Wageningen Universiteit

14 jun 2006
Onderdeel: Wageningen UR
Nummer: P047wu

De mogelijkheden om bio-actieve producten uit zeeorganismen te winnen zijn spectaculair. Vooral natuurlijke sponzen uit zee zijn een âgoudmijnâ. Deze ongewervelde dieren bieden mogelijkheden voor geneesmiddelen tegen de belangrijkste ziekten in de wereld. Nu al komt driekwart van alle gepatenteerde bio-actieve stoffen tegen kanker voort uit sponzen. Dat stelt prof.dr.ir. R.H. (René) Wijffels bij de aanvaarding van het ambt van hoogleraar Bioprocestechnologie aan Wageningen Universiteit op 15 juni 2006.

Op het gebied van de biotechnologie der zee werkt prof. Wijffels samen met een aantal instituten uit ondermeer de Verenigde Staten, Spanje en Duitsland. Wageningen Universiteit heeft daarbij een unieke positie met de door Wijffels c.s ontwikkelde kennis rond de technologie om zeeorganismen op grote schaal te winnen, en daarmee de bio-actieve producten uit deze organismen. In zijn inaugurele rede, âTreasures from the seaâ, schetst hij de opdracht van hem en zijn groep: een brug te slaan tussen het ontdekken van nieuwe verbindingen en het ontwikkelen van toepassingen via bioprocestechnologie. Wijffels is voorstander van intensieve samenwerking met de industrie en van het stimuleren van zgn. spin-offs van de universiteit, om zo de samenleving te laten profiteren van wetenschappelijk onderzoek.

Medicijnen uit sponzen
Dertig procent van alle potentieel nieuwe medicijnen op natuurbasis zijn uit sponzen geïsoleerd. Ongeveer 75 procent van de geregistreerde en gepatenteerde middelen tegen kanker van de laatste jaren komen uit sponzen. Ook blijken ze te helpen tegen bijvoorbeeld astma of psoriasis. Dat biedt enorme mogelijkheden en maakt het interessant om te onderzoeken hoe medicijnen uit sponzen kunnen worden ontwikkeld, meent Wijffels.

Synthetische productie van deze bioactieve stoffen is geen optie. De hoogleraar ziet ook geen mogelijkheden in natuurlijke winning of in het kweken van sponzen. De meest kansrijke methode is volgens hem het isoleren van sponzencellen en deze te laten groeien in een bioreactor onder optimale condities. Daar richten hij en zijn groep het onderzoek op.

Gedifferentieerde of gespecialiseerde groeien cellen langzaam. Versnellen van de groei kan op twee manieren. Ten eerste door de cellen âonsterfelijkâ te maken door ze met behulp van chemicaliën als het ware om te zetten in kankercellen die oneindig en snel groeien. Tweede mogelijkheid is het werken met zeer jonge, nog niet zo gedifferentieerde cellen, uit embryoâs of larven van sponzen.

Er is nog een lange weg van onderzoek en ontwikkeling te gaan, schetst Wijffels, alvorens al dit werk resulteert in nieuwe medicijnen. Hij denkt dat dat nog wel zoân twintig jaar in beslag neemt. Zelf rekent hij op nog vijf jaar fundamenteel wetenschappelijk onderzoek. Zo is zijn groep nu bezig met onderzoek op locaties in de Oosterschelde en in de Middellandse Zee naar hoe sponzen zich voeden en hoe ze groeien. Na verdere ontwikkeling door de industrie kost registratie en toelating ook nog eens tien jaar. Daar wil Wijffels zich evenwel niet door laten weerhouden omdat, zoals hij stelt, de mogelijkheden met de 15.000 bekende soorten sponzen enorm zijn en het daarom waard is te investeren in deze technologie.

Fotosynthetische fabriekjes
Naast het onderzoek naar sponzen rekent René Wijffels ook het onderzoek naar en de toepassing van micro-algen tot zijn domein. Er zijn producten op basis van micro-algen op de markt, zoals biomassa en specifieke voedingsingrediënten (bijv. carotenoïden en omega-3 vetzuren). Omdat de productiekosten op dit moment nogal hoog zijn, kan ook hier ontwikkeling van technologie van pas komen, beschrijft Wijffels. Hij vindt het van belang om compacte, maar effectieve fotobioreactoren te ontwikkelen om veel biomassa te produceren die ook nog eens hoge concentraties van de gewenste stof bevatten. Samen met promovendi ontwikkelde Wijffels een methode om micro-algen te âmelkenâ. Ook ontwikkelde hij met zijn groep een efficiënte fotobioreactor in de vorm van de âgroene zonnecollectorâ, waarin microalgen circuleren tussen platen waarop Fresnel-lenzen zijn gemonteerd die het licht in de reactor verdelen. Op deze wijze fungeren de reactoren als kleine micro-algenfabriekjes.

René Wijffels (IJzendijke, 1960) is hoogleraar Bioprocestechnologie bij de sectie Proceskunde aan Wageningen Universiteit. Binnen die sectie is hij leider van de groep mariene biotechnologie. Wijffels startte met zijn groep in 1997 dit nieuwe onderzoeksveld. Wijffels studeerde Milieuhygiëne in Wageningen en promoveerde daar in 1994. Hij maakt, vaak als bestuurslid, deel uit van diverse nationale en internationale gremia. In 2000 won hij de Millenniumprijs van de ministeries van EZ en OCenW in de categorie Natuurwetenschap: bioprocessen en bioproducten. In december 2004 kende NWO hem een omvangrijke Vici-subsidie toe, in het bijzonder voor zijn werk op het gebied van micro-algen.