VVD


22-5-2006

Spreektekst Jozias van Aartsen ALV Noordwijkerhout

Op 19 en 20 mei had de 119e ALV plaats in Noordwijkerhout plaats. Hieronder vindt u de tekst van de speech van Jozias van Aartsen.

Dames en heren,

Toen Jan van Zanen mij vroeg of ik de ALV wilde toespreken wilde ik dat graag doen. Ik dacht, ik doe een luchtig praatje - maar ja, het wordt toch anders. Ik sta hier als afgetreden fractievoorzitter. Afgetreden om redenen die iedereen kent. Makkelijk was het niet.

Het was een weloverwogen besluit, dat ik in de verkiezingsnacht met veel spijt in het hart heb moeten nemen. Ik heb dat ook gedaan in het belang van de partij. De lastige baan van fractievoorzitter kun je alleen goed doen wanneer je gepassioneerd bezig bent met de idealen van de partij, met de toekomst van ons land. Daarbij heb ik steeds steun van partij en fractie ervaren.

Dus dank aan:

- Jan van Zanen

- Fractieleden, met name Bibi de Vries

- Hoofdbestuur, Kamercentralevoorzitters en ook al die actieve leden die mij per mail of in het land steeds op de hoogte hebben gehouden van wat zij belangrijk vonden.

- Ook dank aan allen, vrijwilligers, medewerkers en politici waarmee we zo enthousiast campagne hebben gevoerd voor de Gemeenteraadsverkiezingen. (Eén, niet de minste uit ons team, van hen, vond campaignen zo leuk, die is er nog steeds mee bezig.) En verder, behalve natuurlijk het leiden van de fractie in de hitte van de politieke dag, behalve het bijeenhouden van de coalitie, behalve het bedienen van de koningin der aarde, de pers, ging het mij om de inhoud en om perspectief. Om een liberaal kompas.

Dat hebben we sinds een jaar: het Liberaal Manifest. De burger de baas.
Economische vrijheid.
Het belang van onze nationale identiteit, van onze geschiedenis van vrijheid.
En niet te vergeten onderwijs: de belangrijkste taak van de regering na de veiligheid.
Een jaar geleden namen we dat kompas aan in Groningen.

Het perspectief heb ik vorig jaar willen vangen in één beeld: Nederland in 2015 als het New York van de Europese Unie. Zelfstandig, energiek, handelsgericht, cultureel toonaangevend, een land waar alle inwoners van houden. Een land met een Europese, internationale opdracht. Een land dat zich niet afgrenst van de wereld, maar de grenzen van zijn mogelijkheden verkent. Dat is mijn beeld.

Op weg daarnaar zijn er twee dingen waar we steeds last van hebben, die ons soms pijn doen, als een steentje in de schoen. Het ene steentje: we zijn asociaal.
We zijn geen warme, menselijke, zeg sociale partij. Eind januari heb ik in onze positieve campagne iets gezegd over die duizenden mensen die driehoog achter in een flatje in de stad zitten. Dus: wij kunnen en moeten meer bouwen in het groen; Nederland moet van het slot. De obligate reactie was: "Van Aartsen wil villawijken voor de rijken."

Ik kan daar giftig om worden. Ik erger me wild aan al die mensen die de VVD wegzetten als de partij voor de rijken. Het is de grootst mogelijk onzin. Zelf zou ik nooit lid zijn geworden van zo'n partij. Dat geldt voor ons allen hier. Wij willen iedereen perspectief bieden. Een huis, een baan, een sterke economie. Dat betekent: iedereen die kan werken, die doet mee, die pakt die kans. En dat betekent ook: iedereen die dat niet kan, die hulpbehoevend is, die garanderen wij dat wij goed voor hen zorgen, nu en in de toekomst.

Zoals het Liberale Manifest terecht zegt: "Sociale politiek is een pijler van het liberale beleid."

Het andere steentje in onze schoen: we zijn egoïsten. Ook dat is onzin.
Ja, liberalisme zet het individu voorop. Dat doen wij niet vanuit een ieder-voor-zich-mentaliteit, maar omdat wij weten dat het individuen zijn die maatschappelijke verbanden met anderen aangaan, in werk, in verenigingen, in buurten, die samen maken dat de samenleving één is.

Het liberalisme is begonnen als beweging voor individuele vrijheid, tegen de despotische staat. Tegen onrecht, tegen geweld, en indien nodig, ook bescherming tegen onredelijkheid van de staat zelf. Moeten daarom niet juist liberale dienaren van de staat het belang van elk individu wegen?

Politicus zijn is keuzes maken, oordelen. Die keuzes worden je niet opgelegd, die zijn niet onvermijdelijk, die maak je zelf.

Ooit beschreef Henk Vonhoff liberalen als "zindelijke burgerheren". Zo zeggen wij dat nu niet meer.Mijn VVD is een partij van fatsoenlijke, verdraagzame, ruimdenkende burgers.

Het is een voorrecht in deze bijzondere tijd die VVD te dienen.

19 mei 2006

Jozias van Aartsen: j.vaartsen@tweedekamer.nl