Partijen presenteren initiatiefwet voor gelijke kansen in het onderwijs
30 mei 2006
PvdA, Christen Unie en GroenLinks hebben een initiatief wetsvoorstel
gepresenteerd voor uitbreiding van de Wet Gelijke Behandeling
gehandicapten/Chronisch Zieken naar het basis- en voortgezet onderwijs.
Gelijke behandeling van mensen met een handicap of chronische ziekte
is in Nederland beperkt in de wet geregeld. Slechts op de arbeidsmarkt
en bij het beroepsonderwijs geldt nu een gebod tot gelijke
behandeling. De Tweede-Kamerleden Smits (PvdA), Rouvoet (Christen
Unie) en Azough (GroenLinks), presenteren een initiatief wetsvoorstel
om dat gebod tot gelijke behandeling uit te breiden naar het basis- en
voortgezet onderwijs. Het voorstel verbetert de kansen op het volgen
van geschikt onderwijs voor leerlingen die een handicap of chronische
ziekte hebben en voor wie aanpassingen nodig zijn.
Het wetsvoorstel breidt de werking uit van de Wet Gelijke Behandeling
op grond van handicap of chronische ziekte. Deze wet, in 2003 van
kracht geworden, is nu slechts geldig op de arbeidsmarkt en in het
beroepsonderwijs. Het is een aanbouwwet en het is altijd de bedoeling
geweest de werking uit te breiden naar de terreinen vervoer,
onderwijs, wonen, aanbieden van goederen en diensten en dergelijke.
Volgens Smits, Rouvoet en Azough is het kabinet te langzaam met het
uitbreiden van de werking van de wet. Maatschappelijke organisaties
dringen al langer aan op uitbreiding van de wet naar in ieder geval
verkeer en vervoer en onderwijs.
De drie Tweede-Kamerleden kiezen met hun initiatief nu voor snelle
uitbreiding naar basis- en voortgezet onderwijs. Belangrijk argument
daarvoor is dat het gebod tot gelijke behandeling nu al wel geldt voor
beroepsonderwijs. Het is logisch om al het onderwijs dat daaraan
voorafgaat onder de werking van de wet te brengen. Ook is inmiddels
positieve ervaring opgedaan met zaken die in het beroepsonderwijs
speelden en die op grond van de wet zijn voorgelegd aan de Commissie
Gelijke Behandeling.
Uit recent onderzoek van de universiteit van Maastricht bleek dat de
individuele rechtsbescherming van leerlingen met een handicap tekort
schiet en dat uitbreiding van de Wet Gelijke Behandeling dat tekort
kan opvullen. Ander onderzoek liet zien dat de kosten van gelijke
behandeling zeer beperkt zijn.
Het initiatief wetsvoorstel maakt het makkelijker voor leerlingen (of
hun ouders) om van scholen individuele aanpassingen te vragen waarmee
het volgen van geschikt onderwijs makkelijker wordt. Het kan gaan om
aanpassingen in het gebouw, lesmateriaal maar ook om zaken als extra
tijd voor het afleggen van toetsen als de handicap dat noodzakelijk
maakt. Het wetsvoorstel gaat ervan uit dat de aanpassingen
doeltreffend en redelijk moeten zijn en in principe door de school te
dragen zijn. Scholen kunnen niet gedwongen worden tot te dure of te
ingrijpende aanpassingen.
Bij geschillen over de vraag of een leerling met handicap terecht of
onterecht wordt geweigerd voor een aanpassing of bij toelating tot een
school, oordeelt de Commissie Gelijke Behandeling. Eerst moet
aannemelijk worden gemaakt dat een weigering terug te voeren is op de
handicap of ziekte, waarna vervolgens een advies volgt over de vraag
of de gevraagde aanpassing in redelijkheid gevergd kan worden.
Het voorstel beoogt louter de individuele rechtsbescherming van
leerlingen te versterken binnen het huidige onderwijssysteem. Een
leerling die laag scoort op een citotoets kan bijvoorbeeld niet op
grond van deze wet toegang claimen tot een schoolsoort die hoge
cito-cijfers vraagt. Maar als een leerling aan alle eisen van de
school voldoet en toch wordt geweigerd vanwege een handicap is
inschakeling van de Commissie Gelijke Behandeling mogelijk.
GroenLinks