Groen!

Brussel, 7 juni 2006

Zondebokken vinden is blijkbaar makkelijker dan jobs creëren: Groen! verwerpt stigmatiserend discours van Somers

Na het opbod rond het kindergeld en schoolpremies is het vandaag de beurt aan het opbod rond werkloosheid. Met de verkiezingen van 2007 in aantocht leeft paars meer dan ooit van een aankondigingspolitiek. Met zijn voorstellen vandaag verwart VLD-voorzitter Bart Somers structurele maatregelen tegen de werkloosheid met sociale afbraak. Blijkbaar is het voor de VLD makkelijker om zondebokken te vinden bij de werkzoekenden dan om de beloofde 200.000 jobs waar te maken, stelt Vera Dua.

VLD-voorzitter Somers koppelt een terechte bezorgdheid over te lage uitkeringen en knelpuntvacatures aan verkeerde en ronduit asociale conclusies. Dat is het minste wat je van zijn stigmatiserend discours tegenover werklozen kan zeggen.

Voor Groen! is er inderdaad nood aan een verhoging van de werkloosheidsuitkeringen. De afgelopen twee decennia heeft men stelselmatig bespaard op werkloosheidsuitkeringen. Deze volgden enkel de index, maar niet de reële evolutie van de lonen. Zo evolueert het werkloosheidsstelsel stilaan van een verzekeringsstelsel naar een minimumstelsel. De kloof tussen het laatste verdiende loon en de maximum werkloosheidsuitkering groeit omdat de uitkeringen niet welvaartsvast zijn. Een inhaalbeweging voor de werkloosheidsuitkeringen en het structureel welvaartsvast maken ervan zijn dus cruciaal om het verzekeringskarakter van het werkloosheidsstelsel te behouden.

Groen! wil ook al lang de inspanningen verder verhogen om de mismatch tussen vraag en aanbod tegen te gaan. De knelpuntvacatures bewijzen vooral dat er nood is aan opleiding en toeleiding. Maar wie zoals Somers voorbijgaat aan het feit dat niet elke werkzoekende voor elke job kan worden opgeleid, stigmatiseert werkzoekenden. Naarmate productiviteit en flexibiliteit toenemen, ligt de lat voor een aantal mensen te hoog voor een reguliere job.

Somers gaat keihard langs rechts uit de bocht, als hij de werkloosheidsuitkeringen in de tijd wil beperken. Blijkbaar is het voor de VLD makkelijker om zondebokken te zoeken bij de werkzoekenden dan om de beloofde 200.000 jobs waar te maken, stelt Vera Dua. De partij voor de hardwerkende Vlaming voert nu campagne op de kap van diegenen die werkloos zijn.

Een beperking in de tijd gaat voorbij aan het structureel tekort aan jobs, ook in Vlaanderen, en zeker voor een aantal meer kwetsbare groepen. Het ondergraaft de verzekeringslogica van de werkloosheid. Een oudere werknemer die na 30 jaar werk bij herstructurering wordt ontslagen, zou na 30 jaar bijdragen op amper 3 jaar bij het OCMW belanden op een leefloon. Niet de leeftijdsdiscriminatie bij bedrijven of het tekort aan jobs zijn het probleem voor de VLD, maar de werklozen.

Uitspraken van Somers dat er duidelijk wat mis is met de 200.000 werklozen in Vlaanderen gezien de knelpuntvacatures, getuigen van een ontzettend sociaal misprijzen voor de overgrote meerderheid van werkzoekenden die aan de slag willen, aldus Vera Dua.

Groen! verwerpt dan ook de eventuele beperking van de duurtijd van de werkloosheid. Groen! roept de regeringspartijen op om eindelijk eens werk te maken van een sociale modernisering van de sociale zekerheid. Het doel moet zijn om alle mensen perspectief te geven op een duurzame loopbaan waarbij ze arbeid en gezin een leven lang kunnen combineren. Mensen een minimale zekerheid geven voor een levensloopbaan en de inspanningen naar opleiding vergroten, verschilt echter dag en nacht van een kil liberaal discours dat vele werkzoekenden en vooral vrouwen een perspectief geeft op het OCMW in plaats van op een job, besluit Vera Dua.