Platform "Stop de inburgeringsplicht"
Postbus 901
7400 AX Deventer
website: www.stopdeinburgeringsplicht.nl
mail: info@stopdeinburgeringsplicht.nl
De Wet Inburgering moet van tafel!
Een kritische analyse van het voorstel voor de Wet Inburgering
Rapport ter aanbieding aan de fracties van de Tweede Kamer
d.d. 12 juni 2006
Inhoud
Inleiding
---
Hoofdstuk 1. Argumenten tegen de
inburgeringsplicht
4
Hoofdstuk 2. Het manifest tegen de
inburgeringsplicht
8
Bijlage: Ondertekenaars van het "Manifest tegen de
inburgeringsplicht. 10
Voor kosteloze en vrijwillige taallessen"
Inleiding
Binnenkort gaat uw Kamer het kabinetsvoorstel voor de Wet Inburgering
(WI) behandelen. Het kabinet wil deze wet, die ingrijpende gevolgen
gaat hebben voor honderdduizenden burgers van Nederland, per 1 januari
2007 invoeren.
Samengevat komt de WI erop neer dat grote groepen burgers met een
buitenlandse afkomst gedwongen zullen worden tot het volgen van
inburgeringscursussen en het behalen van een examen binnen een
bepaalde termijn, op eigen kosten en op straffe van boetes en
verblijfsrechtelijke sancties.
Ter voorbereiding van de wetsbehandeling heeft uw Kamer het bedrijf
BMC de opdracht gegeven om de uitvoeringsrisico's van de WI in beeld
te brengen. Op 16 mei 2006 heeft BMC de resultaten van zijn analyse,
weergegeven in het rapport Risicoanalyse met betrekking tot de
uitvoering van het voorstel voor de Wet Inburgering, aangeboden aan uw
Kamer. Het rapport wijst met name op de risico's op praktisch,
juridisch en financieel vlak.
In het onderhavige rapport, De Wet Inburgering moet van tafel! Een
kritische analyse van het voorstel voor de Wet Inburgering, willen
wij, het platform "Stop de inburgeringsplicht", onze argumenten tegen
de WI aan u voorleggen. Dit platform bestaat uit een tiental
anti-racistische (zelf)organisaties en heeft al diverse acties tegen
de WI op zijn naam staan. Onze argumenten zijn eerder verwoord in en
gebaseerd op het door ons platform opgestelde "Manifest tegen de
inburgeringsplicht. Voor kosteloze en vrijwillige taallessen" dat door
ruim 1.800 individuen en 120 maatschappelijke organisaties is
ondertekend. Dit manifest en een lijst met ondertekenaars
(organisaties en individuen) kunt u verderop in dit rapport vinden.
Deze informatie is ook na te lezen op onze website
www.stopdeinburgeringsplicht.nl.
In het voorliggende rapport gaan wij niet inhoudelijk in op de analyse
van BMC of mogelijk aanvullende uitvoeringsrisico's. Onze analyse is
een alternatieve analyse. Wij zijn namelijk van mening dat de WI nooit
aangenomen en uitgevoerd mag worden. De WI moet compleet van tafel.
Het platform "Stop de inburgeringsplicht" probeert alleen consequente
en principiële anti-racistische kritiek op de inburgeringsdwang te
formuleren, en geen argumenten te gebruiken die op termijn ingezet
zouden kunnen worden bij de verfijning, perfectionering en uitbreiding
van de inburgeringsplicht. Dat zijn in onze ogen argumenten die wijzen
op technische tekortkomingen van het stelsel, argumenten die
betrekking hebben op de gekozen doelgroep, die benadrukken dat
gedwongen inburgering niet zal werken en geen goede resultaten zal
afwerpen of die gericht zijn op een betere cursusinhoud.
Dit rapport bestaat uit twee hoofdstukken. In hoofdstuk 1 geven wij
bondig onze argumenten tegen de WI en de inburgeringsplicht weer. In
hoofdstuk 2 hebben wij het betreffende manifest opgenomen, met in de
bijlagen de namen van de organisaties en personen die dit document
hebben ondertekend.
Wij hopen dat u onze argumenten en zienswijze zult betrekken bij de
beraadslagingen over de WI.
Platform "Stop de inburgeringsplicht"
Postbus 901
7400 AX Deventer
E info@stopdeinburgeringsplicht.nl
W www.stopdeinburgeringsplicht.nl
T 071-512 7619 (maandag t/m vrijdag 14.00-17.00 uur)
Hoofdstuk 1. Argumenten tegen de inburgeringsplicht
De inburgeringsplicht is nationalistisch
De inburgeringsplicht dwingt niet-westerse allochtonen om zich aan te
passen aan "de Nederlandse cultuur", die echter niet bestaat. Er
bestaat wel een hele reeks conservatieve en liberale normen en waarden
die de overheid wil opleggen aan allochtonen. Het gaat daarbij om een
cultuur van arbeidsethos en consumentisme, van gezinsdenken,
individualisme en eigen verantwoordelijkheid, en gehoorzaamheid aan de
autoriteiten. Dat politici en bestuurders zo'n beschavingsoffensief
nodig achten, geeft al aan dat veel inwoners van Nederland -
allochtoon en autochtoon - er een heel andere levenshouding op na
houden. In werkelijkheid bestaan er in elk land - ook in Nederland -
vele zich continu ontwikkelende subculturen, en iedereen maakt in
verschillende levensfasen deel uit van meerdere daarvan. Subculturen
hangen meestal samen met maatschappelijke posities, en nauwelijks met
nationaliteiten. Zo zullen bijvoorbeeld twee arbeiders uit
verschillende landen veel meer met elkaar gemeen hebben dan elk van
hen met zijn eigen baas.
"De Nederlandse cultuur" zou superieur zijn aan die van niet-westerse
landen. Door problemen, zoals bijvoorbeeld religieus fanatisme,
vrouwenonderdrukking en antisemitisme, eenzijdig aan andere culturen
te koppelen, probeert men "de Nederlandse cultuur" er goed vanaf te
laten komen. Maar met de Nederlandse driekleur in de hand zijn juist
altijd vrouwenonderdrukking, kolonialisme, slavernij, racisme en
uitbuiting rechtgepraat. De Nederlandse geschiedenis is er echter ook
een van verzet daartegen.
De inburgeringsplicht is racistisch
De inburgeringsplicht geldt specifiek voor niet-westerse allochtonen
tussen de 16 en 65 jaar met een verblijfsvergunning en voor bepaalde
groepen genaturaliseerde Nederlanders in die leeftijdscategorie. Het
voorstel voor een inburgeringsplicht getuigt niet van een kabinet dat
zijn burgers gelijk wil behandelen. Immers, ook onder autochtonen
bestaan omvangrijke lagen die onvoldoende (kunnen) participeren in de
samenleving. Onderzoek heeft aangetoond dat 10% van de volwassen
autochtonen functioneel analfabeet is. Middels grootscheepse campagnes
probeert het kabinet deze groep weer in de schoolbanken te krijgen, op
vrijwillige basis en zonder kosten voor de deelnemers. Datzelfde
kabinet wil oudkomers, die gewone burgers zijn van dit land, echter
via wetgeving dwingen tot deelname aan inburgeringscursussen die ze
ook nog eens zelf moeten bekostigen.
Wij vinden het zeer verontrustend dat deelname aan en succesvolle
afronding van inburgeringscursussen gezien kunnen gaan worden als een
voorwaarde om te mogen participeren in de samenleving. Met deze
plannen draagt het kabinet bij aan de totstandkoming van een
legitimatie voor openlijke discriminatie. Het is bijvoorbeeld goed
denkbaar dat werkgevers sollicitanten met een buitenlandse afkomst
gaan afwijzen op grond van het feit dat zij hun inburgeringsexamen
(nog) niet hebben gehaald.
De inburgeringsplicht is onredelijk
De voormalige gastarbeiders uit Marokko, Turkije en andere
niet-westerse landen en hun kinderen, de zogenaamde tweede generatie,
hebben een groot aandeel in de opbouw van de welvaart van onze
samenleving. Op uitnodiging van Nederland hebben zij zich hier
gevestigd en hard gewerkt aan de ontwikkeling van dit land, onder
erbarmelijke omstandigheden en vooral in de sectoren met de zwaarste
en smerigste banen. Decennialang heeft de overheid geen oog gehad voor
de situatie van deze immigranten en onvoldoende gezorgd voor
mogelijkheden om de taal te leren en te participeren: 'Werken, werken,
en nog eens werken' was de boodschap.
Nu worden deze oudkomers, vaak mensen op leeftijd, als het aan het
kabinet ligt geconfronteerd met een inburgeringsplicht. Oudkomers
worden wettelijk verplicht om op eigen kosten de Nederlandse taal te
leren. Ook moeten zij binnen vijf jaar een examen halen en daarmee
aantonen de taal voldoende te beheersen. Lukt dit niet binnen deze
termijn, dan dreigt een bestuurlijke boete. Dat is volgens ons
werkelijk stank voor dank!
Overigens kunnen bepaalde groepen, zoals uitkeringsgerechtigden, in de
plannen van het kabinet `volstaan' met het betalen van een eigen
bijdrage voor hun inburgeringstraject, maar de overige verplichtingen
blijven ook voor deze groepen gelden.
De inburgeringsplicht is overbodig
De inburgeringsplicht is overbodig. Dat is nog een reden waarom dit
voorstel onmiddellijk van tafel moet. Al jarenlang bestaan er in de
grote steden wachtlijsten voor Nederlands taalonderwijs die aantonen
dat de vraag naar taalonderricht groter is dan het aanbod. Waarom
oudkomers bij wet dwingen tot inburgering als de belangstelling ervoor
zo groot is? Zo groot zelfs dat de overheid de vraag niet aankan.
De inburgeringsplicht zal de schuldenproblematiek doen toenemen
Beslist niet onbelangrijk: de inburgeringsplicht brengt zware
financiële lasten met zich mee voor oudkomers. Als het aan het kabinet
ligt moeten zij de zeer hoge kosten van een inburgeringstraject
(ongeveer EUR 6.000,-) zelf betalen, eventueel via een lening. Een
deel van de gemaakte kosten (maximaal EUR 3.000,-) kan weliswaar
teruggekregen worden wanneer de inburgeraar het examen binnen drie
jaar haalt, maar dit neemt niet weg dat dit stelsel hoe dan ook een
onacceptabele aanslag betekent op de portemonnee van een kwetsbare
groep mensen met een toch al geringe draagkracht en een relatief hoge
mate van schuldenproblematiek, en daarmee leidt tot een cumulatie van
financiële problemen.
Sommige groepen inburgeraars krijgen een cursusaanbod van de gemeente.
Zij kunnen `volstaan' met het betalen van een eigen bijdrage van EUR
270,-. Veel mensen kunnen echter ook dit bedrag niet zomaar missen.
De inburgeringsplicht is vrouwonvriendelijk
Vaak wordt gesteld dat de inburgeringsplicht goed zal uitpakken voor
niet-westerse allochtone vrouwen die anders van hun echtgenoten niet
naar een inburgeringscursus mogen. Dat argument wordt er met de haren
bijgesleept. Zulke vrouwenonderdrukking komt namelijk in zowel
allochtone als autochtone kringen voor. Het is racistisch om dan een
dwangmiddel in te zetten dat uitsluitend niet-westerse allochtonen
treft. Zulk beleid staat in een lange paternalistische traditie. Al in
de koloniale tijd beweerde de Nederlandse staat beschaving te brengen
in Indonesië door bevrijding van de vrouwen uit de handen van hun
gewelddadige mannen. Dat destijds vrouwen in Nederland ook nog zwaar
werden achtergesteld - zeker binnen het huwelijk -, lieten de
koloniale overheersers buiten beschouwing.
Werkelijke emancipatie kan helemaal niet via overheidsdwang tot stand
komen, maar slechts via strijd van onderop. Dat sommige niet-westerse
allochtone vrouwen niet naar taalles gaan zou daarbij wel eens veel
minder veroorzaakt kunnen worden door hun echtgenoten dan door de
materiële omstandigheden waaronder ze moeten leven. Misschien zijn
veel van de vrouwen moe van het zware en slecht betaalde werk dat ze
naast hun huishouden moeten doen om het hoofd boven water te houden.
Misschien is er geen goede en betaalbare kinderopvang. Misschien zijn
de taallessen te ver weg. Wie deze vrouwen werkelijk wil steunen moet
daar eveneens iets aan verbeteren. Daarbij zou dwang uitoefenen op
vrouwen die mogelijk ook al onder druk van hun man staan, hun positie
nog verder kunnen verslechteren en hun zelfvertrouwen nog kunnen
verminderen.
De WI is veel minder positief voor vrouwen dan wordt gesteld. De wet
is eerder vrouwonvriendelijk. Huwelijksmigranten krijgen in deze wet
namelijk geen zelfstandige verblijfsvergunning zolang zij het
inburgeringsexamen niet hebben behaald. Dat maakt vrouwen zeker niet
onafhankelijker.
De inburgeringsplicht gaat religieus fundamentalisme niet tegen
Religieus fundamentalisme moet bestreden worden, zowel onder
allochtonen als onder autochtonen. Maar dat kan alleen via een linkse
en feministische bevrijdingsstrijd van onderop, en via solidariteit
met progressieve bewegingen die door fundamentalisten worden
onderdrukt. De Nederlandse overheid lijkt weinig moeite te hebben met
het christenfundamentalisme, want met het wapen van de inburgering
richt men zich uitsluitend tegen moslims. In feite is bestrijding van
het terrorisme er met de haren bijgesleept en is het geen serieus doel
van de inburgering. Bij velen, ook bij de overheid, is het bekend dat
inburgeringscursussen nauwelijks invloed zullen hebben op
moslimfundamentalisten. Het zijn meestal geen nieuwkomers en ze zijn
over het algemeen al prima bekend met wat men "de Nederlandse cultuur"
noemt. Een inburgeringscursus zal hen daarbij ook nauwelijks van hun
politieke geloof afbrengen. Niet zozeer de inhoud van de cursussen zal
blijven hangen, maar vooral het paternalisme van het gehele
inburgeringsprogramma. Het stellen van inburgeringsvoorwaarden om er
werkelijk bij te mogen horen, zal hen nog meer het gevoel geven niet
welkom te zijn.
De activiteiten van de IB-Groep bij de uitvoering van de
inburgeringsplicht zullen leiden tot stigmatisering
De IB-Groep gaat een landelijke databank aanleggen met daarin zowat
alle niet-westerse allochtonen (het Bestand Potentiële
Inburgeringsplichtigen) waarmee gemeenten inburgeringsplichtigen
kunnen opsporen. Daarnaast gaat de IB-Groep ook een gigantische
databank opzetten waarin men voor de gemeenten de vorderingen van alle
inburgeraars gaat bijhouden (het Informatiesysteem Inburgering). Via
deze computersystemen worden hele groepen inwoners van Nederland
gebrandmerkt als personen die nog niet volwaardig kunnen deelnemen aan
de samenleving, als een soort tweederangsburgers die hun lesje
integratie nog niet hebben geleerd.
Nederlands leren en participeren is ook zonder dwang mogelijk
De kwestie van het Nederlands spreken is sinds enige jaren ten
onrechte volledig opgeklopt. Politici en opiniemakers doen
tegenwoordig alsof de slechte maatschappelijke positie van
niet-westerse allochtonen veroorzaakt wordt doordat ze de taal niet
goed zouden kunnen spreken. Racisme en uitbuiting worden niet meer
genoemd, laat staan bestreden. Zo krijgen de niet-westerse allochtonen
zelf de schuld van hun achtergestelde positie.
Wanneer het kabinet het heeft over participatie in de samenleving
wordt in feite participatie op de arbeidsmarkt bedoeld. Want
genaturaliseerde allochtonen met een baan hoeven volgens de WI niet in
te burgeren. Participatie zou echter veel progressiever uitgelegd
moeten worden. Het is inderdaad handig als mensen elkaar onderling
kunnen verstaan, maar dan vooral ook om samen een vuist te kunnen
maken voor gelijke rechten en niet tegen elkaar uitgespeeld te kunnen
worden. Samen strijden is de beste integratie. En aangezien hier het
meest Nederlands gesproken wordt, is het wel erg belangrijk om die
taal te leren. Daarom zou de overheid voor voldoende goede, kosteloze
en vrijwillige taalcursussen moeten zorgen. Participatie betekent
verder ook een einde aan de segregatie via zwarte scholen en arme
wijken, en een einde aan het racisme op de arbeidsmarkt, maar daar
wordt nauwelijks over gesproken.
De inburgeringsplicht maakt Nederland minder leefbaar voor
(allochtone) burgers
De kabinetsplannen voor een inburgeringsplicht vormen de meest
omvangrijke en meest verstrekkende aanval op de rechten en positie van
migranten in veertig jaar tijd. De WI vormt samen met andere ingrepen
een totaalpakket van maatregelen gericht tegen de rechten en
verworvenheden van etnische minderheden. Zo zijn naast het
wetsvoorstel voor de invoering van de inburgeringsplicht de leges voor
verblijfsvergunningen drastisch verhoogd, is de identificatieplicht
uitgebreid en is met de invoering van de Wet Inburgering Buitenland
het recht op gezinsleven ernstig ingeperkt. Het is juist deze
opeenstapeling van maatregelen, gecombineerd met een migrantvijandig
klimaat, die Nederland steeds minder leefbaar maakt voor allochtonen
en op zorgwekkende wijze het gevoel van `wij en zij' versterkt.
Hoofdstuk 2. Het manifest tegen de inburgeringsplicht
Onderstaand manifest, dat is opgesteld door het platform "Stop de
inburgeringsplicht", is door 120 maatschappelijke organisaties en ruim
1.800 individuen ondertekend. Onder de organisaties bevinden zich
onder meer migrantenverenigingen, vrouwen- en jongerenorganisaties,
anti-racistische groepen, politieke partijen en gemeenteraadsfracties.
De individuen die het manifest steunen, vormen eveneens een zeer
diverse groep: mannen en vrouwen, bekende Nederlanders en minder
bekende Nederlanders, jong en oud, allochtoon en autochtoon uit heel
het land. Een volledige weergave van deze organisaties en individuen
is opgenomen in de bijlage.
Manifest tegen de inburgeringsplicht
Voor kosteloze en vrijwillige taallessen
Vanuit het perspectief van migranten en hun nakomelingen begint het
beleid van het kabinet-Balkenende steeds zorgwekkendere vormen aan te
nemen. Met minister Verdonk in de voorste linie voert dit kabinet de
ene aanval na de andere uit op de rechten en verworvenheden van
etnische minderheden. De inburgeringsplicht die zij wil invoeren voor
oudkomers - migranten die al langere tijd in Nederland wonen - is
daarvan de meest ingrijpende en onredelijke. In dit manifest willen
wij, ondergetekende maatschappelijke organisaties en individuen die
zich zorgen maken over de toon en inhoud van het kabinetsbeleid, ons
afkeuren uitspreken over deze plannen voor een op dwang gebaseerd
inburgeringsstelsel.
De voormalige gastarbeiders uit Marokko, Turkije en andere
niet-westerse landen en hun kinderen, de zogenaamde tweede generatie,
hebben een groot aandeel in de opbouw van de welvaart van onze
samenleving. Op uitnodiging van Nederland hebben zij zich hier
gevestigd en keihard gewerkt aan de ontwikkeling van dit land, onder
erbarmelijke omstandigheden en vooral in de sectoren met de zwaarste
en smerigste banen. Decennialang heeft de overheid geen oog gehad voor
de situatie van deze immigranten en onvoldoende gezorgd voor
mogelijkheden om de taal te leren en te participeren: 'Werken, werken,
en nog eens werken' was de boodschap.
Nu worden deze oudkomers, vaak mensen op leeftijd, als het aan het
kabinet ligt geconfronteerd met een inburgeringsplicht. Dit houdt in
dat oudkomers wettelijk worden verplicht om op eigen kosten de
Nederlandse taal te leren. Ook moeten zij binnen vijf jaar een examen
halen en daarmee aantonen de taal voldoende te beheersen. Lukt dit
niet binnen deze termijn, dan dreigt een bestuurlijke boete. Dat is
volgens ons werkelijk stank voor dank!
Overigens kunnen bepaalde groepen, zoals uitkeringsgerechtigden, in de
plannen van het kabinet volstaan met het betalen van een eigen
bijdrage voor hun inburgeringstraject, maar de overige verplichtingen
blijven ook voor deze groepen gelden.
Discriminatie
Wij vinden de inburgeringsplicht discriminerend. De plicht geldt
specifiek voor allochtonen tussen de 16 en 65 jaar die op basis van
een verblijfsvergunning in Nederland wonen of zijn genaturaliseerd tot
Nederlander en niet gedurende acht jaar van de leerplichtige leeftijd
in Nederland hebben gewoond. Het voorstel voor een inburgeringsplicht
getuigt naar onze mening niet van een kabinet dat zijn burgers gelijk
wil behandelen. Immers, ook onder autochtonen bestaan omvangrijke
lagen die onvoldoende (kunnen) participeren in de samenleving.
Onderzoek heeft aangetoond dat 10% van de volwassen autochtonen
functioneel analfabeet is. Middels grootscheepse campagnes probeert
het kabinet deze groep weer in de schoolbanken te krijgen, op
vrijwillige basis en zonder kosten voor de deelnemers. Datzelfde
kabinet wil oudkomers, die gewone burgers zijn van dit land, echter
via wetgeving dwingen tot deelname aan inburgeringscursussen die ze
ook nog eens zelf moeten bekostigen.
Wij vinden het zeer verontrustend dat deelname aan en succesvolle
afronding van inburgeringscursussen gezien kunnen gaan worden als een
voorwaarde om te mogen participeren in de samenleving. Met deze
plannen draagt het kabinet bij aan de totstandkoming van een
legitimatie voor openlijke discriminatie. Het is bijvoorbeeld goed
denkbaar dat werkgevers sollicitanten met een buitenlandse afkomst
gaan afwijzen op grond van het feit dat zij hun inburgeringsexamen
(nog) niet hebben gehaald.
Ook is de inburgeringsplicht in onze ogen overbodig. Dat is nog een
reden waarom dit voorstel onmiddellijk van tafel moet. Al jarenlang
bestaan er in de grote steden wachtlijsten voor Nederlands
taalonderwijs die aantonen dat de vraag naar taalonderricht groter is
dan het aanbod. Waarom oudkomers bij wet dwingen tot inburgering als
de belangstelling ervoor zo groot is? Zo groot zelfs dat de overheid
de vraag niet aankan.
En beslist niet onbelangrijk: de inburgeringsplicht brengt zware
financiële lasten met zich mee voor oudkomers. Als het aan het kabinet
ligt moeten zij de zeer hoge kosten van een inburgeringstraject
(ongeveer EUR 5.000) zelf betalen, eventueel via een lening. Een deel
van de gemaakte kosten kan weliswaar teruggekregen worden wanneer de
oudkomer het examen binnen drie jaar haalt, maar dit neemt niet weg
dat dit stelsel hoe dan ook een onacceptabele aanslag betekent op de
portemonnee van een kwetsbare groep mensen met een toch al geringe
draagkracht en een relatief hoge mate van schuldenproblematiek, en
daarmee leidt tot een cumulatie van financiële problemen.
Voor vrijwillige en kosteloze taallessen
De kabinetsplannen voor een inburgeringsplicht vormen de meest
omvangrijke en meest verstrekkende aanval op het evenwicht tussen
rechten en plichten van migranten in veertig jaar tijd. Daarom roepen
wij eenieder, 'allochtoon' en 'autochtoon', op om zowel landelijk als
lokaal initiatieven te ontplooien teneinde te protesteren tegen deze
kabinetsvoorstellen. Het is belangrijk om nu te strijden tegen dwang
en discriminatie. Een bijzondere verantwoordelijkheid is daarbij
weggelegd voor zelforganisaties. Nú moeten zelforganisaties hun rol
als belangenbehartigers waarmaken, zowel middels voorlichting van hun
achterbannen als door middel van het mede opzetten van protestacties.
Wij willen benadrukken dat wij beslist niet tegen taallessen zijn. De
Nederlandse taal is in onze visie een belangrijk instrument om
daadwerkelijke maatschappelijke participatie door migranten mogelijk
te maken. Echter, om redenen die wij hierboven hebben omschreven,
keren wij ons tegen een stelsel dat gebaseerd is op discriminerende
aannames, dwang, sancties en hoge kosten voor deelnemers. Wij pleiten
voor een fatsoenlijk beleid, dat wil zeggen voor kwantitatief en
kwalitatief voldoende, kosteloze en vrijwillig volgbare taalcursussen.
Bijlage: Ondertekenaars van het "Manifest tegen de inburgeringsplicht.
Voor kosteloze en vrijwillige taallessen"
Het manifest is ondertekend door de volgende organisaties:
Organisatie
Plaats
AKSI
Deventer
Algemene Belangenvereniging Turkse Werknemers (ABTW)
Deventer
Democratische Vereniging van de Turkse gemeenschap in Oss (ODTD)
Oss
Democratische Volksvereniging (DHD)
Nijmegen
De Fabel van de Illegaal
Leiden
Euro-Mediterraan Centrum Migratie en Ontwikkeling (Emcemo)
Amsterdam
Federatie van Democratische Verenigingen van Arbeiders uit Turkije in
Nederland (DIDF)
Amsterdam
Federatie van Turkse Democratische Verenigingen in Twente (FTDVT)
Enschede
Komitee Marokkaanse Arbeiders Nederland (KMAN)
Amsterdam
Marokkaans Initiatief
Amsterdam
Samenwerkende Democratische Organisaties (SDO)
Enschede
Stedelijke Marokkaanse Raad (SMR)
Amsterdam
Stichting Aknarij
Amsterdam
Stichting Buitenlandse Partner
Den Haag
Stichting Gökkusagi
Nijmegen
Stichting Yanyana
Amsterdam
Werkgroep Vluchtelingen Vrij (WVV)
Groningen
Press4all
Franeker
Stichting Al Dawa Al Islamia
Utrecht
Stichting El Moslimen El Matakhine
Zeist
Stichting Milli Görüs Utrecht
Utrecht
Stichting Islamitisch Onderwijs Utrecht (SIOU)
Utrecht
Democratische Vereniging van Arbeiders uit Turkije in Oldenzaal
(OTDIB)
Oldenzaal
Multicultural Student Union Mosaic
Eindhoven
Marokkaans Comité Kruiskamp
Den Bosch
Vluchtelingenwerk Den Bosch
Den Bosch
Stichting Marokkaans Activiteiten Centrum
Venlo
Turkse Vrouwenvereniging Eindhoven (ETKB)
Eindhoven
Alevitische Cultuur en Solidariteitsvereniging
Huizen
Stichting Alevitische Cemevi
Huizen
Alevitische Bektasi Culturele Vereniging Hilversum
Hilversum
Stichting Marokkaanse Ouderen Nijmegen
Nijmegen
Stichting Contactgroep Allochtonen
Helmond
Flexmens Magazine
Amsterdam
Werkgroep Avenir
Haarlem
Marokkaanse Vrouwen Vereniging Nederland
Amsterdam
Samen Tegen Racisme
Amsterdam
AFA-Nijmegen
Nijmegen
Stichting Turkse Kunst en Kultuur
Den Haag
Stichting Turks Cultureel Centrum Leidschendam
Leidschendam
Werkgroep Vluchtalarm Maastricht
Maastricht
Stichting Turkse Ouderen Nijmegen
Nijmegen
Stichting Hittiten Natuurschoon Millennium
Oss
Stichting Asielvragers Groningen
Groningen
Arabische Oudercommissie Amsterdam
Amsterdam
GroenLinks Arnhem
Arnhem
Stichting Duurzame Ontwikkeling en Solidariteit
Amsterdam
Internationaal Cultureel Ontmoetingscentrum
Arnhem
GroenLinks gemeenteraadsfractie Oss
Oss
ROOD, jongeren in de SP
Rotterdam
3C Uitgeverij
Velp (Gld.)
Federatie van Arbeiders uit Turkije in Nederland (HTIF)
Schiedam
Nieuwe Democratische Jeugd (YDG)
Duisburg
Widad - Vlaanderen
Roeselare (B)
Platform Buitenlanders Rijnmond
Rotterdam
Muzikaal Poëtisch trio Trias Politica
Spijkenisse
Almawadda/buurtvaders
Amsterdam
Stichting Avanço
Rotterdam
Kleintje Muurkrant
Den Bosch
PRIME
Den Haag
Arbeidersunie Oss (EBO)
Oss
Nijmeegse Alevietenvereniging (NAD)
Nijmegen
Stichting Hertogenwijk
Tiel
Stichting Ser - Ak
Nijmegen
Turkse Islamitische Culturele Vereniging
Tilburg
Akorense Vereniging Nederland
Amsterdam
SEVA
Den Haag
Platform Allemaal Anders, Allemaal Gelijk
Amsterdam
Stichting UNITED for Intercultural Action - European network against
nationalism, racism, fascism
Amsterdam
Ö.D.K. Özgürlük Dayanisma Koordinasyonu
Amsterdam
Turkse Jongeren Vereniging DIYALOG
Den Bosch
Socialistische organisatie Offensief
Amsterdam
AmsterdamAnders/De Groenen
Amsterdam
Buro Rehber
Deventer
Talent Arbeidsmarktburo
Arnhem
Stichting Turkse Gemeenschap Tilburg
Tilburg
Stichting Bayanihan - Filippijnse Vrouwen Centrum
Utrecht
Landelijk Steunpunt Fiets
Tilburg
Steungroep Wessam
Amsterdam
Werkgroep Turkse Ouderen
Enschede
Stichting Allochtone Ouderen Almelo (SAOA)
Almelo
Koerdische Studentenvereniging
Nijmegen
Centrum Buitenlandse Vrouwen (CBV)
Tilburg
Politiek Infocentrum Wageningen
Wageningen
ASKV Steunpunt Vluchtelingen
Amsterdam
Internationale Socialisten (IS)
Amsterdam
Commission for Filipino Migrant Workers
Amsterdam
Stichting Turkse Ouderen
Deventer
Turks-Nederlandse Mensenrechtenvereniging (TUHID)
Rotterdam
Nederlands - Filippijnse Solidariteitsbeweging
Amsterdam
Biseng Coordination & Roja Medya Actiegroep
Den Haag
Stichting Centrum Pakistaanse Gemeenschap in Nederland
Amsterdam
Werkplaats Linkse Analyse Biopolitiek
Wageningen
GroenLinks Nijmegen
Nijmegen
Amsterdams Comité Witte Illegalen
Amsterdam
Iraanse Studenten Associatie - Holland
Amsterdam
Galip Tiyazro Produktie
Rotterdam
Socialistische Partij
Rotterdam
GroenLinks gemeenteraadsfractie Spijkenisse
Spijkenisse
Turkse Arbeidersvereniging in Nederland (HTIB)
Amsterdam
Socialistische Alternatieve Politiek (SAP)
Rotterdam
Stichting Searchweb
Amsterdam
Advocatenkantoor Dogan
Oosterhout (Gld.)
Vereniging Brong Kyempem
Den Haag
Anti Interventie Komitee
Den Haag
Stichting het Inter-lokaal
Nijmegen
Haags Vredesplatform
Den Haag
Internationaal Vrouwencentrum (IVC)
Oss
Onbegrensd
Arnhem
Marte Nostro
Arnhem
Stichting Minority's
Amsterdam
Stichting Irshad
Ede
Vluchtelingenwerk Vught
Vught
Allochtonen Weblog
Amsterdam
Stichting Noemidia
Venlo
Stichting Anoual
Westland
Advies, Onderzoek en Migratievraagstukken (AOM)
Haarlem
GroenLinks Tweede-Kamerfractie
Den Haag
Deeez!
Amersfoort
Limburgse Islamitische Raad
Sittard
Kopieën van de lijsten met individuele ondertekenaars van het manifest
worden op 12 juni 2006 aan de Tweede Kamer aangeboden.