotingscontrole 2006 indienen. Dit als opstap naar een veralgemening van kleinere klassen in het kleuteronderwijs en het lager onderwijs, waarvoor de nodige middelen moeten worden voorzien in de meerderjarenbegroting.
2. Scholen met een hoog aantal allochtone en kansarme leerlingen moeten meer middelen krijgen. Een extra inspanning voor de grote steden is absoluut noodzakelijk.

Freya Piryns en Jef Tavernier roepen de minister evenzeer op tot een urgente inspanning wat betreft de doorstroming van kansarme en allochtone leerlingen in het Vlaams onderwijs. De OESO was in haar laatste rapport vernietigend voor de achterstelling van allochtone leerlingen in het Vlaams onderwijs. De Vlaamse onderwijsminister reageerde scherp op het rapport. Maar desondanks worden geen substantiële maatregelen voorzien in zijn begroting. Wachten tot een nieuw financieringssysteem ten vroegste in 2008, is gewoon schandalig. De minister geeft daarmee het signaal dat hij de kansen van de huidige generatie allochtone leerlingen opgeeft, stelt Freya Piryns. Piryns roept de minister op om nu al voor de komende schooljaren gedurfde keuzes te maken. We moeten eindelijk durven allochtone leerlingen als volwaardige kansengroep te erkennen. Het blijkt vandaag politiek not done om een positief doel(groepen)beleid te verdedigen. Groen! verdedigt een andere visie: gelijke kansen verantwoordt ongelijke behandeling en dus doelgroepmaatregelen, zeker als de achterstand dermate dramatisch is als uit het OESO-rapport blijkt.

Concreet wil Groen! dat scholen met een hoog aantal allochtone en kansarme leerlingen meer middelen krijgen toegewezen. Technisch is dat makkelijk realiseerbaar, meent Jef Tavernier. Hij verwijst daarvoor naar de artikelen met betrekking tot het geïntegreerd ondersteuningsaanbod in het huidige GOK-decreet, het decreet Gelijke OnderwijsKansen. Groen! wil dat bij de toekenning van de GOK-middelen de criteria thuistaal niet Nederlands en diploma van de ouder(s) (een verfijning van het huidige criterium diploma van de moeder)een zwaarder gewicht krijgen. Op basis van de gegevens van de centrumsteden blijkt dat deze de meest voorkomende achterstellingsindicatoren zijn. Samen met een substantiële middelenverhoging kan dit de basis vormen om een gedegen GOK-schoolbeleid op lange termijn te kunnen uitbouwen, aldus Tavernier. In concreto komt het er op neer dat een school die minstens 4 op de 10 kansarme en/of allochtone kinderen telt extra middelen zal moeten ontvangen. Ter ondersteuning van de concentratiescholen willen we gaan naar eenzelfde ondersteuning dan diegene die momenteel voor de scholen uit het Brussels Hoofdstedelijk Gewest van toepassing is. In Vlaanderen krijgen scholen met 80% kansarme en allochtone kinderen 10% extra bovenop hun GOK-middelen, in Brussel krijgen alle scholen los van het aantal kansarme of allochtone leerlingen naast meer voordelige aanwendingscriteria nog eens 50% extra GOK-middelen omwille van de tweetaligheid. Kortom, Vlaanderen moet zich in deze minstens spiegelen aan Brussel. In steden als Gent of Antwerpen worden sommige scholen niet geconfronteerd met twee maar soms wel met twintig talen! Vlaanderen moet het huidige GOK-decreet daarvoor bijsturen. Het decreet had nobele bedoelingen: de achterstelling van autochtone en allochtone kansarme leerlingen tegen gaan. Maar de praktijk wijst uit dat momenteel de middelen niet echt gaan naar die scholen die ze het meest nodig hebben. Dat maakt dat de onderwijsachterstelling van allochtonen en autochtone generatie-armen ondersneeuwt.
3. Besturen van de grote Vlaamse steden moeten ervoor zorgen dat kinderen uit de buurt naar de lagere school in hun buurt kunnen.

Groen! wil dat scholen terug het hart van de wijk worden. Zeker in grootsteden als Antwerpen en Gent is dat noodzakelijk. Het belang van alle vormen van ouderbetrokkenheid is immers immens. Groen! roept op tot waakzaamheid bij het afsluiten van nieuwe convenanten rond onderwijsopbouwwerk. Met de heroriëntering van het Sociaal Impulsfonds naar het Stedenfonds begin 2003 werd de hakbijl gezet in het zogeheten onderwijsopbouwwerk. In 2007 moeten hieromtrent nieuwe afspraken, convenanten, worden gemaakt met de respectieve stadsbesturen. De stedelijke overheden dragen hierin een verpletterende verantwoordelijkheid. Het is een case om te zien hoe social minded ze zijn. stelt Jef Tavernier.

De brede school blijkt vandaag een toverwoord in de strijd tegen kansarmoede. Groen! gelooft sterk in dit concept maar wil er op aandringen dat de basiscondities (vorming, tijd, ) in orde zijn om te vermijden dat brede schoolprojecten gedoemd zijn om te mislukken.

Concreet wil Groen! alvast de openstelling van de schoolinfrastructuur in de grote steden.

Dat is een minimale voorwaarde om van je school het hart van je wijk te maken, meent Freya Piryns. Groen! roept de stadsbesturen op openschoolovereenkomsten af te sluiten met de betrokken scholen en wijken. Opbouwwerk- of brede school-projecten zijn noodzakelijk om een belangrijke prioriteit in grootsteden als Antwerpen en Gent te helpen realiseren; met name een kwaliteitsvolle opvang van de anderstalige kinderen van asielzoekers. We moeten komen tot een basisschool die de spiegel is van een wijk, concludeert Freya Piryns. Dat houdt in dat er duidelijke voorrangsregels zijn voor de inschrijvingen van kansarme autochtone en allochtone leerlingen. In Gent en iets moeizamer in Antwerpen bestaan dergelijke voorrangsmaatregelen. Groen! wil de invoering van een verplichte gemeenschappelijke voorrangsperiode voor de inschrijving van kansarme autochtone en allochtone leerlingen in het basis en secundair onderwijs in de Vlaamse centrumsteden en hun rand. Het vastleggen van dergelijke regels maakt het voor de ouders ook duidelijk. Groen! wil naar voorbeeld van Nijmegen met GroenLinks in het bestuur, opvolgen hoe wijkgebonden voorrangscriteria in het inschrijvingsbeleid kunnen ingevoerd worden. Kinderen uit de buurt moeten naar de lagere school in hun buurt kunnen.