Artsen zonder Grenzen


Somalië: land zonder gezondheidszorg
foto: Pep Bonet

Vanaf 1991 is Somalië het toneel van een burgeroorlog, zonder een regering die het land bestuurt, zonder wetten en voorzieningen. Extreem geweld is aan de orde van de dag; diverse clans zijn in verschillende regio's aan de macht. Ruzies en vetes worden beslecht met vuurwapens, schotwonden zijn dan ook geen uitzondering, maar regel. Ondervoeding is een van de grootste gevaren voor de bevolking van zo'n 8 miljoen mensen. De armoede is enorm en doordat regen vaak uitblijft valt er weinig te oogsten.

Bijna geen gezondheidszorg
Iemand die ziek of gewond is, staat voor de onmogelijke keuze: op weg gaan om op zoek te gaan naar medische hulp en het risico lopen onderweg (weer) met geweld geconfronteerd te worden, of thuisblijven en zeker niet beter worden. Om medische hulp te krijgen, moeten mensen vaak honderden kilometers reizen. Gezondheidsvoorzieningen van de overheid zijn er niet: ziekenhuizen en medische posten zijn geplunderd of vernield.

Malaria, hersenvliesontsteking, cholera
Op elke honderdduizend mensen zijn er enkel vier artsen, 28 verpleegkundigen en verloskundigen. Uitbraken van malaria, hersenvliesontsteking en cholera dreigen constant. Een op de tien kinderen overlijdt tijdens zijn geboorte, een kwart overlijdt voor zijn vijfde levensjaar. De gemiddelde Somaliër wordt niet ouder dan 47 jaar.

Artsen zonder Grenzen in Somalië
Vanwege het geweld zijn er maar weinig hulporganisaties actief in Somalië. Artsen zonder Grenzen is zich bewust van de risico's, maar we vinden dat de noden zo groot zijn, dat we die voor lief moeten nemen. Onze teams werken in gebieden door het hele land: in het noorden, westen en midden van Somalië. In twee ziekenhuizen in Galkayo, een stad in het midden van Somalië, geven onze teams meer dan 40 duizend consulten per jaar. Ons werk richt zich vooral op het bieden van basisgezondheidszorg, het behandelen van patiënten met tuberculose of kala azar, hulp voor ernstig ondervoede kinderen, medische zorg voor kinderen, en chirurgie. Omdat geweld en epidemieën terugkerende problemen zijn, beschikken onze teams altijd over een noodplan en medicijnvoorraden om direct in actie te komen bij een uitbraak van ziekten of geweld.