Onderzoeksbehandeling Ruboxistaurin veelbelovend bij ........
Eli lilly and company
Onderzoeksbehandeling Ruboxistaurin veelbelovend bij verminderd optreden van blindheid
door diabetische retinopathie
WASHINGTON, June 11 /PRNewswire/ --
- Fase 3-gegevens gepresenteerd op 66e Scientific Sessions van de ADA
Eli Lilly and Company (NYSE: LLY) kondigde vandaag resultaten aan van een analyse van
samengevoegde gegevens van fase 3-onderzoeken die twee tot drie jaar duurden. Het
onderzoek toonde aan dat ruboxistaurin mesylate het risico op aanhoudend matig
gezichtsverlies met 41 vermindert in vergelijking tot een placebo bij patiënten met
matige tot ernstige, niet-proliferatieve diabetische retinopathie (DR). Gezichtsverlies
kwam bij slechts 6,1 procent van de patiënten voor die werden behandeld met
ruboxistaurin, vergeleken met 10,2 procent van de patiënten die werden behandeld met
een placebo (1). Ruboxistaurin is een onderzoeksmedicijn voor de behandeling van DR, een
diabetische oogaandoening.
De bevindingen werden gepresenteerd in een lezing op de 66e Scientific Sessions van de
Amerikaanse Diabetes Associatie (ADA) in Washington, DC. De resultaten werden opgenomen in
de nieuwe medicijnaanvraag (NDA) van Lilly bij de FDA van februari 2006.
"Deze gegevens tonen aan dat ruboxistaurin de potentie heeft de eerste orale
behandeling te worden waarbij specifiek het risico op gezichtsverlies door diabetische
retinopathie wordt verminderd," zegt dr. Lloyd Paul Aiello, MD, hoofd van het onderzoek,
directeur aan de Beetham Eye Institute & Section on Eye Research, Joslin Diabetes
Center en geassocieerd professor in de oogheelkunde aan de Harvard Medical School in
Boston, MA.
Details van het onderzoek
Gezichtsverlies (in het onderzoek gemeten als aanhoudend matig gezichtsverlies of
AMGV) trad in slechts 6,1 procent op bij patiënten die werden behandeld met
ruboxistaurin in vergelijking met 10,2 procent bij patiënten die werden behandeld
met een placebo. Dit is gelijk aan een relatieve risicovermindering van 41 procent
(P=0,011) gedurende drie jaar.
(1) Gezichtsverlies (AMGV) werd gedefinieerd als een dwingend verlies op de oogkaart dat
ten minste 6 maanden aanhield. (1)
Gevormd van gegevens van de PKC-DRS en PKC-DRS2-onderzoeken werden voor de
gecombineerde analyse totaal 813 patiënten onderzocht en behandeld met ruboxistaurin
(n=412) met een dosis van 32 mg per dag, of met een placebo (n=401). De analyse werd
afgeleid van twee van diverse centra afkomstige, willekeurige, placebogecontroleerde,
dubbelgemaskeerde, fase 3-onderzoeken die gelijk waren in ontwerp en implementatie (1).
In de analyse werd onderzocht of ruboxistaurin het risico op aanhoudende matige of
langetermijngezichtsverlies, veroorzaakt door diabetische retinopathie, kon verminderen.
(1) De patiënten leden aan matige of ernstige niet-proliferatieve diabetische
retinopathie aan het begin van het onderzoek.
(1) Het voordelige effect van ruboxistaurin werd niet nadelig beïnvloed door een
reductie in de progressie van de onderzoekspatiënten van niet-proliferatieve naar
proliferatieve diabetische retinopathie.
Klinische veiligheidsevaluatie
Een aparte analyse van de gegevens van 11 onderzoeken naar de veiligheid van
ruboxistaurin met een dosis van 32 mg per dag voor patiënten met ten minste
één diabetische microvasculaire complicatie (waaronder diabetische
retinopathie) werd eveneens op de Scientific Sessions van de ADA gepresenteerd. Er werd
geconcludeerd dat ruboxistaurin over het algemeen goed verdragen werd. Ernstige negatieve
effecten traden op bij 23,2 procent van de patiënten die met een placebo werden
behandeld, in vergelijking met 20,8 procent van de patiënten die ruboxistaurin
kregen. (3) Bovendien had ruboxistaurin geen invloed op de glucose of bloeddrukregeling.
(2) Deze gegevens werden opgenomen in een database voor klinische veiligheid tot vier
jaar, welke totaal 2.804 patiënten omvat met type 1 of type 2 diabetes, gecombineerd
met 11 fase 2- en fase 3, placebogecontroleerde, dubbelgemaskeerde onderzoeken. (3) De
enige negatieve bijwerking die tijdens de behandeling optrad en vaker dan of gelijk aan
twee procent voorkwam en in belangrijke mate meer voorkwam bij de groep die ruboxistaurin
kreeg, was indigestie. (3)
Over diabetische retinopathie
Diabetische retinopathie is een relatief gewone microvasculaire complicatie bij
personen met diabetes, wat kan leiden tot een plotselinge en verzwakkende impact op het
gezichtsvermogen. (3) In de Verenigde Staten hebben naar schatting 4,1 miljoen
volwassenen van 40 jaar en ouder diabetische retinopathie (40,3 van de mensen met
diabetes mellitus), waarvan 899.000 retinopathie hebben die het gezichtsvermogen bedreigd
(8,2). Voor mensen met het type 1 diabetes is het ruwe overwicht van diabetische
retinopathie ongeveer 80. (5)
Diabetische retinopathie is een erkende hoofdoorzaak van blindheid binnen de
beroepsbevolking, wat leidt tot enorme menselijke en financiële kosten.
(6,7) Toch is blindheid maar een deel van het verhaal. Zelfs milde gezichtsverlies kan
leiden tot moeilijkheden met lezen, autorijden, werk vinden en algemene mobiliteit, maar
ook tot een toegenomen risico op letsel door ongelukken. (8,9,10) Voor de
diabetespatiënt kan gezichtsverlies leiden tot bijkomende kwesties aangezien
functionele moeilijkheden de zelfhulpmogelijkheden van de patiënt verder beperken,
wat kan leiden tot verslechtering van de stofwisseling. (11)
Niet-proliferatieve diabetische retinopathie (NPDR) treedt op wanneer de kleinste
bloedvaten op het netvlies zijn beschadigd.(6) Patiënten met NPDR kunnen diabetisch
maculeus oedeem (DMO) ontwikkelen. Dit is de meest voorkomende oorzaak van
gezichtsverlies bij patiënten met NPDR.(8) DMO komt voor wanneer de macula (het
gebied rond het netvlies dat scherp zicht regelt) zwelt door vloeistofophoping.
In de meest gevorderde of proliferatieve fase van diabetische retinopathie (PDR)
groeien nieuwe bloedvaten op abnormale wijze van de achterkant van het oog (6) en kunnen
dientengevolge ernstig gezichtsverlies veroorzaken.(6)
Over Ruboxistaurin
Van ruboxistaurin is aangetoond dat het de overactiviteit van de proteïnekinase C
beta (PKC beta) beperkt. Bovendien is het de eerste van een nieuwe klasse samenstellingen
die onderzocht worden voor de behandeling van diabetische retinopathie.
In het laboratorium van George L. King, MD, onderzoeksdirecteur bij Joslin Diabetes
Center en professor in de medicijnen bij Harvard Medical School werd als eerste
voorgesteld dat de activiteit van PKC beta verantwoordelijk zou zijn voor de ontwikkeling
van diabetische retinopathie en andere microvasculaire beschadigingen die door diabetes
zijn veroorzaakt.
Lilly diende in februari 2006 een nieuwe medicijnaanvraag (of NDA) in om goedkeuring
te krijgen bij de U.S. Food and Drug Administration voor ruboxistaurin voor de
behandeling van diabetische retinopathie.
Leiderschap van Lilly in diabetes
Door een langdurige inzet voor diabeteszorg levert Lilly doorbraken in medicijnen aan
patiënten waardoor zij langer leven, gezonder zijn en een betere levenskwaliteit
hebben. Sinds 1923 is Lilly de industriële leider in pionierbehandelingen om
specialisten in de gezondheidszorg te helpen het leven van mensen met diabetes te
verbeteren. Lilly blijft onderzoek doen naar innovatieve medicijnen om de behoeften van
patiënten waaraan nu nog niet is voldaan, aan te pakken.
Over Lilly
Lilly, een toonaangevende innovatiegedreven firma, ontwikkelt een groeiend portfolio
van eersteklas en beste farmaceutische producten door het toepassen van de laatste
onderzoeksresultaten van zijn eigen mondiale laboratoria en van samenwerking met
vermaarde wetenschappelijke organisaties. Lilly heeft zijn hoofdkantoor in Indianapolis
in de VS en levert antwoorden
-- via medicijnen en informatie -- voor een aantal van 's werelds meest urgente medische
behoeften. Meer informatie over Lilly is beschikbaar op www.lilly.com.
Over Joslin Diabetes Center
Joslin Diabetis Center, gewijd aan het overwinnen van diabetes in al zijn
verschijningsvormen, is wereldleider op het gebied van diabetesonderzoek, zorg en
voorlichting. Joslin is een onafhankelijke non-profit organisatie die is opgericht in
1898 en is gelinieerd aan Harvard Medical School. Joslin Research is een team van meer
dan 300 mensen dat vooraan staat in het onderzoek gericht op het voorkomen en genezen van
diabetes. Joslin Clinic, gelinieerd aan Beth Israel Deaconess Medical Center in Boston,
het landelijke netwerk van Joslin Affiliated Programs en de honderden Joslin
voorlichtingsprogramma's die elk jaar aan klinische medici, onderzoekers en
patiënten worden aangeboden, stellen Joslin in staat innovatieve uitvindingen te
ontwikkelen, implementeren en delen. Deze vernieuwingen zijn van onschatbare waarde en
verbeteren het leven van mensen met diabetes. Voor meer informatie over Joslin, bel
+1-800-JOSLIN-1 of bezoek www.joslin.org.
Dit persbericht bevat toekomstgerichte verklaringen over de mogelijkheid van het
onderzoeksmedicijn ruboxistaurin voor de behandeling van diabetische retinopathie en
geeft Lilly's huidige overtuigingen weer. Echter, zoals met elk farmaceutisch product in
ontwikkeling, bestaan er belangrijke risico's en onzekerheden in het ontwikkelingsproces
en in wettelijk opzicht. Er bestaat geen garantie dat het product wettelijke goedkeuring
verkrijgt, of dat de wettelijke goedkeuring zal gelden voor de indicatie(s) die door het
bedrijf word(t)(en) verwacht. Verder is er geen garantie dat het product commercieel
succesvol zal zijn. Voor verdere discussie van deze en andere risico's en onzekerheden
kunt u het archief van Lilly inzien bij de U.S. Securities and Exchange Commission. Lilly
neemt geen verplichting op zich toekomstgerichte verklaringen bij te werken.
P-LLY
(1) Aiello, L, et al. Effect of Ruboxistaurin (RBX) on Diabetic Macular Edema (DME)
and Visual Loss: Meta-Analysis of the PKC-DRS and PKC-DRS2.
(2) King, G., et al. Evaluation of the clinical safety of the selective PKC beta
isoform inhibitor, ruboxistaurin, in patients with diabetic microvascular complications.
(3) Ciulla, et al. Diabetes Care, 26:2653-2664 (2003).
(4) Kempen, et al.Arch Ophthalmol, 122:552-563 (2004).
(5) Roy, et al. Arch Ophthalmol, 122:546-551 (2004).
(6) The Centers for Disease Control and Prevention. National Diabetes Fact Sheet:
General Information and National Estimates on Diabetes in the United States, 2000. Te
bekijken op:
www.cdc.gov/diabetes/pubs/estimates.htm. Ingezien op 3 mei 2006.
(7) Stefansson, et al. Acta Ophthalmol, 78:374-385 (2000).
(8) Wulsin, et al. Psychomatic Medicine, 53:109-117 (1991).
(9) Coyne et al. Family Practice, 21:445-451 (2004).
(10) Legood et al Injury Prevention 8:155-160 (2002)
(11) Bernbaum, et al. Diabetes Care, 11:551-557 (1988).
(Logo: www.newscom.com/cgi-bin/prnh/20031219/LLYLOGO )