Bekend maakt bemind? Het College voor Accreditering Huisartsen (CvAH)
Wie de werkzaamheden van het College van Accreditering van Huisartsen (CvAH) kent waardeert deze ook. Het College is onderdeel van de KNMG en heeft een onafhankelijke positie. Velen kennen de werkzaamheden van het CvAH niet of onvoldoende. Dat geldt vooral voor cursusbezoekende huisartsen. Uit die hoek komen ook de meeste minder positieve geluiden. Dat is een van de belangrijkste conclusies uit het imago-onderzoek 2006 van het CvAH.
Het CvAH kreeg de afgelopen jaren soms negatieve reacties, zowel van aanbieders van activiteiten op het gebied van deskundigheid als van individuele huisartsen met vragen over hun eigen nascholing. Naar aanleiding hiervan heeft het CvAH een onderzoek laten doen naar de eigen bekendheid, beoordeling, waardering, kortom het imago van het CvAH. Drie groepen zijn voor dit onderzoek benaderd: de groep nascholingaanbieders, de groep opvolgers van de voormalige Werkgroepen Deskundigheidsbevordering Huisartsen (WDH) en huisartsen die afnemer zijn van geaccrediteerde deskundigheidsbevordering en daarom geen directe relatie met het CvAH hebben.
Uitslag onderzoek
Uit het onderzoeksrapport 'De beeldvorming rond het CvAH, 2006', blijkt onder andere dat het CvAH relatief onbekend is: 62% van de ondervraagden geeft aan het college niet of nauwelijks te kennen. Vooral praktiserende huisartsen kennen het niet. Naarmate de deelnemers aan het onderzoek verder af staan van het CvAH, is het beeld minder positief. De deelnemers die regelmatig contact met het college hebben zijn positiever.
Positief
Het overgrote deel van alle ondervraagden is van mening dat het bestaansrecht van het CvAH vaststaat, dat het professioneel, zorgvuldig en integer is. Zij vinden dat de stafmedewerkers behulpzaam en deskundig zijn en dat het college belangrijk is voor het borgen van kwaliteit van deskundigheidsbevordering. Deze groep noemt als sterk positief punt van het college de behulpzame houding van de stafmedewerkers, de beoordelaars.
Negatief
De deelnemers aan het onderzoek die niet tevreden zijn hebben als kritiek dat het CvAH bureaucratisch werkt en traag is. Zij vinden het college star en weinig klantgericht. Eenderde van de deelnemers vindt het duur. Dat vinden ook praktiserende huisartsen die niet voor de diensten van het CvAH betalen. Verder vindt men het CvAH onvindbaar. Men weet niet precies wat de positie van het college is en wat hun relatie is met de beroepsgroep huisartsen. Ook het beoordelingskader voor accreditatie is voor velen niet duidelijk.
Imago
Het imago van het CvAH bij huisartsen is niet positief, de onbekendheid is groot, zo groot dat verwarring met de HVRC (registratiecommissie voor huisartsen, verpleeghuisartsen en artsen voor verstandelijk gehandicapten) regelmatig voorkomt. Ook de ontevreden aanbieders hebben een kritisch beeld van het CvAH, maar vrijwel allen zijn er uiteindelijk positief over. In cijfer haalt het CvAH een voldoende tot ruime voldoende.
Wat te doen?
Zichtbaarheid is het sleutelwoord. Het CvAH denkt na over de vorm. Het College gaat ervan uit dat KNMG, LHV en NHG ook in eigen belang aan deze zichtbaarheid bijdragen.
Geïnteresseerden kunnen een verslag van het onderzoek vinden via de website van het CvAH: